Читать книгу Bloed Regen - Amy Blankenship, Amy Blankenship - Страница 4

“Ik moet deze kleren uit,” zei Lacey, terwijl ze naar de cocktailjurk keek die ze nog aan had. De jurk was heel mooi geweest toen ze hem voor het eerst aantrok, maar na de beangstigende nacht die ze had gehad, was hij vies en zelfs gescheurd op een paar plaatsen waar ze was doorboord door die demonenstrengen.

Een schokgolf van intense seksuele behoefte trof haar hard en Lacey wierp haar geschrokken blik weer op naar Ren's stenen gezicht. Was dat van haar afgekomen ... of van hem? Ze had niet aan seks gedacht toen ze zei dat ze haar kleren uit had gedaan, maar verdomme als ze daar nu niet aan dacht.

“En natuurlijk is een ijskoude douche wel weer nodig,” voegde ze eraan toe, terwijl ze de palm van haar hand tegen de aanspanning van haar buikspieren plaatste. Ze was nooit verlegen geweest als het over seks ging en ze zou nu niet op haar lip gaan bijten. “Komt deze seksuele behoefte bij jou vandaan?”

Ren was praktisch gestopt met ademen toen hij zich voorstelde om haar jurk in één vloeiende beweging voor haar uit te trekken en haar naakte lichaam op het bureau achter haar te tillen. Hij knipperde met zijn ogen toen de botheid van haar vraag doordrong. Het antwoord was een volmondig JA. Ze wist precies wat Nick en Gypsy in de schuilkelder hadden uitgespookt, maar het drong nooit tot hem door dat ze ook zijn emoties of verlangens zou kunnen aanboren.

Hopelijk had ze maar een fractie van die vaardigheid gekregen, anders zou ze het niet lang volhouden in dit kasteel. Hij maakte een mentale notitie om Guy te vragen of hij een soort toverspreuk of bedel voor haar kon bedenken die het vermogen zou afzwakken, maar voorlopig kon hij haar op zijn minst de waarheid vertellen.

“Dit kasteel zit vol met paranormalen met verhoogde emoties,” informeerde hij haar, in een poging de zijne onder controle te krijgen. Het gevoel dat ze op dit moment in nood was, hielp niet en veroorzaakte een boemerangeffect tussen hen. “Paranormalen hebben emoties net als mensen. Het verschil is ... ze voelen elke emotie veel sterker dan een normaal mens ooit zou doen ... en je speelt in op die overbelasting.”

Hij begon naar haar toe te sluipen als een roofdier dat zijn prooi besluipt. Ren voelde een tevreden grijns om zijn lippen verschijnen toen ze achteruit tegen het bureau ging zitten, precies op dezelfde plek waarvan hij zich had voorgesteld haar op te tillen.

“Hun woede kan ervoor zorgen dat een normaal mens moordlustig wordt ... en hun soort liefde is wat we een gevaarlijke obsessie zouden noemen.” Hij leunde plotseling voorover en plaatste zijn handen tegen het bureau aan weerszijden van haar om haar onder zich te vangen. Hij doopte toen zijn lippen heel dicht bij haar oor. “En hun vleselijke lust is zo heet dat het brandt.”

Lacey sloot haar ogen toen ze voelde dat zijn adem haar nek raakte. Ja, hij had gelijk over branden omdat ze in brand stond. Haar lippen gingen uiteen terwijl haar ademhaling versnelde. “Hun lichamen moeten ook overgevoelig zijn om aan te raken, omdat je adem in mijn nek veel te goed aanvoelt om bijna normaal te zijn.”

Het gegrom naast haar oor was haar enige antwoord, maar het geluid was zo verleidelijk dat Lacey het antwoord erin hoorde. Hij was zo dicht bij haar ... maar hij raakte haar nergens aan. Het was alsof hij de volledige controle had terwijl ze achterbleef in een draaikolk van passie, wachtend op de geringste ruk om haar onder zich te trekken. Ze wilde echt experimenteren met deze lekkere kleine bijwerking ... nu, als hij zo wild was.

Mentaal de verleiding bij de Witch's Brew minder dan een uur geleden proberen te vergeten… sinds het onder dwang was gebeurd, dacht Lacey aan de laatste keer dat ze elkaar hadden aangeraakt. Het was hier in dit kantoor gebeurd. Ze had geloofd dat ze bij zonsopgang dood zou zijn en had de laatste uren die ze nog had in sensueel genot met hem willen doorbrengen. Ren had er een eind aan gemaakt omdat hij naar haar gedachten had geluisterd.

Nou, ze had dankzij hem geen doodsbedreiging meer boven haar hoofd hangen, dus dat kon hij haar niet kwalijk nemen. Als ze haar zin had gekregen, zou zij heel snel iets anders tegen haar aan hebben en met de stemming waarin ze verkeerde, hoopte ze dat het groot en kloppend was.

“Aangezien jij degene bent die me de kracht heeft gegeven om mezelf per ongeluk op deze manier in brand te steken ... wil jij degene zijn die me helpt de vlam te doven, of moet ik iemand anders vinden die bereid is om mijn brandweerman te zijn?” Vroeg ze, zich de angel van zijn laatste afwijzing herinnerend.

Ren verstevigde zijn greep op het bureau toen de hitte die hij had gevoeld snel veranderde in hete woede. Had ze echt zojuist gedreigd iemand anders te gaan zoeken om haar verlangen te stillen? Het beeld van haar en Vincent die in een niet zo verre verleden de liefde bedrijven, schoot als een locomotief door zijn hoofd.

Hij had haar ook moeten waarschuwen voor extreme jaloezie, maar het was een betwistbaar punt, aangezien hij de enige leek te zijn die die bepaalde emotie voelde.

“Ik zal je niet alleen leren hoe je de krachten kunt gebruiken die in je zijn ontwaakt, maar ook hoe je de krachten kunt beheersen die anderen in gevaar brengen,” fluisterde hij bedrieglijk, voordat hij haar in zijn armen nam.

Lacey knipperde met haar ogen toen Ren haar tegen zich aan trok en ze zag dat het kantoor in de verte vervaagde. Binnen enkele seconden bevond ze zich in dezelfde slaapkamer als waarin ze wakker was geworden ... de zijne. Haar blik dwaalde naar het bed in de hoop dat ze eindelijk zou krijgen waar ze stiekem naar verlangde sinds ze hem had ontmoet. In plaats daarvan pakte hij haar bij haar arm en trok haar langs het bed, waardoor ze verward fronste.

Ze werd naar een aangrenzende badkamer gedreven en kon de geschokte schreeuw niet onderdrukken toen ze plotseling in de douche stond met ijskoud water dat op haar kruin naar beneden stroomde. Rillend stak ze haar hand uit en draaide het water dicht, zich realiserend dat ze nog steeds volledig gekleed was. Ze zag haar gevoelige huid nu in een heel nieuw licht. Dat was freaking kouder dan koud ooit had gedacht.

“Waar was dat verdomme voor,” schreeuwde Lacey, terwijl ze Ren woedend aankeek met moord in haar ogen.

“Les nummer één,” gromde Ren, terwijl hij zich naar haar toe boog om de nadruk te leggen, “laat de seksuele hitte niet zo erg bij je opkomen dat je met iedereen naar bed zou gaan om ervan af te komen.”

Lacey's blik werd niet minder terwijl haar tanden klapperden. “Je hebt gelijk. Wat dacht ik je te vragen? Ik beloof het, de volgende keer zal ik een beetje wijzer kiezen aan wie ik het vraag.” Ze wachtte op een comeback van hem, maar kreeg een volledige stilte die haar een beetje nerveus maakte, en het feit dat ze zijn ogen niet kon zien en de stomme zonnebril hielp niet echt.

Ze vroeg zich af waar het verlangen dat Ren zojuist had gevoeld was gebleven en waarom het in godsnaam plotseling was vervangen door woede. De emotie was zo sterk dat ze moeite had om het te beheersen. Ze had het afgelopen jaar haar gedachten en emoties beschermd tegen gevaarlijke mensen en nu was ze er bijna een professional in ... behalve bij hem in de buurt om één of andere verdomde reden.

In plaats van de grote eikel te raken zoals ze wilde, greep ze de douchedeur en sloeg hem dicht in zijn gezicht zodat ze hem niet hoefde aan te kijken. Ze trok de jurk uit, gooide het doorweekte ding over de douchedeur en grijnsde toen het geluid van slingerend water dat tegen iets sloeg haar oren bereikte. Ze hoopte dat hij de koude regen recht in zijn gezicht kreeg. Hij verdiende het zo en nog veel meer.

Lacey keek om naar het matglas en wilde een vrolijke dans doen toen ze de vervormde vorm van Ren's lichaam zag en merkte dat hij zijn zonnebril afzette om ze af te drogen. De kleine smaak van wraak bekoelde haar woede even. Lacey zette het hete water aan, stapte eronder en kreunde van extase terwijl het haar koude vlees verwarmde.

Ren klemde zijn tanden op elkaar en kookte nog steeds van de gemakkelijke manier waarop ze hem net had verteld dat ze de volgende keer dat ze geil werd om de hulp van iemand anders zou vragen. Haar in de koude douche gooien was het idee van zijn humeur geweest en zijn humeur was nog nooit zo slim geweest. Hij zou de fout moeten herstellen voordat ze probeerde de dreiging uit te voeren … probeer het operatieve woord te zijn, want hij zou nooit toestaan dat iemand anders haar op zo'n manier aanraakt.

Zijn lippen gingen open om haar te waarschuwen dat ze een doodvonnis zou geven aan iedereen die ze probeerde te verleiden, maar hij klemde zijn tanden op elkaar om te voorkomen dat de boze woorden zich zouden vormen. Ze zou het sowieso alleen maar als een uitdaging beschouwen en waarschijnlijk rechtstreeks naar haar minnaar rennen, aangezien het niet uitmaakte om de idioot te doden.

Ren haalde zijn hand door zijn pony om ze uit zijn ogen te krijgen en begon heen en weer te ijsberen terwijl zijn gedachten raceten. Het was waar dat hij haar grenzen zou moeten testen op hoeveel van de wereld om haar heen ze aan het coderen was. Het laatste wat ze nodig hadden, was dat ze in bloedige woede ging, alleen omdat de demon naast haar in een slecht humeur was. Hij had hier veel langer mee geoefend dan zij ... en hij zou degene zijn die haar zou leren hoe ermee om te gaan.

Zijn tempo werd langzamer en besefte dat ze niet de enige was die grip op nieuwe dingen moest krijgen. In hemelsnaam, hij had de badkamer niet eens verlaten, zodat ze in alle rust een douche kon nemen. Was hij zo bang om haar uit het oog te verliezen? Nogmaals ... het antwoord op die vraag lag voor de hand.

Ren wendde zijn blik langzaam naar het licht gematteerde glas dat hen van elkaar scheidde. Zijn gezichtsvermogen was veel te goed voor hem om hier rond te hangen.

Met een gefrustreerde zucht draaide hij zich om en verliet met snelle passen de badkamer. Hij moest afstand nemen van haar naaktheid zodat hij helder kon denken. Hij kwam midden in zijn slaapkamer tot stilstand toen hij Storm zag, die nonchalant tegen de paal leunde met een paar boodschappentassen aan zijn voeten.

“Ik zal dit snel doen, want binnen een paar minuten zal ze spier naakt naar buiten komen en jou de schuld geven.” Grijnsde Storm, wetende dat zijn vriend het moeilijk had. Het leek erop dat geen van beiden een goede dag had, maar die van Ren stond op het punt een stuk korter te worden.

“Schiet dan op voordat ik je trage reet zelf hier weg teleporteer,” zei Ren, terwijl hij de grijns beantwoordde, die snel stierf aan zijn lippen toen hij besefte hoe Storm zou weten dat Lacey naakt zou verschijnen. Hij hield zijn hoofd schuin en zag het bloed in Storms oor stromen toen de Time Walker van hem wegkeek.

“Ze zal deze nodig hebben,” zei Storm, en hij wees naar de tassen voordat hij verdween.

De wetenschap dat Storm de zweepslagen op de tong inslikte, hielp Ren's humeur niet in het minst. Wat deed Storm in hemelsnaam waardoor hij bloedde? Hij beende naar de tassen en bekeek de kleding erin. Door de aanblik herinnerde hij zich het feit dat ze op dat moment alleen water droeg.

Hij keek langzaam om naar de deur die hen scheidde en vroeg zich af of hij de kleren niet gewoon moest laten waar ze waren.

Lacey's hartslag klopte nog steeds terwijl ze zich inzeepte en met snelle, bijna pijnlijke bewegingen over haar koortsige huid schrobde. Ze was gek als de hel en, vreemd genoeg, nog steeds erg opgewonden, wat haar alleen maar meer kwaad maakte. Hell… de pijn van te hard schrobben voelde zelfs goed.

Dit was de schuld van Ren. Ze was er zeker van dat het zijn seksuele behoefte was geweest waar ze op dat moment op kantoor in mee werd gezogen. Het verlangen was zo sterk geweest dat ze het kon proeven. Het viel ook niet te ontkennen dat hij opgewonden was geweest toen hij haar zo tegen het bureau had gezet ... de enorme bult in zijn broek maakte het onmiskenbaar.

Hoe durfde hij haar zeggenschap te prediken terwijl ze net had zien hoe hij de controle verloor bij The Witch’s Brew nog maar een tijdje geleden? Ze sloot haar ogen en beet op haar onderlip in een poging een kreun te onderdrukken toen die kleine herinnering een straal witgloeiende hitte dwars door haar buikspieren stuurde om hard tegen haar kern te bonzen.

Hij kan naar de verdoemenis gaan. Ze wenste dat het in beide richtingen werkte, zodat ze hem kon terugbetalen voor de seksuele frustratie die ze ervoer. De zeepachtige doek bleef net onder haar borsten hangen, terwijl ze stil bleef staan. Misschien was het tweerichtingsverkeer. Hij hevelde de emoties van anderen over, dus wie zou zeggen dat hij haar opwinding nu niet zou voelen ... vooral als ze die met opzet vergrootte. Geen enkele warmbloedige vrouw bij haar volle verstand stond boven masturbatie als ze geen andere opties had.

Haar schouders zakten in elkaar en vroegen zich af waarom ze ruzie probeerde te maken met de man die haar leven had gered een paar uur geleden. Toegegeven, hij was bazig en kon een echte klootzak zijn, maar dat was niet alles wat hij had en dat wist ze. Ze stak langzaam haar hand uit en draaide het koude water aan, terwijl ze haar gezicht ophief om de kille straal te ontmoeten.

Ren deed zijn ogen open toen hij haar opwinding voelde wegebben, maar merkte dat hij met zijn hand de deurknop van de badkamer al vastgreep. Hij wist verdomd goed dat hij deze kleine wilsstrijd met haar zou verliezen als ze naakt tevoorschijn kwam, zoals Storm had voorgesteld. Hij draaide zich om en staarde naar de tassen met kleding die Storm voor haar had meegebracht.

Lacey huiverde en draaide het water dicht voordat ze opkeek naar de natte jurk die Storm haar had gegeven. Ze ging absoluut niet terug in dat ding. Zoals ze ernaar keek, konden er maar twee dingen gebeuren als ze hier wegliep in haar nakie ... ze zou óf seks krijgen, óf hij zou wat extra grote kleren naar haar toe slingeren.

Ze kon zich zijn gezichtsuitdrukking al voorstellen en grijnsde, zich afvragend waarom het elke keer dat ze besloot om een braaf meisje te zijn, het lot de perfecte gelegenheid voor haar zou zijn om heel slecht te zijn.

Ze stapte uit de douche en fronste haar wenkbrauwen toen ze verschillende boodschappentassen op de lange marmeren gootsteen zag staan. Het duurde maar even om door de inhoud te gaan en tot de conclusie te komen dat dit precies was wat ze zou hebben gekocht als ze zelf inkopen had gedaan.

Haar lippen gingen uiteen toen het tot haar doordrong wie haar had tegengehouden om de streak voor Ren uit te voeren. Ze stapte haastig in haar kleren om te bedenken waarom Storm haar gekleed wilde hebben, dan was daar waarschijnlijk een heel goede reden voor. Eindelijk aangekleed en ze voelde dat ze alles weer onder controle had, keek ze in de spiegel en zag de deur achter zich en haar gedachten gingen onmiddellijk terug naar de man die aan de andere kant wachtte.

Ze moest echt stoppen met het indrukken van zijn knoppen. Bovendien was het niet erg leuk omdat hij een manier had om elk argument te winnen. De plotselinge koude douche was een beetje hardhandig geweest, maar ze was niet dom ... ze had de hitte van zijn woede gevoeld zodra ze hem plaagde. Ze dacht terug aan haar exacte woorden.

“Aangezien jij degene bent die me de kracht heeft gegeven om mezelf per ongeluk op deze manier in brand te steken ... wil jij degene zijn die me helpt de vlam te doven, of moet ik iemand anders vinden die bereid is om mijn brandweerman te zijn?”

Ze had het alleen zo gezegd uit zelfverdediging, aangezien hij haar had afgewezen de eerste keer dat ze seks met hem wilde hebben. Maar eerlijk gezegd ... ze had ook een half grapje gemaakt, in de hoop dat hij ermee instemde haar brandweerman te worden. Vincent had haar plagen altijd op de voet gevolgd en zelfs terug geplaagd, maar ze begreep dat het kwam omdat ze meer vrienden waren dan echte minnaars… dat zou ze in gedachten moeten houden.

Ren had haar een deel van zichzelf gegeven om haar leven te redden en ze voelde de sterke band die hen nu samenbond… dichterbij dan zij en Vincent ooit waren geweest. Ze wilde alleen Ren en ze kon zien dat hij haar ook wilde ... zijn bezitterigheid had dat luid en duidelijk gemaakt. Ze haalde diep adem en föhnde haar haar toen ze besloot dat als ze hem wilde hebben, dan zou ze hem gewoon moeten verleiden totdat hij er niet meer tegen kon. Ze gaf zichzelf een kus in de spiegel, draaide zich om en liep naar de kamer met het grote bed erin.

Haar theorie dat ze volledig gekleed moest zijn, werd gelijk bewezen toen ze uit de badkamer stapte om Ren's slaapkamer om haar heen te zien verdwijnen.