Читать книгу Królowa zbrodni - Andrew Wilson - Страница 7

Agatha Christie nigdy nie poruszała tematu swojego zaginięcia, do którego doszło zimą roku 1926, w efekcie czego pozostało ono jedną z największych tajemnic współczesnych czasów.

Kiedy po raz pierwszy wspomniałem jej o pomyśle na tę książkę, odniosła się do niego niechętnie, co jest zupełnie zrozumiałe. Zgodziła się jednak na rozmowę, pod warunkiem że powstała dzięki niej powieść zostanie opublikowana co najmniej czterdzieści lat po jej śmierci. Ja również przekazałem podobne wytyczne moim prawnikom.

Muszę przyznać, że ogarnia mnie dziwne uczucie, gdy widzę swoje nazwisko na kartach książki. Ponieważ odegrałem tylko nieznaczącą rolę w rozwoju wypadków, starałem się ograniczyć moją opowieść do niezbędnego minimum. Tak naprawdę jest to historia pani Christie i w przeważającej części przedstawiłem ją z jej, a nie z mojego punktu widzenia.

Starałem się też przeprowadzić rozmowy z jak największą liczbą osób zamieszanych w sprawę, by zyskać ogólny pogląd na to, co się stało. Ani ja, ani pani Christie nie braliśmy udziału we wszystkich zdarzeniach, zatem zamiast pomijać istotne informacje, postanowiłem posłużyć się wyobraźnią, by zrekonstruować pewne sceny.

Książkę tę dedykuję ludziom, którym nie udało się przeżyć tych jedenastu mrocznych dni grudnia 1926 roku. Niech spoczywają w pokoju.

John Davison