Читать книгу Bajki - Jean de la Fontaine - Страница 9

Bohaterów Ezopa chcę opiewać dzieje;

Bajeczne są, a przecież prawda z nich jaśnieje,

I pod lekką zasłoną czczej napozór treści,

Zbawienna i głęboka nauka się mieści.

Wszystkim istotom ludzkiej użyczając mowy,

Tchnąłem w swe dzieło ogień Prometeuszowy;

A jeśli czyn tak śmiały naganę obudzi,

Powiem, żem użył zwierząt, aby kształcić ludzi.

Książe, wielkiego Króla potomku dostojny!

Gdy zwycięzkie Rodzica nęcą ciebie wojny,

Gdy pragniesz, przyszły władco potężnej krainy,

Rozpamiętywać przodków bohaterskie czyny,

Niech inny, udolniejszy głos drogę ci wskaże,

Jak dla Cnoty i Chwały budować ołtarze.

Skromniejszy w żądzach, takiej nie szukałem sławy;

Podaję ci naukę pod szatą zabawy:

Choćbym celu nie dopiął, chluba mi zostanie,

Żem najpierwszy tak trudne przedsięwziął zadanie.