Читать книгу Waliokataliwa - Owen Jones - Страница 5

1 2 SHIDA ZA FAMILIA YA LEE

Kwenye mtindo wa kawaida wa nchi, kila mtu hulala pamoja katika chumba kimoja ndani ya nyumba: Mama na Baba walikuwa na godoro kubwa, watoto walikuwa na moja kila mmoja na vitanda vitatu vilikuwa na vyandarua vyao vya kuzuia mbu, na walipoamka asubuhi, kila mtu alitoka kitandani pole pole ili asimuamshe Heng.

Walijua kuwa kuna kitu kibaya, kwa sababu kawaida alikuwa wa kwanza kuamka na kutoka hata katika asubuhi yenye baridi kali. Walichungulia kupitia chandarua cha mbu kwenye uso wake uliofifia na kuonekana kuwa na wasiwasi, mpaka Mama akawatoa nje.

“Din, tufanyie neema, mpendwa. Sipendi sura ya baba yako, oga haraka sana, na uende uone ikiwa shangazi ana chochote cha kutuambia, utafanya hivyo? Msichana mzuri. Ikiwa bado hayuko tayari, kwa sababu tumeamka mapema, najua hiyo, mwulize ikiwa angeweza kufanya bidii kwa mpwa wake mpendwa, enda sasa, kabla uchelewe?”

Din alianza kulia na kukimbia kwenda kuoga. “Samahani, mpenzi, sikukusudia kukuudhi!” akamfokea binti yake mgongoni.

Alipofika nyumbani kwa shangazi yake dakika kumi na tano baadaye, Mganga huyo mzee alikuwa ameamka na amevaa, ameketi juu ya meza kubwa mbele ya nyumba, akila supu ya mchele.

“Habari ya asubuhi Din, nimefurahi kukuona, unataka bakuli la supu? “Ina ladha ya kupendeza!” Da aliwapenda sana wajukuu wake na haswa Din, lakini aliposikia alichotaka kuuliza, hakuweza kupinga kusema kwamba mama yake alikuwa akiuliza mengi kuhusu utambuzi sahihi wa ugonjwa wa babake ndani ya saa ishirini na nne.

“Huyo mama yako! Sawa, tutaona ni nini tunaweza kufanya… Paw wako anaonekana mbaya, sivyo? ”

“Ndio, shangazi Da, ni mweupe kama maiti, lakini hatufikiri kama amekufa bado… Mama alikuwa akienda kumchoma kwa pini wakati nilipoondoka ili kuona ikiwa atasonga kwa uchungu, lakini sikungoja kujua. Sitaki Paw afe, Shangazi Da, tafadhali mwokoe. ”

“Nitafanya kila niwezalo, mtoto, lakini wakati Buddha akiita, hakuna mtu ulimwenguni ambaye anaweza kusema” Hapana “, lakini tutaona ni nini tunaweza kufanya. Njoo na mimi.”

Da aliongoza njia kuelekea patakatifu pake, akawasha mshumaa na kufunga mlango nyuma yao. Alikuwa na matumaini kwamba Din angeonesha nia kwa ‘njia za zamani’ wakati alikuwa bado mchanga ili amfundishe, kwa sababu alijua kwamba atahitaji mrithi siku moja, ikiwa kazi hiyo ingekaa katika familia ya Lee.

Alimwonesha mkeka sakafuni wa mgeni aliye na jambo la kuuliza na Din akaketi chini, kisha akatembea kuzunguka kibanda akinung’unika sala na kutamka maneno ya kiuchawi na kuwasha mishumaa kadhaa zaidi, kabla ya kukaa mbele ya Din, ambaye alikuwa akiangalia mikono yake iliyokuwa kwenye paja lake.

Da alimtazama mpwa wake, akahisi kutetemeka kidogo mwilini mwake, akatazama mikono yake iliyokuwa kifuani kwa sekunde kadhaa kisha akamtazama Din tena.

“Umekuja kutafuta ushauri kuhusu mtu mwengine? Tafadhali uliza swali lako? ” alisema Da, lakini kwa sauti nzito, nyeusi, yenye kunguruma ambayo hakuna mtu aliyewahi kusikia nje ya kibanda kile.

Mabadiliko yalimshtua Din, kama ilivyokuwa wakati shangazi yake alipopatwa na kichaa na kuruhusu roho nyingine kuchukua udhibiti wa mwili wake. Muda mfupi uso wake ulibadilika, ingawa ulibadilika, mwili wake wote ulibadilika kiajabu, kwa njia ile ile ambayo mwigizaji au mwigaji anaweza kubadilisha tabia yake kulingana na tabia ya mtu anayemwiga, lakini ilikuwa zaidi ya hapo. Ilikuwa kana kwamba roho ya Da ilikuwa imebadilishwa na ya mtu mwengine, ambayo ilimfanya sio tu aonekane tofauti lakini awe na tofauti pia.

Din alimtazama Mganga huyo mzee ambaye hakuwa shangazi yake tena.

“Shaman, baba yangu ni mgonjwa sana. Ninahitaji kujua shida ni nini na ni nini tunaweza kufanya nini kuihusu. ”

“Ndio, baba yako, yule unayemwita ‘Paw’.”

Mtu huyo, shangazi yake alikuwa akisikika kama mtu wa kiume kwa wakati huo, aliweka mkono kwenye kila kifungu ambacho Heng alikuwa ameacha siku iliyopita na kumfunga macho ya shangazi yake. Kulikuwa na kile kilichoonekana kwa Din kama mkatizo kidogo na kimya ambacho kilikuwa kirefu, hivi kwamba angeweza kusema angesikia mchwa wakitembea kwenye sakafu ngumu ya matope.

Din alikuwa amehudhuria vikao kadhaa kama hivo hapo awali, ingawa hakuwahi kushuhudia kitu kizito kama hiki. Alikuwa ameuliza kuhusu malalamiko ya maumivu ya tumbo mara moja, na kuhusu hedhi yake miaka michache iliyopita na hivi maajuzi alikuwa ameuliza ikiwa ataoa hivi karibuni. Hakuogopa mazingira hayo, lakini matokeo tu, lakini alijua kwamba angeweza kukaa na kusubiri na kutazama, kwani aliiona inavutia.

Mganga huyo akafungua pole pole kifungu cha kwanza kilichokuwa na jiwe, akachunguza kwa uangalifu, akainusa na kuirudisha kwenye jani lake la ndizi, kisha akachukua jani lililokuwa na moss na kunusa hiyo, kabla ya kuibadilisha hiyo kwenye mkeka uliokuwa mbele yake.

Mganga huyo alimtazama Din kwa uangalifu na, baada ya dakika chache, akazungumza.

“Huyo unayejali ni mgonjwa sana. Kwa kweli alikuwa karibu sana kufa wakati alitoa sampuli hizi, lakini bado hajafa… Baadhi ya viungo vyake vya ndani, haswa vile vinavyohusu kusafisha damu viko katika hali mbaya sana… Vile unavyoviita, nadhani, kidelies katika lugha yaThai, vimeacha kufanya kazi kabisa na ini inadhoofika haraka.

“Hii inamaanisha kwamba kifo kiko karibu. Hakuna tiba inayojulikana. ”

Mganga huyo alitetemeka tena na sura ikarejea kwa mzee Shangazi Da, ambaye alipepesa macho mara kadhaa na kujikunja kidogo kana kwamba anavaa mavazi ya kubana ya zamani na kusugua macho yake.

“Haikuwa habari njema, sivyo mtoto? Unajua kwamba wakati ninapopagawa, siwezi kusikia kila kitu kila wakati, lakini nilisikia kidogo na ninaweza kuona kwa uso wako kuwa baba yako inamwendea vibaya. ”

“Roho alisema kwamba Paw hakika atakufa hivi karibuni, kwani hakuna tiba ya magonjwa ya figo na ini…”

“Samahani, Din, unajua kwamba nampenda sana baba yako… Angalia, nitakuambia nini, nimejifunza ujanja kadhaa kwa miaka mingi mbali na kupagawa. Hebu tuangalie sasa… Ndio, jiwe… angalia ni wapi baba yako alitema mate? Hakuna alama! Hiyo inamaanisha hakuna chumvi kwenye mate yake, hakuna chumvi, hakuna madini, hakuna vitamini, hakuna chochote, ni maji tu.

“Sasa, kivumwani,” aliinusa kutoka mbali kisha akaileta karibu na pua lake. “Iko Sawa! Nusa hii! ” Alimshikia Din ili anuse, lakini Din alisita kunusa mkojo wa baba yake. “Endelea, haitakuuma!” Da alisema. Din alifanya kama alivyoombwa.

“Hakuna, harufu, harufu tu ya moss”.

“Sawa kabisa! Mkojo wa wanaume unanuka kama mkojo wa paka ikiwa utaifunga, lakini ya Baba yako haina hiyo harufu. Kwa hivyo, hakuna nyama ndani yake ya kuoza. Kwa hivyo, damu ya Baba yako ni maji pia.

“Huwezi kuishi kwa muda mrefu na maji kwa damu unaweza? Jaribu kuwa na busara, sivyo? Damu yako inachukua uzuri wote kuzunguka mwili, lakini baba yako hana chochote, na ndio sababu yeye ni dhaifu kila wakati!

“Enda nyumbani sasa, uone ikiwa tumechelewa sana, na ikiwa bado yuko nasi rudi na unichukue kwa pikipiki yako hiyo. Enda sasa na fanya haraka! ”

Din alitoka mlangoni na kukimbia kurudi nyumbani.

Wakati Din alikuwa ameenda kumwangalia baba yake, Da alijitayarisha kuondoka, kwani alijua moyoni mwake kuwa Heng alikuwa bado hajafa, sio kabisa, hata hivyo. Alichagua mimea kadhaa na kuiweka kwenye begi, akamwaga maji kwenye uso wake na kufunga nywele zake na kitambaa cha kichwa kwa sababu ya mtiririko wa safari inayokuja ya pikipiki. Kisha akatoka nje kumsubiri mpwa wake.

Din aliwasili dakika chache baadaye katika wingu la vumbi.

“Haraka Shangazi, Mama anasema njoo haraka, kwa sababu yuko karibu kufariki.”

Da alisimamisha pikipiki yake vizuri, kama ilivyofaa kwa mwanamke na wakaondoka na nywele ndefu za Din zikipiga piga uso wake wenye mikunjo kwa uchungu na akijaribu kuzikwepa. Mara tu walipofika, Da alishuka haraka, kwa maana alikuwa mtu mahiri ingawa alikuwa mzee sana, na akaingizwa ndani ya nyumba.

“Asante kwa kuja haraka, Shangazi Da, yuko juu kwenye chumba cha kulala.”

“Ndio, nadhani angekuwa kitandani na sio na mbuzi wake wapenzi!” Aliinua chandarua na kukaa kwenye sakafu ya mbao karibu na kichwa chake. Kwanza aliangalia ngozi yake, kisha nywele na midomo na mwishowe akafumbua macho yake na kuyachungulia.

“Mmm, naona… nioneshe miguu yake!” Wan aliharakisha kufunua miguu ya mumewe, kisha Da akainama kuzibana na kuchunguza kwa karibu.

“Mmm, sijawahi kuona kesi kubwa kama hii ya ukosefu wa madini kwenye damu jinsi hii hapo awali. Je! Unanipa ruhusa ya kuwaambia watoto wako nini cha kufanya kwa sasa? Naam nitarudi hivi karibuni, inuia kichwa cha mumeo kwa kuongeza mito michache, nitatuma Din kukusaidia wakati Den akinisaidia nje. ”

“Ndio, shangazi, bila shaka. Chochote cha kumsaidia mpendwa wangu Heng. ”

“Sawa, hebu tuone tunaweza kufanya nini?” na kwa hayo aliinuka na kushuka chini.

“Din nenda ukamsaidie mama yako, Den andamana nami, lazima sisi sote tuchukue hatua haraka na kwa usahihi.”

Din alianza kazi haraka na Den aliuliza ni nini anaweza kufanya kusaidia.

“Nenda ukaniletea jogoo yako mwenye nguvu zaidi! Haraka, kijana! ”

Aliporudi akiwa na ndege kwenye mkono wake, Da alimchukua kutoka kwake. “Sasa funga mbuzi wako mwenye nguvu kwenye mti vizuri sana hivi kwamba hataweza kusonga hata inchi - kukaa au kusimama ni sawa kwangu.”

Wakati Den aliondoka haraka, Da alikuwa amekaa pembeni ya meza, akakata koo ya jogoo, akamwaga damu yake ndani ya bakuli, akautupa mwili usiokuwa na uhai ndani ya kapu la mboga kwenye meza na kisha akaharakisha kwenda ghorofani.

“Din,” alisema wakati alipowasili, unayo maziwa ya mbuzi, au maziwa ya aina yoyote kwenye friji? Ikiwa sivyo, chukua mtungi uende uchukue maziwa freshi, tafadhali, msichana. ”

Hakuhitaji kuambiwa afanye haraka, alienda haraka.

“Sawa, Wan, ameamka?”

“Bado, shangazi, nusu na nusu.”

“Sawa, funga pua lake kwa kubana na nitamwaga damu hii kwenye koo lake.” Alifinya taya yake iliyokuwa amefunga na kidole gumba na kidole cha kati ili kuifungua, akasukuma kichwa chake nyuma na kumimina damu ya kuku kwenye koo lake. Da alikisia, kutokana na jinsi ambavyo Heng alitema damu hiyo kama gari la petroli iliyowekwa dizeli, kwamba karibu nusu yake ilikuwa ikienda kwa njia sahihi.

Heng akafumbua macho yake kidogo.

“Nyinyi wachawi wawili wazee mnanifanyia nini?” akanong’ona, “Hiyo ilikuwa mbaya!”

“Ah, nilifikiri hivyo,” alisema Da, akimimina zaidi, “ina madini mengi, anahitaji kuachishwa kupewa.”

Din alipofika alisema, “Maziwa freshi, bado yana joto kutoka kwa Maua, mbuzi wetu bora.”

Da alichukua, akaichanganya 50-50 na damu iliyobaki na kumimina kwenye koo la Heng kama hapo awali na matokeo sawa, lakini akaanza kukataa kidogo.

“Angalia hiyo!” akasema, “ameshakuwa na nguvu tayari! Heng anajaribu kupigana nasi, anakataa. Labda hajapotea kabisa bado!

“Sawa! Wan, unaendelea kunywa maziwa, lakini weka nusu ya kile kilichobaki. Nitarudi baada ya dakika chache. ”

Akashuka ghorofani na kumwita Den.

“Je! Mbuzi huyo yuko tayari?”

“Ndio, shangazi, yuko huko.”

“Sawa, njoo nami.”

Da alilikata kwenye mshipa wa damu katika shingo ya mbuzi akitumia kisu kali na akatoa mililita kadhaa ya damu

“Angalia jinsi nilivyofanya hivyo, kijana? Jaribu kukumbuka, kwa sababu nadhani itabidi ufanye kila siku kuanzia sasa. ”

Wote wawili hao walikwenda ghorofani ambapo walishangaa kuona Heng akiongea na mkewe na binti yake kama mgonjwa wa hospitali anavyoweza kufanya baada ya kupewa dawa ya kuganda mwili - dhaifu na mwenye kusita, lakini madhubuti.

Da alichanganya damu ya mbuzi nusu na nusu na maziwa yaliyosalia, lakini akampa vitu vizuri kujaribu kwanza.

“Oh, shangazi, hiyo ni mbaya! Ah, mpenzi… ”

“Jaribu hii basi,” alisema, akimpa glasi ya kinywaji chekundu.

“Ndio… hiyo ni nzuri kabisa… Ni nini? Ninaweza kuhisi inanifanyia vizuri tayari. ”

Heng alikunywa kwa hamu.

“Ni, er, mchanganyiko wa maziwa na mimea… Ni nzuri? ”

“Ndio, shangazi, nzuri sana… unaburudisha sana. Kuna nyingine zaidi? ”

Wan alimtazama Mganga huyo mzee ambaye alitikisa kichwa. Wan akamwaga glasi nyingine na kumsaidia mumewe kunywa.

“Ah, ninafurahi, Heng,” alisema Da, “nadhani kwamba katika hii mchanganyiko wa maziwa tumepata suluhisho la shida yako, ingawa nina hakika kwamba tunaweza kuiboresha zaidi bado. Labda tunaweza kupata viungo vingine vya kubadilisha ladha mara kwa mara, ili isiwe ya kuchosha, unajua. ”

“Ndio, shangazi, nilijua kuwa utasuluhisha shida yangu.”

“Chochote kwa familia yangu, ilikuwa furaha yangu kuweza kusaidia,” alijibu na kumpa tabasamu la kweli, la nadra, lenye joto.

Alichanganya damu iliyobaki na maziwa na mimea mingine ndani ya nusu lita ya maziwa na kisha akasema:

“Heng, nadhani unapaswa kupumzika sasa. Angalia, hapa kuna mchanganyiko wa maziwa zaidi ya baadaye na nitaonyesha familia yako jinsi ya kukutengeneza huko chini sasa, sawa? Usijali. Nipigie simu ikiwa unanihitaji. Kwaheri kwa sasa na ufueni ya haraka. ”

Mara tu kila mtu alipoketi vizuri kwenye meza kubwa ya bustani, na Wan alikuwa amempa kila mtu vinywaji vya matunda na maji baridi, Da alichukua udhibiti wa mkutano wa familia.

“Kama nilivyosema hapo awali, sijawahi kuona kesi mbaya kama hii, lakini inaonekana kwamba uzoefu wangu na Mwongozaji wa Roho wameniongoza kuagiza suluhisho sahihi.

“Hata hivyo, hadi sasa, tumetumia tu kile unaweza kuita” rasilimali za dharura “. Wacha tukabiliane nayo, tumempa Heng damu ya wanyama ambao hawali vitu sawa na sisi wanadamu tunavyokula, kwa hivyo atakuwa bado anakosa viungo muhimu.

“Tunachohitaji kufanya ni kumpatia damu ya mara kwa mara na ya kila siku kutoka kwa wanyama ambao hula kile wanachokula wanadamu. Chakula kinafanana zaidi ndivyo itakayokuwa bora kwa Heng.

“Sasa, sisi sote tunajua kwamba sio kila mtu anakula haswa kile mwili unahitaji kila siku, kwa hivyo tunaweza kudhani kwamba Heng hatahitaji hiyo pia, lakini ikiwa tutampa damu ya kuku tu, atakosa mengi na sehemu yake tu ambayo ni ‘kuku’ itastawi na kuishi vizuri.

“Vivyo hivyo ikiwa atakunywa damu ya mbuzi tu, kwa sababu nyasi haziwezi kuwa bora kwa watu kwa muda mrefu.”

“Kwa hivyo, unasema nini, Shangazi Da?” aliuliza Den, “Kwamba tunahitaji kumtafutia damu ya nyani?”

“Naam, hiyo ni mwelekeo wa kile ninachosema, ndio, Den, lakini nyani pia hawali kile tunacyokula, sivyo?”

Aliruhusu kile alichokuwa akisema kieleweke vizuri. Din alielewa wa kwanza.

“Unamaanisha, shangazi, kwamba Baba atahitaji kupewa damu ya binadamu kila mara?”

“Ndio, Din, hiyo itakuwa njia rahisi zaidi kufanya na labda ya pekee ya muda mrefu. Ikiwa huwezi kupata damu ya binadamu kila siku, utahitaji kumpa damu nyingi kutoka kwa aina mbali mbali ya wanyama ili itoshane na lishe ya wanadamu. Kwa mfano, nguruwe hula sana kile tunachokula, lakini hawali matunda mengi na hawali nyama ya nguruwe.

“Nadhani unaweza kuweka” nguruwe maalum wa kutoa damu ” kwa minajili tu ya Heng na kuwalisha chakula haswa ili kutengeneza damu inayofaa na kuiongeza na damu kutoka kwa wanyama wengine, lakini tena, itakuwa kazi ngumu. Unaweza kutengeneza mchanganyiko wa damu ya kuku, mbuzi, nguruwe, mbwa na paka na kuiweka kwenye jokofu, lakini hakuna mtu aliyewahi kufanya hivyo awali kulingana na ufahamu wangu… matokeo hayatabiriki kabisa.

“Suluhisho ni wazi kama pua kwenye nyuso zenu na ni damu ya mwanadamu.

“Tulikagua sampuli za baba yako angalau saa saba mapema na bado ushahidi ulikuwa wazi.

“Baba yako hana damu!

“Hakuna hata kidogo!

“Hata tone moja!

“Nitakuonesha.” Da aliingiza mkono kwa begi lake la begani na kutoa moss iliyofungwa kwenye jani la ndizi. “Hii ni sampuli ya mkojo wa baba yako. Tazama. ” Aliiwasha moto. “Moto unalipuka kidogo kutokana na unyevu wake, lakini ona, hakuna rangi katika moto, kwa hivyo hakuna vitamini, hakuna chumvi, kwa hivyo hakuna chochote katika damu. Ana maji tu kwenye mishipa yake, hata ikiwa bado ni nyekundu.

“Tunaweza kumtoa damu baadaye na kuangalia hiyo, ikiwa ungependa. Ikiwa alikuwa na damu halisi, moss ingekuwa imekauka kwa sasa na ingeonyesha rangi wakati inawaka.

“Vivyo hivyo kwa jiwe, angalia! Heng alitema mate hapa, lakini hakuna pete ya chumvi, hakuna chochote, kwa hivyo tena, maji tupu. Baba yako hana damu ndani yake.

“Hata tone!”

“Je! Hiyo ni mbaya, Shangazi Mganga?” aliuliza Den.

“Mbaya? Mbaya? Kijana, mtu hawezi kuishi bila damu!

“Ninakupenda sana, Den, lakini unaweza kuwa mjinga wakati mwingine! Ngono tu kwenye ubongo, nadhani, kama wavulana wote wa umri wako!

“Na ni ‘shangazi’ tu nje ya patakatifu.

“Baba yako amegeuka kuwa hayawani… amekuwa akiuma yeyote kati yenu hivi maajuzi?”

“Hapana, shangazi, lakini labda amekuwa akiuma mbuzi, tusingejua kuhusu hilo,” alijibu Den.

“Ah, hii ni mbaya sana, mbaya sana kwa kweli. Nimesikia kesi kama hizi, lakini sijawahi kuona moja katika… eeh… uzoefu… uzoefu wangu mkubwa. ”

“Wow,” Den alisema, “Baba amegeuka kuwa mnyonyaji damu wa Pee Pob? Subiri hadi nitakapowaambia rafiki zangu! Heng - Pee Pob! Hiyo ni nzuri! ”

“Je! Atakufa hivi karibuni?” aliuliza Din.

“Tunajaribu kumwokoa, Din, tutafanya kila tuwezalo, lakini hiyo inamaanisha kuwa huwezi kumwambia mtu yeyote. Den! Basi mwafahamu? Usimwambie mtu, mtu yeyote kabisa, wewe kijana mjinga!

“Una uhakika kuwa kijana huyo ni Lee, Wan?” Alimtupia Wan macho ya tuhuma, ambaye pia alikuwa akimtazama kwa dharau nyingi huku akiungana na mwanamke huyo mzee ambaye alikuwa ameokoa maisha ya mumewe anayekufa.

“Kwa hivyo, ndiyo hii. Hizo ndizo chaguzi zako. Hatimaye, ni uamuzi wako - nyinyi nyote wanne - kwa kuwa italazimika mtafute ‘dawa’ na Heng atalazimika kutumia maisha yake yote yaliyosalia kwani hakuna tiba ya hali hii. “

Da aliegemea moja ya vigingi vya paa na kufumba macho yake kana kwamba alikuwa akifunga kitabu baada ya kumaliza sura. Familia ilimtazama na kisha wote wakaangaliana wakijiiuliza ni vipi watajiondoa katika hali hii.

Wakati Shangazi Da akionekana kuwa amesinzia au hata amelala, wale wengine watatu walijadiliana kuhusu ni nini inayofuata wanapaswa kufanya.

“Sawa,” Wan alisema, “hatuwezi kupata damu nyingi kutoka kwa wenyeji, tutaweza kweli? Wengi wao hawawezi hata kukusaidia chochote, na damu je! Na hatuwezi kumudu kununua kutoka kwao. ”

“Tunaweza kuwakamata watalii na kutoa damu yao kuweka kwenye chupa na kisha kuhifadhi kwenye friji…” alisema Den.

“Huwa hatupati watalii wengi hapa, tunapata kweli, Den?” alisema mama yake kwa kutoa sauti ya mluzi kwa ulimi wake.

“Tunaweza kujaribu mchanganyiko wa damu ya wanyama tofauti na tunaweza kutoa damu kwa kila mwezi,” Din aliingilia kati.

“Mmm, sijui ni kiasi gani cha damu mtu anaweza kutoa kwa mwaka, lakini naona lita sita ni nyingi sana kwangu - wazo nzuri ingawa, mpendwa.”

“Labda ndugu na jamaa wengine wa familia yetu watayarishwa kutoa damu mara kwa mara, baba yako anapendwa sana hapa…”

“Tunaweza kujitolea kununua damu yote kutoka kwa watu wanaokufa,” Den alipendekeza.

“Lazima utoe damu mwilini kabla ya kufa, nadhani, mpendwa, na moyo utakuwa umesimama na hakuna kitu cha kusukuma damu nje.”

“Tungeweza kuwaning’iniza kwa miguu yao na kuweka bomba kwenye koo zao… au mioyo yao… au zote mbili?”

“Ninaelewa, kwa hivyo wakati mama mzee mpendwa wa mtu fulani anapokufa na kila mtu ana majonzi kuhusu hayo, unapendekeza kukimbia huko kabla hajapoa na kuuliza ikiwa tunaweza kumfunga miguu na kumwaga damu yake kwenye ndoo ili baba yako anywe baadaye, eh?

“Je! Unafikiri hiyo inaweza kuchukuliwa aje?”

“Tunaweza kuuliza iwapo tunaweza kuchukua kiasi fulani kabla ya kufa…”

“Hata usipendekeza kitu kibaya na cha kijinga kama hicho!”

“Na watoto wachanga je!… Labda hapana, eh? ” alisema Den kisha akanyamaza, baada maoni yake yote kukataliwa hadi sasa.

“Kwa muhtasari, basi, hadi sasa tunayo kwanza, kukusanya damu kutoka kwa wanafamilia na pili, tengeneza mchanganyiko wa damu ya wanyama, ambapo hakuna hata moja ambayo tuna hakika kwamba itafanya kazi.

“Kuna kitu kingine chochote?”

“Tunaweza… hapana, labda sio…” alisema Den.

“Haya, mlete njia, ya kijinga au la,” mama yake alisema, “hatuna njia ingine na tunapaswa kuzingatia kila chaguo.”

“Sawa, ninaweza kuwa Muislam… kisha ninaweza kuoa wake wanne na hiyo ingeweza kutoa wafadhili wengine wanne wa damu… na ikiwa wana, sema, watoto wanne kila mmoja, basi hao ni wafadhili wengine kumi na sita na…”

“Ndio, sawa, Den, asante kwa hiyo! Laiti nisingeuliza sasa… Jambo lingine, utakuwa unapendekeza kwamba dada yako aendelee kwenye mchezo huo na atoe malipo kwa damu lita moja! ”

Din alitahayari sana kwa wazo hilo na alishtuka kwamba mama yake alikuwa amesema pia, lakini Den alikuwa akitikisa kichwa kwa mawazo hadi Wan alipompiga teke.

“Kwa kadiri ninavyoona, tuna shida mbili zaidi ambazo hata hatujazingatia,” alisema Din. “Shangazi Da alisema kweli, Baba anapaswa kuidhinisha mpango wetu kwa sababu lazima anywe vitu hivyo na tunahitaji kitu cha kesho.”

“Labda tunaweza kutumia mchanganyiko wa maziwa ya mbuzi kesho, kwa kuwa Baba yako alionekana kupendeleahayo kuliko ladha ya kuku, lakini ndio, umesema kweli, lazima tufanye kitu cha kudumu zaidi hivi karibuni. Tunaweza kumwuliza Shangazi kuhusu hilo baadaye. Kwa baba yako, atalazimika kula kile tunachompa na kushukuru kwa hiyo, mpaka awe na nguvu ya kutosha kutatua mahitaji yake mwenyewe ya lishe, lakini nina hakika atashukuru kwamba ulimfikiria. ”

Wakati hao watatu walikuwa wamezama kwenye mawazo yao ya faragha kwa dakika chache, Da ‘aliamka’.

“Je! Umeweza kupata maoni yoyote mapya, au niseme suluhisho?”

“Hapana, shangazi,” Wan alikiri, “Den alikuwa na mawazo machache ya kufikiria, lakini hayakuwa yanawezekana. Kwa bahati mbaya, tumesalia na mapendekezo yale yale uliyotoa saa kadhaa zilizopita. ”

“Ndio, nilifikiri kwamba ndivyo utakavyosema, lakini kusema ukweli kabisa, hii sio shida rahisi kusuluhisha. “Pia, mimi sijafanikiwa kupata wazo kwenye tafakari yangu, lakini tayari inaelekea jioni na nimechoka, kwa hivyo mmoja wenu watoto anipe lifti kwenda nyumbani na tunaweza kulala tukifikiria cha kufanya?”

Walisubiri Den arudi kabla ya kula, wakiangalia wanyama, wakioga kwa zamu na kukaa pamoja siku ikielekea kumalizika kabla ya kulala mapema, kwani wote walikuwa wamechoka kiakili. Walakini, ukweli wa mambo ni kwamba hakuna hata mmoja wao alitaka kwenda ghorofani pekee yake kwa kuwa kuna mnyonyaji damu huko juu, kwa hivyo walipendelea kwenda pamoja.

Wan hakutaka hata kulala naye, lakini alihisi kuwa wajibu wake kufanya hivyo, haswa kwa sababu yeye ni mkubwa, aliongoza njia, mshumaa mkononi na watoto wakijificha nyuma yake wakitemeka.

Walisimama kwenye kitanda cha ndoa na kutazama. Heng alikuwa amekaa wima kitandani, ngozi yake iliyoparara na macho yenye rangi ya matumbawe yaking’aa gizani.

“Habari za jioni, familia!” alisema kwa sauti ya chini, iliyodhoofika.

Wote watatu waliingia kwenye vitanda vyao, lakini hawakuweza kutoa macho yao yaliyoangalia Heng, ambaye hakuwahi kusonga, lakini alitazama yalioko mbele yake.