Katvoet

Оглавление

Riana Scheepers. Katvoet

Amulet teen die koue

Die skoolhoof luister

Kris

Nag

My lief vlieg

Wonderwerk

Martiens Langasem

Ek op pad. En ’n hond

Die dag toe Katryntjie se hoenders weggewaai het

Die braamsloot

Daardie nag met die katte toe ons so brandewyn gedrink en sjokolade geëet het

Ry, en ry, en ry

Riano

Gesondheid, Souf!

In die oog van die son

Vonkelfontein

Katvoet

Man in die tuin

Die laaste groet

Tante Marja kook stroop

Drenkeling

Ons wat so gewoon leef

Ek was

’n Oog wat nie wyk

Nagskade

Smirre

My naam is Anastasia

Verskoning (2)

Отрывок из книги

En omdat die vrou so eensaam is, so oorstelpend eensaam en verlate, besluit sy om nié die vakansie by haar familie deur te bring nie. Sy het buitendien nog nooit van familiebyeenkomste gehou nie. Veral nie van Kersfeeste nie. Selfs nie eens toe sy ’n kind was, het sy van Kersfees gehou nie, persente of te nie.

In haar kindertyd was Kersfeeste dié dae waarop sy nie kon gaan Swem nie (donker gediertes sou juis op dié dag stadig uit die slap modder tussen die palmiete opwelf en haar Gryp); waarop sy haar oom op sy slopperige mond moes Soen (koes of nie, hy het van die geleentheid gebruik gemaak en almal Beslobber); waarop sy ’n Rok moes dra (kort voor lank was dit onherstelbaar Vuil); is sy aangesê om manierlik met ’n swetterjoel niggies neefs tantes en hul talle en vele vervelige aanhangsels te Gesels (sy het dit nooit gedoen nie en altyd stilletjies en alleen en ongeskik in die koel, stil rietbos Verdwyn).

.....

Dit is my dosent, en dit is my ma, my pa, my broer Andreij, my tante Louisa . . . In Pools glimlag hulle haar toe, heet haar hartlik welkom.

Hulle sit op pragtige, antieke stoele van rooshout. Kyk, wys Beate se pa trots na die stoele, dit is tydens ’n bomaanval in die oorlog flenters geskiet, maar ek het dit weer reggemaak.

.....