Читать книгу Moje serce, mój wróg - A. J. Steiger - Страница 7

Po raz pierwszy zetknęłam się z Wodnikowym Wzgórzem w dzieciństwie, gdy obejrzałam film animowany z 1978 r., oddający brutalność, ale i nadzieję oraz piękno powieści Richarda Adamsa. Od razu zakochałam się w świecie królików i ich postaciach. Minęło wiele lat, a magia książki wcale dla mnie nie przeminęła.

Króliki to twardziele. Mierzą się codziennie z drapieżnikami, a jednak przystosowują się do takiego życia, walczą i trwają. Pojedyncze osobniki są słabe i żyją krótko, ale jako gatunek to potęga. Króliki reprezentują sobą siłę, wolę przeżycia i najgłębsze instynkty tkwiące w każdej żywej istocie na naszej planecie.

Taką samą twardzielką jest Alvie. Jej duchowa więź z królikami – a konkretnie z Wodnikowym Wzgórzem – była pierwszą cechą, jaką ujrzałam oczami wyobraźni i do której wracałam w czasie pisania oraz wprowadzania kolejnych, niezliczonych poprawek.

Dlatego mam ogromny dług wdzięczności wobec Richarda Adamsa, który odszedł co prawda w 2016 r., ale pozostawił po sobie coś, co przetrwa jeszcze wiele pokoleń. Wodnikowe Wzgórze to znacznie więcej niż książka fantasy – to hymn na cześć życia, przypominający nam o głębokiej, intymnej więzi z ziemią, innymi stworzeniami i każdym człowiekiem.