Читать книгу Niemiecki. Rozmówki ze słowniczkiem.Wersja mobilna - Piotr Dominik - Страница 5

W języku niemieckim istnieją głoski, bądź ich grupy, których wymowę należy bliżej poznać, ponieważ różni się ona od wymowy polskiej.

 Samogłoski z przegłosem tzw. „umlautem”:

ä – wymawiamy jak polskie e, np. Getränk (getrenk);

ö – wymawiamy pomiędzy o a e, np. Lösung (loesung);

ü – wymawiamy pomiędzy i a u, np. Bücher (biucher).

 n Inne głoski lub ich grupy:

au – wymawiamy jak ał, np. Auto (ałto);

ai, ei – wymawiamy jak aj, np. Arbeit (arbajt);

eu, äu – wymawiamy jak oj, np. neu (noj);

ie – wymawiamy jako długie i, np. viel (vi:l);

c – występuje w słowach obcego pochodzenia, wymawiamy jak w języku, z którego pochodzi słowo np. Cafe (kafe);

ch – po samogłoskach a, o, u wymawiamy jak po polsku np. Nacht (nacht);

ch – po: i, ä, e, ö, ü wymawiamy miękko np. ich (iś);

chs – wymawiamy jak ks, np. wechseln (wekseln);

g – na końcu wyrazu traci wygłos np. Zug (cuk);

g – poprzedzone samogłoską i staje się miękkie np. billig (bilich);

h – na początku wyrazu wymawiamy bezdzwięcznie np. Hund (hund);

h – w środku wyrazu, po samogłoskach, nazywane jest „h niemym” i służy do wydłużenia samogłoski np. Stuhl (sztu:l);

h – po e, i brzmi jak j, np. gehen (gejen);

qu – wymawiamy jak kw, np. Quelle (kwele);

s – na początku wyrazu wymawiamy przed samogłoska jak z , np. Sand (zant);

s – przed p, t, wymawiamy jak sz, np. sparen (szparen);

s – w połączeniu z ch wymawiamy jak sz, np. Schule (szule);

ss – wymawiamy jak pojedyncze s, np. hassen (hasen);

ß – wymawiamy jak s, np. weiß (wajs);

tsch – wymawiamy jak cz, np. deutsch (dojcz);

tz – wymawiamy jak c, np. jetzt (ject);

v – wymawiamy jak f, np. Vater (fater);

v – w słowach obcego pochodzenia wymawiamy jak w, np. Klavier (klawir);

x – wymawiamy jak ks, np.flexibel (fleksibel);

z – zawsze wymawiamy jak c, np. Zitrone (citrone).