Читать книгу Crazy Detektib. Makapukaw nga detektib - StaVl Zosimov Premudroslovsky - Страница 2

Kumusta

Padayon dayon sa paghulagway sa mga nag-unang mga partisipante sa mga panghitabo nga gisugyot kanako sa kini nga seksyon sa mga kaso.

Ang una sa lista mao si Major General Ottila Aligadzhievich Klop. Sa tanan nga naglibot kaniya, dili siya standard nga pagtubo – kasiyaman ug siyam ug siyam ka sentimetros.

Gipangutana mo: “Apan giunsa siya gi-admit sa mga ranggo sa mga nagbantay sa order, pagkahuman sa tanan, pagkaraan sa usa ug tunga nga metro dili sila dawaton sa hukbo, at kung wala ang hukbo dili sila dadalhin sa mga gwardya …". Apan siya – usa ka espesyal nga kaso: Ang iyang mga ginikanan, labi ka labi, ang iyang inahan ug iyang apohan, nga nagserbisyo kaniya imbis sa iyang amahan, ordinaryong mga lungsuranon sa Russian Federation, nga adunay una nga mga ugat nga Judio. Mao ra nga ang iyang inahan, nga kaniadto sa katapusan nga milenyo, sa diha nga ang kalibutan wala pa naggamit sa mga computer bisan diin ug ang Great Soviet Union, boluntaryo nga miduyog sa mga ranggo sa mga internasyunalista nga mga mando, kansang katungdanan mao ang paglimpyo sa mga masakiton pagkahuman mahugawan ang tapeworm. Ug nahinabo kini sa pipila ka nasud sa Africa ug ang mga karaang tribo sa mga Central pygmies sa Sentro nga adunay sakit, usa niini, o bisan pa ang nangulo mismo, mao ang Dakong Elder, usa ka gatos ug kawhaan ka libong tuig sa ilang kalendaryo gikan sa iyang mga tawo, ug sukad ang iyang mga kaedad nga nag-aghat (namatay) dugay na. busa, kadtong nahinumdum sa iyang pagkahimugso wala ug siya makahimo sa pag-angkon nga ang iyang inahan mao ang Adlaw, ug ang iyang amahan mao ang Buwan, ug uban pa. ug uban pa.. Hinuon, ang umaabot nga inahan ni Ottila wala motoo sa kini nga fairy tale, apan wala siya makasuko, mipahiyum lang siya ug misanong sa Dakong Tigulang nga Tig-una sa Tanan nga Katawhan sa Kalibutan. Pagkahuman niya, nga nakadawat mga pagtratar sa lider, sila makahalipay nga eksotiko: pinirito nga mga mata sa bison sa sarsa sa ahos, pinausukang mga itlog sa usa ka elepante nga may salmon nga tsokolate, lab-as nga dugo borscht nga bag-ong nawala nga paramedic Ivan Kozimovich Pupkin sa bisperas ug katas sa bunga sa Coca sa ikatulo… Sa kinatibuk-an, nahigmata ang inahan nga mabdos ug dayon ang iyang kinabuhi wala’y partikular nga interes.

Ug sumala sa balaod sa tribong Pygmy, ang kasagaran nga gitas-on sa usa ka sundalo ug tigbantay sa mando dili moubus sa walo ka sentimetro ug dili labaw sa usa ka metro lima ug tunga nga sentimetro, siyempre, busa gidala siya sa ilang pulis ug gipadala uban ang pagbinayloay sa kasinatian sa Russia. Mao nga nagpabilin siya sa serbisyo: nakadawat siya permanente nga puy-anan, sama sa bisan kinsa nga bisita nga trabahante, ug tungod kay siya usa ka lungsuranon sa Russian Federation nga dungan, wala’y makapalagpot kaniya. Sa laktod, posible ang tanan sa atong nasud, labi na sa kuwarta. Apan kinahanglan siyang moagi sa military military kauban ang iyang amahan sa tribo ug pun-on ang elepante sa eksamin. Kini gipahayag sa dokumento nga gipresentar sa lugar nga gipangayo, nga gipunting sa tiyan ni Ottila ug gi-aprubahan sa UNESCO. Siyempre, ang usa pa nga dokumento nga gilakip niini, bisan kung dili opisyal, ingon kini usa ka gatos nga mga piso. Ug labi pa sa panguna nga dokumento gipakita kini nga nagserbisyo siya sa ranggo sa heneral sa hukbo sa amihanan-habagatan nga dibisyon sa tribo nga gitawag Nakatika Ui Buka. Siyempre, kini nga titulo gihatag kaniya tungod sa iyang amahan alang sa kinabuhi, labi na kay ang ilang tribo nakalista sa mga puwersa sa UN.

Ang batan-on nga Ottila nakakuha sa mosunud nga kasinatian sa pagserbisyo sa tribo, nga mas tukma, gipasa ang mga eksamin sa: archery, paglabay sa usa ka tomahawk, pagsaka sa “mga trunks” sa pagsaka, nga nagtugot kaniya sa pagsaka, pareho sa mga patindog ug mga pimples. Mahimo usab niya ihabla ang duha nga mga bitiis sa iyang kaugalingon o sa mga dunggan sa uban ug, nga naggunit sa salog sa duha nga mga kamot, mahimo’g magsayaw sa usa ka tap tari, maghimo usa ka triple somersault sa itaas, sa mga sideways, sa unahan, sa unahan, ug sa walay paghikap sa salog. Natun-an niya nga gub-on ang mga iring, iro ug uban pang mga gigisi ug naglamoy sa mga hayop, apil ang mga lamok, higdaanan, kuto ug grizzly bear.

Matapos ipadala si Ottila sa kaugalingon niyang hangyo ug tungod sa sakit sa iyang inahan, gipadala siya sa Ministry of Internal Affairs ingon usa ka klerk – adjutant ni Marshall, nga wala pa niya makita sa iyang mga mata, apan nakadungog lamang siya sa iyang tingog sa radyo ug usa ka espesyal nga telepono. Pagkahuman sa katloan ug duha ka tuig sa edad, gibalhin siya sa baryo sa Sokolov Ruchey, Leningrad Rehiyon, ug sa St. Petersburg, ang tren sa Lyuban, tungod sa mga pagtibhang sa administratibo nga kagamitan.

Giila nila siya usa ka payag, usa ka eskwelahan sa una nga bokasyonal. Ang una nga katunga sa kubo okupar sa balay alang sa puy-anan, ug ang ikaduha gituyo nga usa ka lig-on nga punto.

Ug unya si Ottila Aligadzhievich naglingkod sa iyang opisina ug nagsulat usa ka quarterly, ug dayon diha-diha, tinuig nga taho. Nagdali siya, nakahimog mga sayup, nalibog ang mga pulong sa mga sinultian, ug nahibal-an niya ang usa ka dosena sa kanila, lakip ang: Pranses, lumad nga tribo, lima ka lainlaing sinultihan sa Soviet, Latin, sinultian sa Russia, literatura sa Russia, fenya sa Russia, wala’y puy-anan sa Russia, interogator nga sinultian ug uban pa.

Nagsulat siya, nagsulat, ug dayon ang anak nga lalaki sa napulo ka tuig nga miabot sa iyang opisina:

– Amahan? – mapainubsanon nga pagkabata nangutana sa usa ka gatus katloan nga sentimetro napulo ka tuig nga anak nga lalaki nga si Izya.

– Unsa, anak? – nga wala magpataas sa iyang ulo, mitubag ang kasiyaman ug siyam ka sentimetro nga amahan ni Ottil.

– Pa..? – Nagpangalag-ag si Izya. Nagsulat pa si papa.

– … maayo, mosulti?! nangutana ang amahan.

– Papa, gitan-aw nako ang kahon dinhi, ha?!

– Ug unsa?

– Ang pipila ka mga pulong dili klaro kanako…

Si Ottila gitan-aw ang iyang anak nga lalaki sa paagi sa amahan, nga wala gipaubos ang ulo, gipunit ang iyang mga tiil sa usa ka espesyal nga lingkuranan nga may mga riles sa hagdanan sa mga bitiis sa kilid, mibangon, milingi ug milingkod sa lamesa. Mahigugmaon niyang gitan-aw ang iyang anak pinaagi sa baso, gipaubos kini sa tumoy sa iyang ilong ug gipangutana, nakita ang mga mata sa iyang anak ug dili gibayaw ang iyang ulo, nga nakapasakit sa iyang ulo ug naluya ang iyang liog. Gitan-aw niya ang tanan gikan sa ilawom hangtod sa ubos. Nakalapas usab kini sa iyang katungdanan sa civic. Ug bisan pa sa atubangan sa usa ka anak nga lalaki nga nagdako sama sa usa ka ordinaryo nga bata. Ug karon, nga naglingkod sa lamesa, mahimo ra niya nga magsuksok sa iyang itom nga kilay.

– Ug unsa nga mga pulong ang dili nimo masabtan, anak?

– Oo..: Presidente, pila ka Gahum, FSB.. unsa man Wala pa kita nakaagi sa kasaysayan. Ingon ba niana, sa kalit lang.

– O ikaw usa ka eskwelahan nga prokuratorial sa kini nga yugto sa pagtuon. – ang amahan mipahiyom, gikuha ang iyang baso ug gipuno kini sa usa ka kumo, nga iyang gisandig sa taas nga lamesa. Gipas-an niya ang iyang anak sa abaga sa iyang pikas kamot ug gipahid siya sa usa ka dakong kalbo sa ulo, nga dili sa tawhanong paagi.

– Pamati, pamati, – nanghupaw ang amahan, – ang Presidente sa among pamilya akoa, pipila ka Gahum ang imong inahan. Buweno, siya, nahibal-an nimo kung unsa ang iyang gibuhat… Dili gitugotan nga magpatuyang, susihon ang mga leksyon.

“Gipakaon,” dugang ni Izya.

– Wala pakan-a, apan nag-andam pagkaon. – dugang sa amahan.

– Ug kinsa ang nagpakaon?

Si Papa nga nagtan-aw sa wala nga mata sa aping sa apohan sa tuhod, dayon sa gilapdon sa tuo nga tuo, nga nakuha sa iyang anak nga lalaki gikan sa iyang apohan nga babaye, giingon nila nga siya usa ka Intsik, apan Russified lamang. Mao nga giangkon ang iyang asawa; gitas-on, gibug-aton ug gilapdon sa sidsid sa duha ka gatus. Ang blond nga buhok ug asul ang mata gawas, dili sama sa amahan nga pula ang mata.

– Gipakaon ko kamong tanan! – mapahitas-on sa usa ka amahan nga nagtubag ug gisulud ang iyang dughan. Ang iyang nawong nahimong labing maalamon.

– Ug kinsa ang lola? – nangutana ang anak, nagpili sa iyang ilong.

– Ayaw pagpili sa imong ilong, anak, karon dili ang adlaw sa minero, – ug hinay nga gikuha ang iyang kamot sa ulo sa iyang anak, -.. ang among lola mao ang KGB. Daang lumad nga KGB.

– Ug unsa ang KGB? – Nabalaka si Sonny.

Gibuhian sa amahan ang kamot sa iyang anak ug, gitan-aw palayo sa iyang anak nga lalaki, nagtutok sama sa usa ka laking karnero sa bag-ong ganghaan, sa litrato ni Dzerzhinsky.

– Ang KGB parehas sa FSB. Tigulang ra ingon usa ka lola. Ug patas, dili sama karon, ang tanan daotan… Sa kinatibuk-an, lola ang FSB…

– KGB … – ang anak nga gitul-id ug, nga gilukot ang usa ka sable sa uga nga snot sa kailadman sa mga buho sa ilong, gibira niya, gitan-aw siya ug, gibitad ang iyang mga fangs, giluwa, gibuho ang iyang ilong. – tawo.., maalat.

– WALA ba kan-a ang usaka nga wala ka gipapakaon sa imong inahan?! – nasuko ang amahan.

– Dili, gipakaon nimo.

– Naghimo ako salapi sa feed. Ug inahan nagluto ug nagpakaon gikan sa akong nakuha. Gikuha ba?

– Gidawat, nakasabut, pagdawat…

– Maayong pagkaayo, imong amahan, ug ikaw …?

Ang anak nagtindog sa counter sa SMIRNO, ingon nga gibansay siya sa pari.

– Maayo ang pagkahuman sa kuwadra, apan Maayo na ako.!!..

– .. Asshole… heh heh heh… Salaga. – Gipasabut ni Otila ang likod sa ulo sa iyang anak nga lalaki, apan si Izya nagtakuban ug naghatag usa ka counterattack nga diretso sa lungag (ilong) sa iyang amahan, ingon sa iyang gitudlo.

– Uh.. – Nagmalakas si Ottila, nagtago sa kasakit, ning-kamot lang ang iyang kamot, ug ang iyang mga mata nagpatulo luha, – Aw, mao na, gi-atiman ba ka sa inahan o dili?

– Pagpakaon. Nindot nga pagpakaon … – ang anak nagsugod sa pagkuha sa iyang wala nga dalunggan … – Ug unya ang akong igsoon nga babaye ug kinsa?

– Ug ikaw ug akong igsoong babaye?.. Ug ikaw KATAWHAN! – ang amahan mipahiyum ug gibutang ang iyang baso, milugsong gikan sa lamesa ngadto sa usa ka lingkuranan ug nagpadayon sa pagsulat sa dugang, pagluhod aron kini labi ka taas.

– Ug unsa ang gipasabut sa atong AUTHORITY, nianang semanaha… kini… laing Presidente ang mianhi …, Amerikano, ang KGB natulog, ug nabalaka ang mga tawo?

– Unsa pa may ingon ani nga presidente? – Nagmula ang mga mata ni Tatay gikan sa ilawom sa baso.

– Ug ang usa nga mosara sa Gahum sa sulud kung molingkod ka sa banyo sa tulo ka oras,..

– Ug unsa?

– .. unya, nagkatawa sila ug nagkubkob, sama sa mga iring sa Marso sa kadalanan sa gabii, unya bisan ang pagpangawat sama sa mga piglet kung sila wala maatiman. Ug paggawas – ingon nga pagkahuman naligo.

– Ug asa ako niining panahona? – ang amahan nag-uyog.

– Ug nagpabilin ka usab sa banyo sa usa ka oras.., ug unya, ingon sa kanunay, pagsinggit: “dad-a ang papel!!!”.

– Ania, piss!!. – nakaikyas gikan sa pagngisi sa ngipon sa General Klop.

– Ug unsa ang “aswang”?

– Ayaw na ka mangahas paingon. Ok ra?

– Dili masabtan, gidawat, Amen. – Nagtindog ako pag-usab, sa counter sa Izza.

– Adunay ka usa ka battle mission, aron mahibal-an kung kinsa kini nga ikaduha nga Presidente.

– Nahibal-an na. Kini ang imong subordinate – Intsefalopath Arutun Karapetovich.

– Tigulang na ba kini? Siya katloan ka tuig ang edad kaysa kaniya, ug kap-atan ug tolo ang mas tigulang kaysa kanako. Uy… usa kini ka buang, siya usa ka paryente?! – Klop nga gipatik ug nagsugod sa pagsulat pa.

– Ha ha ha ha!!!! – Pagkataudtaod, ang akong amahan kalit nga mibuto ug hapit na mobuto gikan sa iyang lingkuranan. Kana kung giunsa niya pagpakatawa, nga bisan ang usa ka na-censored nga pulong dili mahimong ipasabut, mga malaw-ay lamang. Apan iyang gikuptan ang abaga sa iyang anak. – O, ha ha, okay lang, lakaw, kinahanglan nako magtrabaho, ug kining uban nga presidente adunay mga itlog sa manok sa iyang fridge sa iyang bulsa ug sapatos.

– Hee-hee, – Si Izya nagngisi nga hilom, – ug tingali usa ka cactus?

– Unsa imong gusto…

Ang anak nalipay ug mikalagiw sa una nga katunga sa kubo.

Ang ikaduhang protagonista ug una nga katabang sa opisyal sa pulisya sa distrito, si Kopal Intsefalopat Harutun Karapetovich, usa ka kanhing gastorbwriter, nakakuha usa ka trabaho sa pagretiro sa tunga-tunga nga edad, tungod lamang sa asawa ni Ottila, Isolda Fifovna Klop-Poryvaylo. Tulo siya ka taas sa taas sa iyang amo ug lima ka beses nga nipis kaysa asawa sa iyang amo. Ang ilong gipangita, sama sa agila ug usa ka bigote, sama sa Budyonny o Barmaley. Sa kinatibuk-an, ang tinuud nga anak nga lalaki sa mga bukid, nga sa sinugdanan sa Perestroika, nga nanaog alang sa asin, nakasuko ug nakatag-an sa usa ka kakahoyan, sa tuo sa usa ka awto nga awto nga bukas nga wala’y atop, nga adunay karbon gikan sa Tbilisi-SPb freight train. Sa estasyon, nakamata si Lyuban ug nakalukso. Siya nagtrabaho dinhi ug didto hangtod nga iyang nahimamat ang asawa sa pulisya sa distrito samtang nag-inom. Girekomenda siya kaniya ingon usa ka ig-agaw nga taga Caucasus.

Pagkahuman sa trabaho, si Ottila Aligadzhievich Klop, sama sa kanunay, nagkuha sa litrato sa litrato sa lamesa nga adunay imahen sa incumbent President, gihabolan kini, gipahiran kini sa iyang bukton, gihagkan ang agtang sa korona sa ulo ug gibutang kini sa husto nga lugar sa tuo nga eskina sa lamesa, nga gibutang kini sa usa ka lapis nga kaso nga may pen, goma, lapis, ug usa ka hugpong sa mga tinadtad nga libre nga pahayagan sa advertising alang sa personal nga kahinlo. Gikasilagan niya ang papel sa banyo. Nipis kini ug ang usa ka tudlo kanunay nga giduslitan pinaagi niini sa labing hinungdanon nga higayon ug unya kinahanglan nimo nga gubaon kini. Ug ang pag-uyog niini sa usa ka pig-ot nga wanang, adunay higayon nga ang usa ka tudlo nga nagbitay sa kahoy nga sulud sa sulud sa sulud sa sulud sa istilo sa istilo sa dalan sa Soviet ug gibati nga kasakit, ang kinaiyanhon naghimo sa masakiton nga tudlo nga moisten sa mainit nga laway, sa baylo nga gibati ang lami sa iyang mga feces, nga iyang gisul-ob sa 24 oras, gibutang ang banyo sa ulahi.

Aron sa pagpahid sa singot gikan sa iyang agtang, mga bukton, bukton, mga tiil ug sa ilalum sa mga itlog, diin iyang gipamubu nga labi ka gahi, gigamit niya ang usa ka kaligoanan nga waffle towel. Gipangutana nimo: ngano nga dili magsulud? Yano ang tubag: ang tualya kadako ug molungtad og dugay.

Naulahi na kaayo, ug ang pamilya dugay na nga naginhawa. Si Ottila, nga nagsulod sa residensya sa bahin sa kubo, hilum nga misulod sa kusina, mikuha og lima ka litro nga lata sa moonshine gikan sa ref. Nakumpiska gikan sa usa ka lokal nga huckster. Gipasabut niya kini sa tiyan, mikuha lang usa ka sarsa, diin adunay usa ka pirasong herring, nga gigunitan sa usa sa panimalay. O tingali kini nga tigulang nga kanding, si Intsephalopath, nga wala maghugas sa iyang ngipon sa bug-os niya nga kinabuhi ug gipunit ang iyang apapangig sa mga karies.

“Mao nga ako adunay mga karies,” si Klopa misumbalik, “gihagkan niya si Isolde, Isolde Izyu, ug si Izya kanunay nga naghalok sa akong mga ngabil alang sa mga lima ka tuig ug upat nga gidala gikan sa eskuylahan makausa o kaduha sa usa ka tuig. Dili kini pedophilism, usa o duha … -Apan ang mga ngipon sa Incephalopath kadaghanan mga itom, abaka ug mga ugat kanunay nga nagdugo, apan si Harutun wala gyud mobati nga sakit. Kini nga kakulangan sa DNA wala makadaot kaniya, apan bisan pa sa malampuson nga mitabang sa imbestigasyon.

Si Ottila naglagot ug gusto nga ibalik ang plato sa lugar, apan sa paglusot sa garapon, nakahukom siya nga dili magsalikway. Gikuha sa Moonshine ang tanan. Mao nga nausab ang iyang hunahuna ug miadto sa lamesa. Adunay usa ka gamay nga TV sa kusina, ug iya kining giliso. Sa dalan usab, miadto ako sa gas stove ug gibuksan ang takup sa pan, nga nagatindog sa tiptoe. Ang kahumot, gikapoy gikan niini, yano nga nakalalasing sa Ottila ug gusto niya nga mokaon usa. Gikuha niya sa aparador: usa ka plato, tabletop, paminta sa shaker, kutsilyo, tinapay, mayonesa, sour cream, kefir, airan, koumiss, ketchup, dahon sa bay, usa ka tabo, duha ka kutsara: dagko ug gamay, ug, nanlimbasog aron makuha ang iyang balanse, miadto siya sa lamesa. nagbangon ug gikapoy: ang duha ka mga kamot naagi, sobra nga gibug-atan ug kinahanglan pa nga mogamit mga siko. Ang tanan nga gi-dial hinay nga gipaabut. Gisulayan ni Ottila nga iduso ang plato sa lamesa gamit ang iyang ilong, apan mas taas ang lamesa, ug ang iyang mga siko nagsugod. Nagmata si Ottila ug gipahimutang ang tanan sa usa ka lingkuranan. Pagkahuman namulong siya ug, giduso ang lingkuranan aron makita nimo ang TV, nga nagbarug sa lingkuranan, nga karon kwalipikado usab nga usa ka talahanayan sa pag-arte, nga nagatindog, gibubo ang usa ka gatos ug kalim-an ka gramo nga bulan sa hunyo ug gihabolan sa lawom, gipuno kini dayon sa usa ka swig ug giubanan kini nga kusog tunog nga gurgling. Nagngisi siya sama sa usa ka daan nga lemon, nga wala’y pagduha-duha, mikuha sa usa ka pirasong gigitik nga herring sa tibuuk nga lima ug gipuno ang katunga sa mga bukog. Mga bukog nagkalot sa iyang palad ug dila. Naluya siya, apan unya nahinumdom siya sa yoga sa iyang amahan ug nakalimtan ang kasakit, ingon nga ang mga lola o mga bata nakalimot sa mga yawe ug uban pang mga pag-undang. Sunod sa linya mao ang sabaw. Ang sabaw gilangkuban sa mga musunud nga indigent: mga gisantes, sauerkraut, patatas, pinirito nga sibuyas nga may mga karot sa tomato paste, humok nga mga sungay sa trigo, semolina, usa ka sinagol nga itlog sa manok nga nakuha nga usa ka piraso nga kabhang, usa ka kuko, usa ka laki sa usa ka hamtong, ug naasarang sa usa ka piraso sa bukog gikan sa karne nga adunay mga ugat ngadto sa salog. Ang karne, klaro, gikaon kaniadto, sa prinsipyo: “sa usa ka dako nga pamilya… ayaw i-klik.” Sa pagsuso nga nabuak na ang sabaw ug ingon ka sama sa alimango, gibitad ni Ottila ang bukog ug nabuhi, samtang gisusi pag-ayo ang balita. Ang sunod nga isyu sa Call Center naa sa telebisyon sa TV:

– Ug ang labing makapaikag nga butang, “nagpadayon ang nagpahibalo,” … usa ka magtutudlo gikan sa Irkutsk mao ang usa ka tagahanga ni Nikolai Vasilyevich Gogol ug gipasimple ang iyang buhat, labi na ang buhat nga “NOS”. Sa tanan nakong kinabuhi gitipigan ko ang kuwarta alang sa usa ka biyahe sa Leningrad (karon St. Petersburg), diin ang usa ka monumento nga pirma nga adunay taas nga ilong sa usa ka sheet nga tumbaga, nga susama sa Gogolevsky, gitukod. Apan gihunong ni Perestroika ang tanan nga mga plano; gipamuhunan niya ang tanan niya nga pagtipig sa OJSC MMM ug, sama sa milyon-milyon nga mga depositor, nahabilin sa usa ka lungag sa donut. Nagpainit ug nag-antus sa daghang Myocardial infarction, gisugdan usab niya ang pag-save og kwarta alang sa usa ka biyahe sa St. Petersburg ug bisan sa sekreto, nakatago sa iyang kaugalingon, nangolekta mga wala’y botelya ug lata sa gabii sa mga basurahan ug daplin sa mga sidewalk. Ug karon ang gipangandoy nang daan natuman sa napulo ka tuig. Miabut siya sa kaulohan nga lungsod ang bayani sa St. Petersburg. Ug, nga nahibal-an sa opisina sa pagpangutana kung asa nahimutang ang gipangita ug gipaabut nga monumento, gipadali niya ang mga butang sa transportasyon sa publiko nga adunay tulo nga pagbalhin, ngano nga adunay mga pagbalhin? Mao ra nga si Moskvichka naglingkod sa information desk, ug ang mga Muscovites, dili sama sa Pitertsev, ganahan nga magpadala sa us aka paagi, sama niining panahona. Pagkahuman sa lima ka oras pagkahuman sa dugay na nga gipaabut nga lugar, siya mitan-aw sa palibot ug, wala’y nakit-an nga susama, nakahukom nga pangutan-on ang duol nga mga opisyal sa patrol na mabinantayon nga nagtan-aw sa mga migranteng mga migranteng trabahante nga magtangtang sa mga lola gikan kanila:

“Mga minahal,” gitawag niya sila, usa kanila ang mitubag ug milingi sa kaniya, “mahimo ba nimo isulti kanako kung diin ang monumento sa” NOS “ni Gogol?

– Ug ania, – ang kawani nagtuyok sa iyang ulo, – bisan diin dinhi. – ug nagtudlo sa hubo nga dingding ug ofanarel: gikan sa plake adunay mga lungag lamang sa bungbong ug usa ka dili tinuyo nga stencil, ang gidak-on sa usa ka kinawat nga plato nga adunay ilong sa tawo. Namatay gilayon si Gran tungod sa sakit sa atake sa kasingkasing. Dinhi nahuman ang among pagbalhin. Tanan nga labing kaayo. To

Si Ottila miinom usa pa nga baso ug natulog. Sa kangitngit sa higdaanan siya naghubad ug misaka aron mabuntog ang kilid sa iyang asawa, nga nag-aso sa baho. Wala man siya molihok. Sa iyang pagsaka sa ibabaw sa iyang asawa ug naa sa taliwala sa dingding ug sa iyang asawa, nakurat siya pinaagi sa paghagok ug hangin gikan sa mga ngabil sa matahum nga katunga. Si Ottila nakaginhawa og hangin ug gipataas ang iyang taas nga dughan, nga gamay pa sa iyang ulo, gihapuhap ang iyang ulo sa bukobuko sa iyang ulo sa katulog nga natulog sa iyang asawa. Gibutang niya ang iyang dalunggan sa ubos sa usa ug gitabunan ang taas nga dalunggan sa taas nga dughan. Nawala ang pagdakinup, ug nawala siya sama sa usa ka bata, sa kainit ug kahupayan.

Pagkabuntag pagmata niya nahigmata siya sa unlan. Wala’y asawa. Miadto siya sa hugasan ug naligo, nagsul-ob sa bisti. Miadto siya sa pultahan sa ganghaan sa Ligaw, gikuha ang kuptanan, ug… Ang pag-abli sa pultahan gikan kaniya sa kini nga kahimtang ug nagsiyok, sa kalit nga gipilit niya ang kuptanan sa pultahan, giguyod si Ottila sa wanang sa Kusog, nga ingon nga wala’y mabug-at nga linalang sa hangin. Mibiya siya ug nahulog sa Mount Wife. Ang tiyan nga adunay dughan nahumod ug gilabay sa presinto.

– Unsa man ka? Izoldushka!? – Nangutana siya sa katingala sa langaw ug pagkahuman niana gibati niya ang kasakit sa bukobuko sa iyang ulo, nga naigo sa salog.

– Hugasan ang imong mga tiil, naligo ko didto. nagbakod siya ug nagpadayon sa pagtuslob sa salog, gibaluktot sa ubos nga bukobuko, balik kaniya. Ang pulis nga naglibot sa iyang asno, gipahiran ang iyang mga tiil, gipintal ang mga tsinelas sa mga dalunggan nga koneho, ug misulod sa opisina. Ang una nga gibuhat niya, misaka sa usa ka lingkuranan, dayon naglakaw sa telepono sa lamesa ug gibira siya sa iyang kilid. Gikuha niya ang telepono, milingkod sa sulud sa lamesa ug gibutang sa iyang dalunggan. Gi-dial niya ang telepono sa iyang amo ug, giyugyog ang iyang mga tiil, naghulat, giihap ang mga beep.

– Ullah! – nadungog sa pikas bahin sa wire human sa us aka ikalimang tono.

– Kasamaran sa Marshal? Gitawag kini ni G. District General Klop.

– Ahhhh… ikaw ba? – Si Comrade Marshall wala malipay, – sa unsa nga paagi ang mga butang sa usa ka bag-ong lugar? Dili ka dugay nagtawag, nagsugod ka sa pagkalimot kung kinsa ang… uh… um, gipapakaon ka.

– Dili, unsa ka, Eximendius Janis oglu Snegiryov. Wala’y katarungan nga dili makawang ang imong tigulang nga tawo nga wala’y pulos.

– Baska, ingon nimo, usa ka dwarf?

– Uh… dili, pasensya, laba ang ulo.

– Okay, hunahunaon naton kini sa ulahi, bahin sa pamatasan sa mga subordinates ug tag-iya. Aw, unsa may nakuha nimo, usa ka butang nga hinungdanon?

– Oo!!!

– Unsa ang imong gisinggitan, ang pygmy dili Russian?

– Sorry, oo.

– Maayo, maghisgot usab kami bahin sa mga limitasyon sa tunog nga madawat nga pag-istoryahan sa telepono, nga gisagop sa una nga pagbasa sa panagtagbo sa kongreso sa Moscow ug Russia.. Ug busa, komosta ka, Sneak Bug? Ug dali ka dali, ulahi nako para sa miting.

– Nakita ba nimo kagabii ang sunod nga isyu sa Call Center?

– Dili, ako adunay usa ka DiViDishka. Ug unsa?

– Sa St. Petersburg, usa ka monumento ang gikawat sa Nose.

– Ug unsa?

– Gusto kong susihon kini nga kaso, kung tugutan mo ako, O Ginoong G. Marshall.

– Ang uban pa nga ilong, wala’y nagsumbong kanako, mas klaro nga nagsulti. Kinsa nga monumento ang giputol sa ilang ilong?

– Maayo, kauban si Gogol..

– Gipula ang ilong ni Gogol?

– Dili, adunay istorya si Gogol bahin sa FNL.

– Ug unsa?

– Sa pagpasidungog sa kini nga istorya, usa ka plaka sa handumanan ang gitukod sa St. Petersburg ug kini gikawat. Ug nahibal-an nako kung kinsa ang naghimo niini.

– Wala sa balay o unsa? Wala nay lain. Tumbaga siya. Ug unsa ang gusto nimo gikan kanako?

– Pakusisa kini nga negosyo, kartutso.

– Maka-busy ka, unsa man? Apan lamang sa imong libre nga oras.

– Kinahanglan ko ang mga gasto, gasto sa pagbiyahe, pagkaon, accommodation sa hotel, pagsakay sa taxi.

– M-oo. Gikinahanglan kini nga magsugod sa kini. Kana lang aron makaabut sa St. Petersburg, mahimo usab nimo nga makuha ang liebre pinaagi sa tren, ang kalihokan sa Bomzhovskoe, busa wala alang sa kini nga hotel. Mahimo nimo kini usbon sa estasyon o, labing grabe, sa wala’y puy-anan sa silong. Uban kanila pagalamyon nimo. Ug sa lungsod ug sa paglakaw mahimo ka nga maglakaw uban ang mga talan-awon sa St. Petersburg. Wa nay kuwarta sa budget hangtod nahuman ako pagtukod ang kubo. Ah, nakasabot ra ba ko nimo?

– Ug gikan sa cash desk sa akong Strongpoint? Nagpili ako gamay dinhi sa multa gikan sa mga kolektibong mga mag-uuma.

– Ug daghan?

– Oo, igo na kana sa unang higayon.

– Okay. Kuhaa kini gikan sa account. Kung masulbad nimo ang problema, bayaran nako ang mga gasto sa mga resibo sa pagbaligya, apan dili?! Dili para nako magdesisyon, tungod kay publiko ang kuwarta.

– Maayong, Eximendius Janis oglu Snegiryov. Hinuon, gamay ra ang akong panahon, apan adunay mahimo. – Gibutang ni Ottila ang telepono ug gibutang ang kontento sa lamesa, gipadako ang mga bukton.

– Ania kini, usa ka bag-ong negosyo! Karon mahibal-an nila ang bahin sa akon sa Petrovka 38.

Ang pultahan nahagtok, ug ang daghang mga sukat ni Isolde Fifovna, ang iyang pangunang katunga, nagpakita.

– Mokaon ka? – mapangayo siyang nangutana, – ug wala maglunang sa lamesa, gipahiran usab nako kini.

– Mag-pamahaw ko dinhi!

– Unsa ang gipasabut DINHI? Ingon ako usa ka waitress o unsa? Pag-adto sa kusina ug pagkaon sama sa uban. Dili ako magdala.

– Gusto nako, apan kinahanglan nga tawagan ako ni Marshall.

– Marshal? Akong isulti kana. Unya paghulat. Dad-on sa anak karon ang nahabilin. Ug paghawa sa lamesa, Sherlock Holmes… Hahaha … – siya mikatawa ug misulod sa ikaduha nga katunga sa kubo.

Ang pultahan sa atubangang dalan ninggawas, ug ang Corpal Incephalopath nagpakita sa agianan sa pultahan.

– Mahimo ba ako adunay cartridge?

– Pag-adto ug paglingkod… Adunay kita negosyo… Ugma moadto kami sa St. Petersburg. – Nagtindog si Ottila, milingi ug milingkod sa usa ka lingkuranan.

– Ngano?

– Ang gikawat nga monumento sa ilong ni Gogol nangita.

– Aaaaa … – Ang encephalopath misulod ug milingkod sa usa ka lingkuranan alang sa mga subordinates ug mga bisita, nga nagbitay sa tiil. – Nahinumdom ko, Bos…

APULAZ 2

Si Harutun Karapetovich tan-awon nga manipis ug taas. Usa ka sagad nga Caucasian ang nawong. Ang buhok ubanon, taas ang mga abaga, bisan sama sa uhot. Sa Tiechka adunay usa ka lig-on nga pagkalbo nga nakuha gikan sa miaging trabaho ingon usa ka tig-atiman sa mga bisita nga mga trabahante. Kaniadto, siya nagtrabaho isip usa ka cattleman, pagkatapos sa napulo ka tuig nga pagkabilanggo, ingon usa ka piniriso sa politika. Ang anekdota nag-asoy bahin kang Lenin, ang nanguna sa proletariat, ug bisan ang mga baboy, sa tigdungog sa konseho sa baryo, ug kini midalugdog. Mas dali ra unta ang reaksyon ni Lenin, gikataw-an lang, apan ang mga lokal nga awtoridad didto – dili. Apan kini sa panahon sa Sobyet nga panahon. Ug busa, sa pagkahanaw sa sistema sa Sobyet, nawala usab ang rekord sa kriminal. Gipahiuli siya ug gihatagan mga benepisyo sa gas. Apan sa iyang pagretiro, gusto niya nga mapuslanon alang sa katilingban, ug dayon ang asawa sa bag-ong pulis sa distrito nga nakit-an sa iyang asul nga mga mata ug… ang nahabilin HACK… Mao nga, sa akong hunahuna, dili manumpa… Mao nga miadto siya sa korporasyon sa sa opisyal sa pulisya sa distrito, ug ang ranggo nagpabilin gikan sa serbisyo sa kasundalohan.

Gusto niya ang Ingles nga detektib nga Poirot ug busa nanabako siya usa ka pipe sama sa Holmes, gilibog niya lang sila. Nagsul-ob siya usa ka kalo ug bigote, sama ni Elkyl, usa ra ang taga-Georgia. Bisan ang usa ka tubo namalit parehas nga us aka ug usa ka tailcoat gikan sa mga trabahante sa Mariinsky Opera ug Ballet Theatre alang sa usa ka kahon sa bulan. Ang mga sapatos gihimo aron mag-order sa usa ka silingan nga nagsilbi nga usa ka tigbaligya sa us aka us aka us aka laraw sa sona. Gibun-og pa niya kini pinaagi sa mga lagdok ug sa iyang paglakat, labi na sa aspalto, nag-click siya sama sa usa ka kabayo o babaye gikan sa Broadway. Ang iyang ilong sama nianang sa usa ka agila, ug ang iyang dagko nga mga mata sama sa usa ka lemur.

“So,” ingon ni Ottila, ug milingkod sa usa ka espesyal nga lingkuranan. Giyarado ni Izya ang pultahan ug misulod sa opisina. Sa usa ka tray nadala niya ang piniritong mga itlog nga adunay mga isda ug ang iyang gihigugma nga bag-ong gilusok nga juice sa ahos. – dali nga moabut, kung dili, ang python nahugno na.

– Fuuuu! – grabi nga Incephalopath, – unsaon nimo imnon kini? Mahimo ka mag-relaks…

– Unsa ang imong masabtan sa maayo kaayo nga gourmet? Ayaw pag-inom. Ako sa personal nga gusto niini. -ulk.. – gikuhaan si Ottila ug.., – Uhhh, – gilubong kini sa kilid. Mibangon siya ug mipaingon sa layo nga eskina sa opisina. Ang usa ka gulp sa mga kolor nga foggy nga pulbura mibiya sa tutunlan sa presinto ug diha-diha, sama sa luha gas, mibaha sa tibuuk nga kwarto. Si Arutuna gidakup uban ang usa ka asthmatic spasm ug sa diha nga nag-inusara siya, dili siya kahanas.

– Mangaulaw ba o unsa? Naa ako sa imong mga amahan.

– O mahimo’g inahan? – Nakasinati si Ottila sa mga itlog nga giguba ug, uban ang usa ka baba, nagbuga sa mga mumho, nga hugot nga gitulisok: – ang matag usa adunay kaugalingon nga lami, miingon ang Hindu, nga gikan sa unggoy ug gipahiran ang iyang manok sa usa ka dahon sa saging. Gusto ba nimo usa ka mata?

– Oh! Sorry, patron, nakalimtan nako ang usa ka butang … – Naulaw si Arutun Karapetovich ug milingkod sa usa ka lingkuranan.

Sa kalit ang usa ka pultahan sa agianan sa ganghaan nag-agas ug usa ka tigulang nga babaye nga hapit usa ka gatos ka tuig ang nakasulod sa opisina.

– Kinsa ang wala magsira sa pultahan??? Busy ko, lola!!! – Bug-at nga Klop ug gipatong…

Nabati sa asawa ang ubo ug midagan ngadto kaniya gamit ang usa ka habol ug pluma, aron magsulat siya usa ka kabubut-on. Apan sa pagkakita sa iyang walay kapuslanan, nagbuy-od ug gisaksak ang iyang bana sa mga bukog sa abaga sa abaga. Gikuha ni Ottila ug giluwa ang yolk.

– Uh, Harutun, usa ka karaang cartilage, ngano nga wala nimo ma-lock ang pultahan sa imong luyo sa imong pag-abut? Ug ikaw, lola, paggawas, kita adunay usa ka miting.

– Ingon? pangutana sa aping lola.

– Grabi! pagkahuman sa human sa panihapon!! – kusog nga giingon ni Klop.

– Mokaon, nangaon, sweetheart sa usa ka marigold… maghulat na ko. – ang lola mipahiyom ug nag-squat down, tungod kay wala nay mga lingkuranan, ug dili naandan nga maghatag dinhi, ug wala’y usa nga gikan sa tagpalamati ang nahunahuna.

– Unsa ang unsang paniudto? Hah? Nag-pamahaw na ko… Ug dayon sa agenda: pagtrabaho uban sa mga subordinates. – Gikuha ni Ottila ang iyang kamot ug, nagkupot sa usa ka kutsara nga adunay usa ka piraso nga itlog, gibira ang usa ka pasa sa mata ni Arutun, – ug ikaw? – milukso sa usa ka lingkuranan, – dili mapasalamaton nga mediocrity, – unya milukso sa lamesa, – makakaon ka lang sa bulan, ug maghampak sa nawong sa usag usa. Dili ako maglakaw sama sa usa ka coyote.. – ug sama sa usa ka akrobat, gamit ang usa ka somersault, milukso ako gikan sa lamesa ngadto sa salog, – ug nag-uban kanimo.. Pagsulat sa usa ka pahayag ug usa ka punto!

– Unsa ang pamahayag? Unsa man imong yugit? “Gisamok siya ni Isolde Fifovna sa pagsinggit ni Haring Kong.”

– Ah? – ang dwarf nagsugod sa usa ka pagsugod.

– Unsa imong gisinggitan? – nangutana siya nga mas kalmado ug hilom, – dili ba nimo nakita, dugay na siyang natulog.

– Mao, dinhi, karon, usa ka gabii nga pagpabilin? Hinuon, kuhaa kini nga pensyonado. – Nakit-an si Ottila sa usa ka bag ug misaka sa usa ka lingkuranan aron makapangaon pa.

– Ako usa ka Incephalopath, usa ka patron, dili Incifalate. – gitul-id ang Koperal ug miadto sa natulog nga tigulang babaye. Gaan nga gipunting siya sa usa ka sungkod, sama sa Poirot o Watson. – Minahal, tanan?! – milingi sa Boss, nga nakalingkod na sa lamesa ug sa usa ka champ.

– Boss, siya, sa akong opinyon, nagngisi.

– Unsa? Rape-rattle.

– Mao na. Dili makaginhawa. Nahuman kini. – pag-usab uban ang kahadlok sa iyang tingog miingon si Harutun. Mikurog ang iyang mga ngabil. Naghunahuna siya nga ang susamang kapalaran nagpaabut kaniya. Naghilak si Harutun.

Si Ottila nagyelo sa usa ka baba nga pagkaon. Gitan-aw niya ang iyang asawa ug nangutana:

– Zhinka, lakaw kini pagsusi.

Gipagawas ni Fifovna ug gibayaw ang tigulang nga babaye sa kwelyo. Ang mga tiil gikan sa salog, ug ang mga tuhod wala diretso. Siya misaka ug gibutang ang patay nga lawas sama sa usa ka plorera sa atubang sa usa ka tabo, hunghang nagtan-aw sa iyang baba nga puno sa chewed egg, iyang asawa.

– Tan-awa ang imong kaugalingon, schmuck, patay na ba siya o dili?! – ug hapit na mobiya. – Siya, Zhinka. Imong tubagon alang sa Zhinka. siya muttered…

– Kuhaa siya gikan sa lamesa, buang ka!!! Ikaw ba… tinuod, o unsa? Ako ang boss dinhi, ug ang boss, ug ikaw?…

– Maayo, nagsugod kini pag-usab. – gihagkan ang tray Intsephalopath.

– Ug gigamit nimo ang pondo sa Ottila Aligadzhievich Klop nga libre! – ang mga mumho gikan sa baba milupad, – Ug sa kinatibuk-an… pah, shit, – iyang gilabog ang tanan nga sulud gikan sa iyang baba ug misinggit, sa wala pa mosaka sa lamesa. “Usa ka sulugoon dinhi.” Gikuha ba?

– Oo, ginoo ko. -Donald Isoldushka ug miluhod. Nagkadugo ang iyang ulo nga gisapid ang ulo sa iyang bana nga nagtindog sa lamesa. Ug ang gidak-on sa ilang mga ulo makapadani ra bisan kinsa nga pesimista: Ang iyang ulo lima ka pilo ang gidak-on niini.

– O sige, heh heh heh, pasayloa ako, kuhaa kining lola sa pultahan sa balkonahe. Dili, labi ka layo sa kubo. Pagka ugma may mangita kaniya.

Gikuha sa asawa ang bangkay ug gidala kini diin ang gisugo sa tag-iya. Pagkahuman, nagtrabaho usab siya isip suporta, isip usa ka teknisyan sa teknisyan, usa ka tagasuporta ug sekretaryo-referent sa ranggo sa senior kutson. Usa ka minuto ang milabay siya mibalik ug naglakaw, nga nagmartsa sa lamesa.

– Gilabay ko siya sa bakod.

– Ikaw ba tanga o unsa? Kini usa ka beterano sa tanum. Tinuod, naglingkod. Sa laktud nga pagkasulti – ang pagbuto.

– Nagkaon ka. – gibalhin sa asawa ang plato.

– Dili ko gusto. Dapat unta ibutang nimo kini sa akong plato. Unsa man kana nga klase pagkaon? Kuhaa kini, pakan-a ang mga bata. Ayaw lang isulti kanila kung unsa ang akong gikaon. Ug dayon gidumili.

– Tinuod kana, kung ikaw adunay puta sa baba. Kinahanglan ba nimo pag-brush ang imong ngipon sa katapusan nimo nga gilimpyohan, usa ka gatos ka tuig ang milabay? – gikolekta sa asawa ang pinggan gikan sa lamesa ug miadto sa residensya sa katunga sa kubo.

– Paghilom, babaye! Unsa man imong nasabtan sa baho? Sige, – gilabay ko ang akong bukton sa mga mumho ug nahulog gikan sa lamesa. – Unsa ang gusto nako isulti. Huh?.. Mao na, pag-andam aron moadto kang Peter.

– Ngano?

– Oh kauban, kami adunay bag-ong seryoso nga negosyo. Una ug katapusan!

– Gibalhin kita sa St. Petersburg? – Gibalhin ni Harutun ang iyang buhok gikan sa iyang mga ilong, nalipay ug gibun-og sa usa ka sungkod.

– Dili, buhata kini nga labi ka cool. Susihon namon ang usa ka seryoso nga butang, ug dili isipa ang palibot sa mga lungag, sa pagpangita sa nawala nga manok ug toro. Ug unya, kung makit-an naton siya, ibalhin kita nga mas taas…

– Asa kana sa langit?

– Buang, walay mga syudad sa kalangitan, Ngadto sa Amerika.

– Ug unsa ang atong pangitaon? Unsa man ang kinahanglan makita aron mapadala kami sa America?

– Mangita kita ilong…

– Kang kinsang ilong? – Si Harutun wala makasabut.

Si Ottila misaka sa lamesa ug milakaw sa pikas bahin, duol sa Koperal. Milingkod siya ug gipakpak ang iyang mga bitiis, nakigsulti uban kanila.

– Maayo, sa usa ka pagkasulti.. – nagsugod siya sa tunga nga tingog.

– Ug unsa, sa usa ka bulong unya?

– Nerd, kompetisyon. Kini nga kaso mahimo nga kuhaon sa Feds.

– Ahhh! Akong naamgohan ang kartutso.

– Mao unya, ang bukton. Heh, cool! Ako usa ka “kartutso”, ug ikaw usa ka “manggas”. Ug ang kartutso gibutang sa hawak. Hahaha Nakatawa ang

– Dili. Gibutang nila ang usa ka bala sa cartridge.

– Unsa, matalino? Ug nahibal-an nimo nga sa among nasud ang tanan maalam – buotan ug dili maayo. Gusto ka bang magbag-o? Pagkahuman pamati, dili ako kaduha ipasabut sa makaduha. Ang usa ka balaan nga dapit dili gayud walay sulod. Ug ang imong lugar, dili lang sa Balaan.. Nahibal-an ba nimo kung giunsa ang daghang mga tawo nga wala’y trabaho sa among baryo nga gusto nimo nga ma-fuck ang imong pagkuha sa imong libre nga lugar?

Si Harutun gipunting ang iyang mga mata gikan sa kahadlok ug mihilak sa luha sa pagkaayo.

– Pasensya na, kartutso, dili usa ka bala ang gisulod sa manggas, apan usa ka karton.

– Karon, unya paminawa, kung pila, ipasabut ko sa mubo nga paagi: Eeee… nabasa mo ba si Gogol?

– Nag-inom siya usa ka mogul.

– Gikidlit ba ko nimo?

– Kini ang kataw-anan. Natan-aw ko ang mga pelikula sa iyang pag-apil.

– Maayo kana. Nakit-an ba nimo ang usa ka sine bahin sa NOS?

– Kinsa ang iyang ilong?

– Dili, dili bahin sa imo? … – Milukso si Ottila sa lamesa, – Humor pag-usab?

– Mnn, oo! – ang tigulang nga lalaki nagtindog sa atensyon. Gitan-aw ni Ottila ang singit sa korporasyon ug, nga adunay daghang mga mata, gipataas ang iyang ulo, gilabay ang iyang ulo sa katapusan ug nakita lamang ang usa ka tulog nga katulog.

– Lingkod sa fucking!! gisinggitan niya Ang korporasyon naglingkod sa usa ka nagsugod nga posisyon.

– Nahinumdom ko. Ang karton… ania kung diin nawala ang iyang ilong…

– Nahinumdom?

– Kanang!!

– Busa mangita kita kaniya. Mismo … – Ug gipatong ni Ottila ang usa ka tudlo sa kisame. – nangutana ako sa tunga sa adlaw. Siya labi nga mihangyo nga ako mismo ang modala sa kini nga butang. Mao nga sa pagsulti, gikuha ang kaugalingon nga pagpugong.

– Diyos?

– Dili, buang ka, Marshal. Nuuu, diyos namon. Siya miingon nga wala’y bisan kinsa nga mas takos … – Milukso si Ottila, nga nagbarug nga ubos ug gikontrol ang kahimtang.

– Ug sa unsang paagi kita mangita kaniya. Kini usa ka istorya?! Dugang pa, sila namatay.

– Kinsa sila?

– Maayo, kini, ang mga nag-unang mga karakter namatay dugay na… ug si Gogol ang panguna nga saksi, pareho… maayo, patay.?! Dili kini kataw-anan.. Ahhh?

– Buang. – Ang bugon milukso gikan sa sabakan sa Incephalopath. – Mangita kita usa ka monumento sa usa ka board nga tumbaga nga gikawat. Bisan kinsa ang walay puy-anan nga mga tawo o mangil-ad. Ang tanan nga parehas, usa ka monumento sa NOSU, ug tingali… mga antik.!?

– Ug kinsa ang magpabilin dinhi?

– Ang nag-una si Isolde ug Izzy.

– Gamay pa siya?

– Wala’y gamay, nahibal-an na nako ang usa ka babaye sa iyang mga tuig.

– Alang sa kini, ang daghang kaisipan dili kinahanglan: ibutang kini, giluwa ug lakaw…

– Giunsa mahibal-an, kung giunsa mahibal-an…

– Dili, patron, mahimo kong magpabilin, huyang ang akong kasingkasing…

– Wala, dinhi sa St. Petersburg makaginhawa ka mga gas ug dali.

Gusto usab ni Harutun nga isulti ang usa ka butang nga magpabilin uban ang asawa ni Klop, apan siya nahunahunaan ug gitan-aw ang layo sa nagakamang nga duha nga ikog sa iyang tuhod ug sa iyang kumagko gipilit niya ang insekto ngadto sa materyal sa iyang mga karsones.

– Unsa ang gusto nimo ipabuto? – nga wala’y hiya, pagpunting sa iyang mga mata, pangutana ni Ottila.

– Wala koy kwarta o medisina.

– Maayo, kana mahimo’g makuha. Ang tanan nagbayad sa badyet. Kung makit-an naton ang ilong.

– Ug kung wala naton kini nakaplagi?

– Ug kung wala namo kini makita, ang tanan nga gasto pagakuhaon… gikan kanimo.

– Sa unsang paagi?

– Ug sa ingon. Kung mangutana ka usab sa mga pangutana nga hungog, mahimo nimo mawad-an ang imong trabaho. Gikuha ba?

– Husto kana, masabtan. Kanus-a kita moadto?

– Nabuang nga pangutana. Kinahanglan nga naa kita didto. Mangadto ta karon!

– Ug unsa ang dali? Wala ba nako giimpake ang akong maleta?

– Kinahanglan kanunay naton kini andam. Nahibal-an nimo kung diin nakakuha ka usa ka trabaho… Sa tinuud, sa parehas nga butang…

– Unsa?

– Wala nako gi-pack ang akong maleta. Oo, wala namo kini kinahanglan. Pag-abut, pagpalit unsa ang imong kinahanglan. Ako adunay bank card.

– Ug kung wala’y igo nga salapi?

– Ilabay niya. – ug pag-usab ang pulisya sa distrito gipunit ang usa ka tudlo sa kisame ug sa estilo sa pygmy milukso, uban sa tabang sa mga tawo, sa lamesa, naggilak usa ka tiil sa atubang sa ilong sa kauban. Gikuot niya ang tiil ug mitabok sa lamesa nga nagsunud sa direksyon gikan sa Arutun padulong sa iyang lingkuranan. Naghilak ug nagpaingon sa paggawas.

– Unsa man ang imong naglingkod? mangadto ta! – ug gibayaw ang iyang kamot, – ug, ingon nga sa daplin sa St. Petersburg, nag-ubay sa Yuta…

Gibiyaan nila ang salipdanan, gibilin lang ang usa ka nota sa tisa sa pultahan:

“Ayaw pagkabalaka. Mibiya kami sa usa ka dinalian nga buluhaton sa St. Petersburg. Nagpabilin ka sa lugar sa Incephalate, ug Izya – imbis ako.. Ako!”

Ug sa ilawom ang pagdugang sa lain nga sinulat sa sulat:

“Sorry, Pupsik, mobalik ako sama sa kinahanglan nako! Samtang ang imong Flea naglakaw na. Hulaton ko ug mobalik ako. Tingali usa…”

Gibasa ni Izya ang sulat ug, gisulat sa sheet sa sinulat sa sinulat sa iyang amahan ug Intsefalopat, gitago kini sa iyang bulsa ug gipahiran ang inskripsyon gikan sa pultahan.

– Oo, tigulang nga kanding, nakuha nimo na. – Gikuha nako ang akong mobile phone ug gipadala ang SMS sa akong amahan. Unya siya misulod sa balay ug gihatag ang sulat sa iyang inahan. Nagbasa siya ug nagkalot.

Pasakay siya. Kita ang mopuli niini. Ug dili usa ka pulong bahin sa pagpadayon sa amahan. Gikuha ba?

– Siyempre, inahan, nakasabut ko… Ug kuhaon nato ang baboy gikan sa headmaster, ahh? iyang gisugyot.

– Unsa man ka Kinahanglan naton buhaton ang tanan sumala sa charter ug hustisya.

– Ug siya nagsiyagit kanako sa kaangayan?

– Siya ang direktor. Mas nahibal-an niya ang labi. Ug siya mismo pagamatarungon sa atubangan sa Dios.

– Kana ba ang nagbitay sa bungbong sa opisina?

– Hapit. Didto nakabitay si Iron Felix, ang iyang representante. O sige, lakaw na buhaton ang imong homwork.

– Gibuhat ko. Mama, makalakaw ba ako sa sapa?

– Umadto ka, apan hinumdomi, itoy: nalumos, wala sa balay. Patyon ko ikaw… Gikuha na?

– Oo. – Suminggit si Izzy ug nawala sa likod sa pultahan…

APULAZ 3

– Dili, patron, mahimo kong magpabilin, huyang ang akong kasingkasing…

– Wala, dinhi sa St. Petersburg makaginhawa ka mga gas ug dali.

Gusto usab ni Harutun nga isulti ang usa ka butang nga magpabilin uban ang asawa ni Klop, apan siya nahunahunaan ug gitan-aw ang layo sa nagakamang nga duha nga ikog sa iyang tuhod ug sa iyang kumagko gipilit niya ang insekto ngadto sa materyal sa iyang mga karsones.

– Unsa ang gusto nimo ipabuto? – nga wala’y hiya, pagpunting sa iyang mga mata, pangutana ni Ottila.

– Wala koy kwarta o medisina.

– Maayo, kana mahimo’g makuha. Ang tanan nagbayad sa badyet. Kung makit-an naton ang ilong.

– Ug kung wala naton kini nakaplagi?

– Ug kung wala namo kini makita, ang tanan nga gasto pagakuhaon… gikan kanimo.

– Sa unsang paagi?

– Ug sa ingon. Kung mangutana ka usab sa mga pangutana nga hungog, mahimo nimo mawad-an ang imong trabaho. Gikuha ba?

– Husto kana, masabtan. Kanus-a kita moadto?

– Nabuang nga pangutana. Kinahanglan nga naa kita didto. Mangadto ta karon!

– Ug unsa ang dali? Wala ba nako giimpake ang akong maleta?

– Kinahanglan kanunay naton kini andam. Nahibal-an nimo kung diin nakakuha ka usa ka trabaho… Sa tinuud, sa parehas nga butang…

– Unsa?

– Wala nako gi-pack ang akong maleta. Oo, wala namo kini kinahanglan. Pag-abut, pagpalit unsa ang imong kinahanglan. Ako adunay bank card.

– Ug kung wala’y igo nga salapi?

– Ilabay niya. – ug pag-usab ang pulisya sa distrito gipunit ang usa ka tudlo sa kisame ug sa estilo sa pygmy milukso, uban sa tabang sa mga tawo, sa lamesa, naggilak usa ka tiil sa atubang sa ilong sa kauban. Gikuot niya ang tiil ug mitabok sa lamesa nga nagsunud sa direksyon gikan sa Arutun padulong sa iyang lingkuranan. Naghilak ug nagpaingon sa paggawas.

– Nganong naglingkod ka? mangadto ta! – ug gibayaw ang iyang kamot, – ug, ingon nga sa daplin sa St. Petersburg, nag-ubay sa Yuta…

Gibiyaan nila ang salipdanan, gibilin lang ang usa ka nota sa tisa sa pultahan:

“Ayaw pagkabalaka. Mibiya kami sa usa ka dinalian nga buluhaton sa St. Petersburg. Nagpabilin ka sa lugar sa Incephalate, ug Izya – imbis ako.. Ako!”

Ug sa ilawom ang pagdugang sa lain nga sinulat sa sulat:

“Sorry, Pupsik, mobalik ako sama sa kinahanglan nako! Samtang ang imong Flea naglakaw na. Hulaton ko ug mobalik ako. Tingali usa…”

Gibasa ni Izya ang sulat ug, gisulat sa sheet sa sinulat sa sinulat sa iyang amahan ug Intsefalopat, gitago kini sa iyang bulsa ug gipahiran ang inskripsyon gikan sa pultahan.

– Oo, tigulang nga kanding, nakuha nimo na. – Gikuha nako ang akong mobile phone ug gipadala ang SMS sa akong amahan. Unya siya misulod sa balay ug gihatag ang sulat sa iyang inahan. Nagbasa siya ug nagkalot.

Pasakay siya. Kita ang mopuli niini. Ug dili usa ka pulong bahin sa pagpadayon sa amahan. Gikuha ba?

– Siyempre, inahan, nakasabut ko… Ug kuhaon nato ang baboy gikan sa headmaster, ahh? iyang gisugyot.

– Unsa man ka Kinahanglan naton buhaton ang tanan sumala sa charter ug hustisya.

– Ug siya nagsiyagit kanako sa kaangayan?

– Siya ang direktor. Mas nahibal-an niya ang labi. Ug siya mismo pagamatarungon sa atubangan sa Dios.

– Kana ba ang nagbitay sa bungbong sa opisina?

– Hapit. Didto nakabitay si Iron Felix, ang iyang representante. O sige, lakaw na buhaton ang imong homwork.

– Gibuhat ko. Mama, makalakaw ba ako sa sapa?

– Umadto ka, apan hinumdomi, itoy: nalumos, wala sa balay. Patyon ko ikaw… Gikuha na?

– Oo. – Suminggit si Izzy ug nawala sa likod sa pultahan…

– Uuh, – ang tigkontrol, usa ka lumad sa pipila nga kolektibong umahan sa Latvian, nagyugyog sa iyang ulo, nga gipasa ang mga bisita. – Wala’y konsensya, klaro nga ang nawong dili Ruso, ug ang uniporme sa kinatibuk-an naabut.

– Ug adunay usa ka silot sa administratibo alang niini.. – gipasabut ni Sergeant Golytko, usa ka lumad nga taga Lviv.

– Ug ania ang akong pasaporte, nga adunay screech, Harutun Karapetovich ug gihatagan siya usa ka penta. – Ruso. Usa ako Ruso, akoa!

– Sama kanako, – nagdugang usa ka pent

– Ug ako. – pagbuak sa iyang mga mata, dugang sa tigpangontrol

– Sige, nabalik nimo tanan. – Ang pasaporte sa dahon nagpahayag sa usa ka pent, – bisan kung usa ka segundo, – mitan-aw gikan sa ilawom sa mga agtang, – usa ka artista ba? – sa daghang kolor nga mata, pagkahuman iyang gipaubos ang iyang pagtuon sa pagtan-aw sa mga dalunggan, – o usa ka bestial?

Ang mga mata ni Ottila nangitag ug siya nahisama sa usa ka gelding, nagtan-aw sa Intsefalopat. Ang korporasyon nag-usab.

– Oo, pagtahi, diin ang mga baka gipapahawa kanimo, o sa kultura sa balay? – gitugyan sa attendant ang passport kay Harutun.

– Unsa man ako? Dili ako full-time nga katabang sa lokal nga baryo sa Sokolov Stream, Leningrad Region.

– Oh, nabuak, paggawas dinhi. – gisugyot sa opisyal nga katungdanan.

– Ania ang akong ID.

– Kopal, giingon nimo? – ang sarsilyo nagtuyok sa iyang aping ug nagbutang usa ka liso sa iyang baba. – maayo, ikaw gawasnon, ug kini nga usa mouban kanako.

– Unsa ang gipasabut, “kuyog ka”? – Ang Bedbug nasuko. – Tawga ko karon sa akong boss? Ibutang niya ang imong utok…

– Nagtawag ka, nagtawag ka didto, sa akong opisina, ug sa una magsulay ako kanimo aron pangitaon, tingali ikaw usa ka terorista nga Chechen o nakaikyas gikan sa imong mga ginikanan. Tana, adto na ta. ang sulugoon nagbiay-biay ug yano nga gibalhin siya: bisan sa butas o sa baril, si Ottil gisalig kaniya nga usa ka assault rifle sa riles sa bantay nga guwardiya sa riles estasyon sa tren Gisundan siya ni Ancephalopath ug gusto pa nga sunugon ang iyang Ottila, ingon sa Klop, nawala dayon sa likud sa haligi ug nagpakaaron-ingnon nga wala nahibal-an si Klop.

– Harutun, tawagan si Isolde, ipakuha niya ang mga dokumento! – singgit ni Klop.

“Ug labi ka dali,” dugang pa sa sarhento, “kung dili siya magpabilin sa amon sa dugay nga panahon.”

– Ug kanus-a kini buhian? pangutana ni Harutun.

– Giunsa ang pag-establisar sa usa ka tawo…

– Tulo ka adlaw? – nagpahiyom ang tigulang.

– O tingali tulo ka tuig. – tubag sa tiguwang. – kung dili siya makigbatok sa mga awtoridad. – ug gipara ang pultahan gikan sa sulod.

Ang Incephalopath, gamit ang mga tudlo sa iyang wala nga kamot, gigakos ang iyang nipis nga baba ug, nagbugkos ilalom sa iyang ilong, mihukom sa pagtuman sa buluhaton, nga nahiangay kaniya ug sa iyang Boss. Dali siyang naglakaw paggawas sa estasyon padulong sa kalsada ug mihunong dayon.

– Asa ko moadto? Gipangutana ni Harutun ang kaugalingon.

– To Isolde, buang ka. – gitubag nga wala’y pagsulti usa ka tingog sa sulod.

– Busa walay kwarta? Unsa man ang akong moadto?

– Ug ikaw, alang sa imong hinigugma, mangawat ka, gikan didto, gikan sa kana nga tambok nga tawo nga naglingkod sa usa ka itom nga dyip.

– Siya, iyang gibunalan ang iyang nawong. Ug dili unta angay, ako usa ka pent?!

Ug samtang si Harutun mikonsulta sa iyang kaugalingon nga tingog, si Klop, nga nakahatag sa iyang datos, mapainubsanon nga ninggawas samtang naglingkod sa usa ka unggoy.

– Uy bum, maayong fart! – Gisinggitan ang tig-alagad. Nagpanglingo si Ottila ug gipabuka ang iyang mga mata. Gisuka niya ang iyang baba ug, gibati ang usa ka pagtulo sa iyang baba, gisulayan nga kolektahon ang iyang laway gamit ang iyang dila, apan wala’y igo nga kahilom sa iyang baba ug nangayo siya sa usa ka banyo.

– Colleague, mahimo ba nako mogamit sa kasilyas?

“Posible,” maayong tubag sa mga ansiyano, “apan kung hugasan nimo kini.”

– Ngano? – Si Ottila nasuko, – Ako usa ka detainee, apan ikaw adunay usa ka babaye nga naglilinis sa imong estado ug kinahanglan niyang hugasan ang salog.

– Kinahanglan apan dili obligado nga manghugas sa dolnyak pagkahuman sa ingon nga makahilo nga mga tawo. Aw, mao na?

– Dili ako manghugas sa punto! – Sa kinatibuk-an ang giingon sa Bedbug.

– Unya pagkahuman sa imong karsones. Ug kung adunay usa ka butang nga naigo sa salog, nan imong mabalaka ang tibuuk nga kompartamento.

– Kini supak sa balaod; kinahanglan nga hatagan mo ako sa usa ka banyo ug telepono.

– Ug unsa pa may utang ko kanimo? Ahh? – miabut ang sarhento.

Wala’y gisulti si Ottila. Ug kay gibati niya nga hapit na siya magdako, nagkasabut ang tanan. Dugang pa, wala’y nakakita.

– Maayo, uyon ko.

– Okay. nalipay ang sarhento ug gidala si Klop sa banyo. – usa ka basahan, pulbos didto, ilawom sa lababo. Ug para sa mga teknikal nga makuha nako. Ang krisis, hahaha.

– Ug hain ang papel ug balde sa banyo?

– Hugasi ang basahan sa lababo, ug hugasi ang imong asno gamit ang imong tudlo. – ang sarhento nakasala.

– Giunsa kini? – nakurat si Klop.

– Giunsa nimo nahibal-an, ako adunay sukaranan nga papel de liha, mahimo nako ihalad, ug sa yano nga papel kita adunay daghang tensiyon. Ang krisis sa nasud. Dugang pa, kita mga empleyado sa estado.

Si Ottila nangasimpla sa iyang nawong ug, gikuha ang gisugyot nga papel, misaka sa banyo. Adunay kusog nga pag-agay, si Pent milingi ug migawas sa gawas, gisira ang poste. Ug si Ottila relaks, nagtan-aw sa taliwala sa iyang mga bitiis ug nagpagahi sa iyang nawong. Dili lang ang baho sa maasul nga mga mata nasakitan, apan ang tanan nga mga pantalon sa gawas gikan sa gawas giwagtang sa usa ka gamay, dili maayo nga kolor, bugnaw nga drysnyak. Wala’y pangutana sa kasilyas. Bisan ang mga tulo sa diarrhea gitapok sa dingding.

Ang Incephalopath nagtindog sa kolum ug, pagkakita sa sarhento nga nahawa sa poste, dali nga midagan ngadto kaniya.

– Kumusta! apchi, “siya nag-uban.

– Unsa, naghulat ka ba sa apo? mapangahason nga nangutana si Penth.

– Unsa ang apo? Apchi, – hungog nga Arutun Karapetovich.

– Unsa ang imong gitukod nga grimaces alang kanako dinhi? O siya ba ang imong kauban? Unsa ang imong gihunahuna, mga bisita nga trabahante?

– Kinsa? Apchi, “nahadlok si Harutun.

– Unsa ang imong gitukod usa ka buang? Ang imong panaghigalaay gusto sa federal. Kauban nimo siya

– Ah? apchi, – nagngisi sa iyang mga aping sa usa ka Incephalopath. – dili. Wala gyud ko nakaila niya. Sa una nakong makita.

– Ug unsa ang imong gilat-an alang kaniya? Patay, uyoan. – Sa kalit ang panit sa sarhento. Mibiya si Harutun. – Siya nagpagamit alang kanimo, alang sa imong kaugalingon, ug ikaw?

– Ako, apchi, nakaila ako kaniya, apan grabe kini daotan, ug salamat lamang sa iyang asawa.

– Unsa? – Nagpahiyom si Pent.

– Natulog ako kauban ang iyang asawa! – nakumpirma nga Harutun. Ang sarhento nagngisi ug miadto aron magpana sa mga dokumento alang sa beer.

– Ug kanus-a kini buhian? – gipalanog sa lobby.

– Giunsa ang kasilyas sa balay ug ang tubag moabut. Mao nga tulo ka adlaw naa koy katungod nga ipatungha siya.

– Mahimo ba nako siyang tabangan? – gisugyot Harutun sa tibuuk lobby.

– Hugasan ang kasilyas?

– Oo, aron buhian nga labi ka paspas.

– Dili, dili.

Si Harutun nasubo nga gipaubos ang iyang ulo: Mdaa… nakaabut siya didto ug wala’y kwarta ug gipaubos si Klop.

– Naa kay kwarta? – usa nga naghunghong diretso sa auricle sa korporal. Nagpanglingo-lingo siya sa tibuok niyang lawas ug paglingi. Sa likod niya nagtindog usa ka tambok sa bandila sa uniporme sa pulisya ug nag-usik sa usa ka lisud nga burger.

– Nnnet.

– Ngano? Om yum yum.

– Ug kuwarta, apchi, – Nalibog si Harutun sa mga hunahuna ug, gituy-od ang iyang tudlo sa indeks, pagpangita sa mga estudyante, nagtudlo sa pultahan sa poste sa pulisya. – Ug ang salapi gikan sa akong, apchi, chef, didto, sa monkeyclip gikan sa Klop.

– Unsa ang bug? Naa bay nickname?

– Dili, ang iyang apelyido, apchi, siya gipriso hangtod natino ang iyang pagkatawo.

– Ahhh! Om yum yum., Busa, mangadto kita, kuhaa ang kuwarta gikan kaniya, nga daw sa imong kaugalingon, ug ihatag kanako.

– Ahhh. Siya adunay, apchi, usa ka kard.

– Pasayloa ko. – Ug ang pulis nangretiro sa kinahiladman sa forecourt.

Paglabay sa usa ka semana, gipagawas sa Bedbug gikan sa ika-78 nga istasyon sa pulisya. Kini ang ikalima nga sanga sa sunud-sunod, sugod sa mga istasyon sa mga istasyon ug bisan diin siya naglaba sa mga kasilyas. Wala’y usa nga una kaniya ang mouyon niini. Ug kinahanglan niyang hugasan ang tinuig nga hugaw.

Gikapoy si Harutun nga naghulat kaniya sa estasyon sulod sa usa ka semana, maayo ang ting-init. Nakontak niya ang lokal nga gopot ug ang mga wala’y puy-anan. Ang iyang mga sinina nahimo nga basahan sa salog. Ang iyang namu nga nawong gikan sa “ice” – usa ka ahente sa pagpanglimpiyo alang sa mga baso sa ethanol nga nahubog sa mga walay puy-anan ug ingon usab – nahimo nga pula ingon asno sa chimpanzee. Ang iyang mga mata napuno sa mga luha, dili lamang gikan sa kasubo, apan usab gikan sa usa ka makalilisang nga hangover. Milingkod siya sa agianan sa estasyon sa metro sa Moscow. Ang iyang kalo nagbalikbalik ug mihigda sa salog. Ang usa mahimo’g makakita usa ka us aka us aka us aka us aka: usa, lima, ug napulo ka sinsilyo. Milingkod siya sa tuhod ug mihilak sa gamay. Ang mga dalagko halos dili mopaingon sa mga luha.

– Harutun? Gitawag ni Ottila, “unsa may imong problema?”

– Ah? Apchi, – ang korporal nga gipunting ang iyang mga mata sa hinay.

– Bangon, ikaw ba nagalingkod dinhi? – Miabot ang bug ug gipataas ang iyang kalo.

– Ayaw paghikap, apchi. – Misinggit si Harutun ug gipunit ang iyang kalo. Pipila ka gamay nga butang milukso sa salog sa marmol ug misugod. Ang singsing nadungog sa mga walay puy-anan nga mga tawo nga nagtindog sa tupad. Maayo ang ilang panagway ug mas bata.

– Hoy anak, maayo, pag-ayo sa pagkasuko. – misinggit ang usa kanila

– Ayaw pagbalewala siya aron makakuha kinig tinapay, schmuck. – nahadlok sa ikaduha.

– Vali, Vali. – gisuportahan ang ikatulo, – samtang buhi.

– Gisultihan mo ba ako mga batan-on? – ang lokal nga detektor nga si General Klop nagbuka sa iyang mga mata sa katingala.

– Oh? Oo, dili gyud kini bata.

– Dako ba kini?!

– Oo, ug ang Negro. Heh. – Ug nagsugod sila sa pagduol sa Bedbug.

“Usa ka karton,” Harutun nga naghunghong, nagluhod. – modagan, boss. Paabuton ko sila. Parehas, gibunalan nila ako ug gihangyo ko.

– Dili ssy, ipasabut ko sa kanila sa Sarakabalatanayaksoyodbski nga dili ka makasamok sa tigulang. Masaligon nga pagtubag ni Ottila ug gipilo ang iyang mga bukton.

– Oh, Zyoma, nakahukom siya nga modagan sa amon, – alang sa balwarte, labi ka makapahimsog sa kanila ug usa ka kalbo.

– Grey, i-drag kini sa balde. – gisuportahan ang manipis ug sa mga tattoo, nagtudlo sa urn.

– Gisulti ko dayon, kalma ang mga batan-on, gipahimangnoan ko ikaw sa katapusan nga higayon. – maluloton nga gipangutana si Klop, nga nagtan-aw sa mga mata nga himsog. Gikuha niya kini gamit ang iyang dako nga brush sa kwelyo ug, gibayaw kini, gidala kini sa iyang mga mata. Nagpahiyom siyang ehidno ug hugot nga nagbukal sa iyang gininhawa. Gibuka niya ang iyang mga mata, ingon og adunay pagkubkob ug gipadako ang iyang baba, ingon og gusto niya ibutang ang bombilya ni Ilyich sa iyang baba. Gipasagdan sa goon ang brush ug gibaluktot, gikuptan ang iyang singit sa duha nga mga kamot.

– Ahhhhh!!!! – nalumos ang tanan sa palibot.

Si Ottila nahaw-as sa iyang mga tiil ug, nagyukbo, nagpabuto sa ikaduha nga pagbuto sa mga bola, apan sa iyang kumo.

Gibunalan niya ang shot gamit ang iyang mga fists sa usa ka minuto, sa kadali nga kini lisud nga mailhan ang iyang mga kamot ug, sa katapusan, naigo ang tikod sa mansanas ni Adan nga adunay usa ka tikod nga tikod. Ang redneck hinay nga nahulog sa unahan ug nahulog sa salog sa marmol gamit ang iyang agtang, nga nagdugmok sa tanan nga nahisubay sa iyang kaugalingon. Si Ottila nag-bunggay sa usa ka bahin, nawala ang pagkaguba. Ang iyang mga homie gipadpad sa hangin. Ug sa kinatibuk-an, ang paglipat gilimpyohan sa tanan nga mga matang sa freeloaders – mga hubog.

Tumindog si Ancephalopath, nagsandig sa abaga sa chef.

– Salamat, apchi, patron. Naghunahuna ko, apchi, mamatay ako dinhi.

– Giunsa nimo kini makuha? Ila akong gisirhan sa usa ka semana? Ug nahulog ka na sa ingon.

“Ug siya mismo?!” Naghunahuna si Harutun, apan wala’y gisulti. Gitan-aw na usab ni Ottila ang korporasyon ug nahubuan.

– Oh, Yoshkin cat, unsay gibuhat nila sa imong tarong?

– Oo, okay, apchi, – Giwakli ni Harutun ang iyang kamot ug gipalayo ang iyang wala’y mata nga nawong: usa ka naputol nga ilong, duha nga mga tudlo sa ilalom sa tuo nga mata ug tulo sa wala sa wala ug wala’y usa nga ngipon sa atubang. Ang mapintas nga kalibutan sa mga wala’y puy-anan ug maloloy-on sa usa ka tawo. Lisud kaayo alang sa mga tigulang nga mabuhi dinhi sa kalibutan sa ilawom.

– Mdaa… apan wala ba nimo gipangutana sila bahin sa ilang ilong?

– Dili, wala kini nahinumduman.. – Si Harutun hinayhinay nga naghinay sa likud ni Boss ug gigakus ang iyang dila sama sa naandan, – bisan pa, hunong! – ingon niya, – akong nadungog nga siya gibutang sa tumbaga sa labing duol nga salo-salo, ug kadtong – sila namatay sa usa ka antigong tindahan.

– Kinsa, mga? – Si Ottila mihunong.

– Maayo, gikan sa punto sa pagdawat ilang gitugyan sila sa usa ka antigong tindahan.

– Ug hain ang usa?

– Ug sa sentro sa usa, sa luyo sa Kazan Cathedral.

– Mangadto ta. Ug pagkahuman, sa kalit gibaligya kini?

Nigawas pa sila gikan sa Mos. Bana sa Nevsky Prospect. Dvizhuha. Si Ottila miadto sa tiya nga nagtindog sa bangketa ug nangutana:

– Ug diin ang fuck. Katedral Kazan?

– Nah?

– Na: nahimutang.

– Dili ka ba Ruso? bisita o bisita nga trabahante?

– Dili. Ako usa ka presinto.

– Nakita nako. Paglakaw subay sa Nevsky, padulong sa Palace Square ug sa wala nga kilid makita nimo ang Cathedral.

– Salamat. Health sa imo ug sa imong mga anak … – Sa wala pa ang Bedbug nagpasalamat ug mikuyog sa Incephalopath sa sidewalk.

Ang kaso nahuman nga malampuson. Ang monumento gibalik sa lugar niini ug gibutang sa ilawom sa alarma ug pag-monitor sa video.

Ang Bedbug ug Incephalopath nakadawat gikan sa pagkamapasalamaton sa Marshall sa dagway sa usa ka premyo ug kaandam nga magpaabut usa ka bag-ong negosyo.

Si Bedbug naglingkod sa iyang opisina ug, nakigsulti kay Incefalapat, uban sa iyang asawa ug mga anak, naghisgot bahin sa mga panimpalad, wala kuhaa ang mga detalye sa mga pagpaubos nga nahitabo sa panahon sa imbestigasyon. Sa tinuud, ang mga masulub-on nga mga butang nawala ug gipulihan sa mga kabantog nga mga buhat sa tinuud… Sa laktod, sila nagkatawa sa usa ka bang…