Читать книгу Так случилось, или Новая Я - Ольга Тагиль - Страница 10

Зноў да нас прыбегла белая зіма,

Разам усе дарогі снегам замяла,

Але нам не страшны ні мароз, ні снег,

Чуюць у акрузе наш дзіцячы смех.

Паляцелі санкі з горкі ўніз хутчэй,

Шмат вакол вясёлых радасных вачэй,

І стаiць пад лёдам тоненькая рэчка,

Домік сагравае беленькая печка.

Сонейка гуляе і крычыць: «Ура!»,

Мы табе так рады, добры дзень, Зіма!

(28.01.2019г.)