Читать книгу Zabawka mojej współlokatorki - opowiadanie erotyczne - Sarah Skov - Страница 4

Wynajmuję mieszkanie razem z Lisą. Widać po niej, że na pewno była z wieloma mężczyznami. Jest smukła i piękna, ale nie w typowo pojmowany sposób – jej uroda polega raczej na trudnym charakterze i osobistym wdzięku. Ma krótko obcięte włosy, pofarbowane na rudy, wręcz marchewkowy kolor. Grzywka jest zawsze ultrakrótka. W nosie i w pępku nosi kolczyki, a ja nie mogę przestać myśleć o tym, czy nie przekłuła sobie też innych miejsc. Lisa jest typem osoby, której wszystko wydaje się proste i która nigdy nie unika dyskusji. Kiedyś oskarżyła pewnego profesora o dyskryminację ze względu na płeć, kiedy zignorował jej uwagę. Zawsze wszystko idzie po jej myśli, także jeśli chodzi o facetów. Czasami działają na nich jej cięte uwagi, innym razem sposób, w jaki z nimi flirtuje. Uśmiecha się szeroko i promiennie, przez co sprawia wrażenie otwartej i bezpośredniej, a jeszcze bardziej wzmaga to jej perlisty śmiech. Jednocześnie jej wyprostowana postawa i przenikliwe spojrzenie nadają jej aurę kobiety nieosiągalnej. Facet, który zaczyna ją podrywać, zawsze ryzykuje, że zamiast usłyszeć w rewanżu coś równie miłego, zostanie obsypany obelgami. Jeśli zaś odwzajemni się jej czymś podobnym i wywoła uśmiech na jej twarzy, zostaje zatwierdzony. Kiedy wychodzimy razem się zabawić, nie mogę się powstrzymać i z fascynacją obserwuję grę, jaką prowadzi z facetami.

Lisa otwiera lodówkę. Kiedy się pochyla, jej top na ramiączkach podciąga się nieco, odsłaniając fragment brzucha i ukazując kolczyk w pępku. Bierze z półki colę i siada do stołu, podczas gdy ja pakuję książki do plecaka.

– Pracowałaś dziś w domu? – pyta.

– Tak – odpowiadam.

Przeczesuję palcami moje długie włosy, podczas gdy Lisa mi się przygląda. Rozmawiamy o tym i owym. Ona opowiada o wykładzie i o profesorze, który według niej jest zupełnie niekompetentny. Lubię patrzeć na nią, kiedy mówi. Na początku odrobinę gestykuluje, ale kiedy się rozgrzeje, ruchy jej rąk stają się gwałtowne.