Читать книгу Ziarna szczęścia - Omraam Mikhaël Aïvanhov - Страница 5

ROZDZIAŁ 1: SZCZĘŚCIE – DAR DO PIELĘGNOWANIA

Ludzie przychodzą na ziemię z pewnymi aspiracjami: mają potrzebę kochania i bycia kochanym; mają potrzebę poznania, mają potrzebę tworzenia i fakt realizowania tych aspiracji nazywają szczęściem. Aby je jednak zrealizować muszą bez przerwy coś dorzucać do bagażu, z którym przyszli, bo nie wystarczy pragnąć, by otrzymać to, czego się pragnie. Pragną kochać i być kochani, ale odnajdują się sami i zawiedzeni… Pragną zrozumieć i nadal są tak samo ograniczeni i zdezorientowani… Pragną tworzyć i udaje im się tylko zrobić otwór w rynnie. Aby mogli zrealizować wszystkie te aspiracje konieczna jest długa nauka pod okiem instruktora, który poprowadzi ich drogą prawdziwej miłości, prawdziwego zrozumienia, prawdziwego tworzenia.

Wszyscy ludzie chcą szczęścia, ale nie wiedzą jak je otrzymać i nawet nie wyobrażają sobie, że na nie trzeba zapracować, poddać się dyscyplinie. Z chwilą, kiedy przyszli na świat i jedzą, piją, śpią, spacerują, majsterkują i mają dzieci, myślą, że automatycznie muszą być szczęśliwi. Ale zwierzęta wykonują mniej więcej te same ruchy, i cóż? Nie wystarczy być na świecie, by być szczęśliwym. By być szczęśliwym trzeba zrobić pewną ilość rzeczy… a innych nie robić! Szczęście jest jak dar, który trzeba pielęgnować. Jeśli się go nie pielęgnuje, niczego się nie otrzymuje. Dokładnie jak w przypadku uzdolnień artystycznych: nawet osoby najbardziej uzdolnione do muzyki, malarstwa, tańca, itp. do niczego nie dojdą, jeśli nie będą pracować codziennie, niestrudzenie, by pielęgnować te uzdolnienia.

Jeśli chcecie szczęścia, nie pozostawajcie bezczynnie, udajcie się na poszukiwanie elementów, które pozwolą je zasilić. Elementy te należą do świata boskiego i kiedy je odnajdziecie, będziecie kochać świat cały i będziecie kochani, posiądziecie lepsze zrozumienie rzeczy, a w końcu będziecie mieli możność działania i realizacji.