De Ellendigen (Deel 5 van 5)

Оглавление

Victor Hugo. De Ellendigen (Deel 5 van 5)

Boek I. De oorlog tusschen vier muren

Eerste hoofdstuk. De Charybdis der voorstad St. Antoine en de Scylla der voorstad van den Tempel

Tweede hoofdstuk. Wat kan men anders in den afgrond doen dan praten

Derde hoofdstuk. Verlichting en verduistering

Vierde hoofdstuk. Vijf minder, een meer

Vijfde hoofdstuk. Welken horizont men van de kruin der barricade ziet

Zesde hoofdstuk. Marius verwilderd, Javert lakonisch

Zevende hoofdstuk. De toestand wordt erger

Achtste hoofdstuk. De artilleristen nemen het ernstig op

Negende hoofdstuk. Aanwending van het oude wildstrooperstalent en van het onfeilbaar schot, dat op de veroordeeling van 1796 van invloed is geweest

Tiende hoofdstuk. De dageraad

Elfde hoofdstuk. Het geweerschot dat niets mist en niemand doodt

Twaalfde hoofdstuk. De wanorde als handlanger der orde

Dertiende hoofdstuk. Voorbijgaande flikkeringen

Veertiende hoofdstuk. Waarin men den naam van Enjolras’ geliefde lezen zal

Vijftiende hoofdstuk. Gavroche buiten

Zestiende hoofdstuk. Hoe men van broeder vader wordt

Zeventiende hoofdstuk. De doode vader wacht den stervenden zoon.7

Achttiende hoofdstuk. De gier prooi geworden

Negentiende hoofdstuk. Jean Valjean wreekt zich

Twintigste hoofdstuk. De dooden hebben gelijk en de levenden geen ongelijk

Een-en-twintigste hoofdstuk. De helden

Twee-en-twintigste hoofdstuk. Voet voor voet

Drie-en-twintigste hoofdstuk. Orestes nuchter en Pylades dronken

Vier-en-twintigste hoofdstuk. Gevangene

Boek II. De ingewanden van den Leviathan

Eerste hoofdstuk. De aarde door de zee verarmd

Tweede hoofdstuk. De oude geschiedenis der riolen

Derde hoofdstuk. Bruneseau

Vierde hoofdstuk. Onbekende bijzonderheden

Vijfde hoofdstuk. Tegenwoordige vooruitgang

Zesde hoofdstuk. Toekomstige vooruitgang

Boek III. Slijk, echter ziel

Eerste hoofdstuk. Het riool en zijn verrassingen

Tweede hoofdstuk. Verklaring

Derde hoofdstuk. De vervolgde man

Vierde hoofdstuk. Ook hij draagt zijn kruis

Vijfde hoofdstuk. Zoowel voor het zand als voor de vrouw is er een verraderlijke fijnheid

Zesde hoofdstuk. De modderwel

Zevende hoofdstuk. De uiterste nood

Achtste hoofdstuk. Het afgescheurde rokspand

Negende hoofdstuk. Marius schijnt dood voor iemand, die er verstand van heeft

Tiende hoofdstuk. Terugkeer van den verloren zoon tot het leven

Elfde hoofdstuk. Verbazing

Twaalfde hoofdstuk. De grootvader

Boek IV. Javert uit het spoor

Javert uit het spoor

Boek V. De kleinzoon en de grootvader

Eerste hoofdstuk. Men ziet den boom weder met den zinkpleister

Tweede hoofdstuk. Marius uit den burgeroorlog gekomen, bereidt zich tot den huiselijken oorlog

Derde hoofdstuk. Marius’ aanval

Vierde hoofdstuk. Mejuffrouw Gillenormand vindt het eindelijk niet kwaad meer, dat mijnheer Fauchelevent iets onder den arm medebracht

Vijfde hoofdstuk. Men belegge zijn geld liever in een bosch dan bij een notaris

Zesde hoofdstuk. De beide oude lieden doen, elk op zijn wijze, alles om Cosette gelukkig te maken

Zevende hoofdstuk. De uitwerksels van den droom op het geluk

Achtste hoofdstuk. Twee onmogelijke weder te vinden mannen

Boek VI. De slapelooze nacht

Eerste hoofdstuk. De 16 Februari 1833

Tweede hoofdstuk. Jean Valjean draagt steeds den arm in een lichter

Derde hoofdstuk. De onafscheidbare

Vierde hoofdstuk. Immortale jecur

Boek VII. De laatste teug uit den beker

Eerste hoofdstuk. De zevende cirkel en de achtste hemel

Tweede hoofdstuk. De duisterheden welke een openbaring kan bevatten

Boek VIII. De afneming der duisternis

Eerste hoofdstuk. De benedenkamer

Tweede hoofdstuk. Andere schreden achterwaarts

Derde hoofdstuk. Zij herinneren zich den tuin in de straat Plumet

Vierde hoofdstuk. Aantrekking en uitdooving

Boek IX. Zwaarste schaduw, helderst morgenrood

Eerste hoofdstuk. Medelijden met de ongelukkigen, maar toegevendheid voor de gelukkigen

Tweede hoofdstuk. Laatste flikkering der lamp zonder olie

Derde hoofdstuk. Een pen is zwaar voor dengene die de kar van Fauchelevent oplichtte

Vierde hoofdstuk. Zwarte inkt die wit maakt

Vijfde hoofdstuk. Nacht, waarachter de dag is

Zesde hoofdstuk. Het gras verbergt en de regen wischt uit

Отрывок из книги

De beide merkwaardigste barricaden, waarvan de opmerker der maatschappelijke ziekten weet, behooren niet tot het tijdvak waarin de behandeling van dit boek valt. Deze barricaden, beide, onder verschillende gezichtspunten, de zinnebeelden van een vreeselijken toestand, verrezen uit de aarde tijdens den noodlottigen opstand van Juni 1848, den grootsten straatoorlog, dien de geschiedenis gezien heeft.

Soms gebeurt het, dat de groote wanhopige, het kanalje, uit de diepte van zijn angsten, zijn moedeloosheid, zijn nood, zijn koortsigheid, zijn rampspoeden, zijn peststof, zijn onwetendheid, zijn duisternis, zelfs tegen de beginselen, de vrijheid, gelijkheid en broederschap, het algemeene stemrecht, de regeering van allen door allen, protesteert, en dat het gepeupel tegen het volk slag levert.

.....

Men gehoorzaamde. Na verloop van vijf minuten waren vijf man met eenparige stemmen aangewezen en traden uit de gelederen.

„Er zijn vijf man!” riep Marius.

.....