Читать книгу Нæмыгдзæф бонтæ - Юлия Санахъоты - Страница 16

Æндон цирхъау Иры зæрдæйы арæн!

Куыд æрцыд уый, куыд баистæм фынæй?

Куыд ис лæгæн йæхи удимæ уарæн?

Цæмæн хæссæм уынаффæтæ цъындæй?

Цæнгæткъух æмæ их зæрдæйæ дихгонд —

Нæ зæхх. Хæссæм æгомыгæй нæ уаргъ.

Цæмæн фестæм, цæ, арвы ́лгъыстæй хингонд?

Куы нал кæнæм нæ сæртæн, гормон, аргъ.

Дыууæ дзæкъулау иу хохыл зæбулæй

Ныммыр нæ дзыллæ, алы хъыг быхсы…

Нæ фыдæлтæн нæ лæууыд хох цæлхдурæн,

Куы-иу фæцыд фæдис: «Цæгат тыхсы!»

Ныр мах нæ зæххыл «оммен» -ы бон нал ис, —

Фæйнæрдыгæй нын амонынц цæрын.

Мыййаг кæд Ир æваст мæрдвынæй бацис, —

Нæ йæм хъуысы тызмæг хæхты хъæрзын.

Æнус фæцис, нæ та разынд нæ «Фыййау»,

Мах чи скæнид æмзонд æмæ æмвæнд.

Фыдæлты фарныл чи схæцид уæлиау,

Кæй зондæй ́рттивит мин азты нæ фæд!

Дунескæнæг, о, ма нæ фесаф растæй!

Кæндзыстæм дын нæ рыст удтæй лæггад.

Фыдбылызæй нæ бахъаггæн, фыдмастæй,

Нæ зæххыл байтау фарн æмæ бæркад!