Читать книгу Inny rodzaj zła - Andrew Wilson - Страница 8

Przede wszystkim muszę podziękować samej Agacie Christie, która dostarczyła tak wielu godzin niekłamanej przyjemności czytelnikom na całym świecie, łącznie ze mną.

Ta powieść jest wytworem wyobraźni, ale w trakcie gromadzenia materiałów do książki sięgałem do wielu źródeł, które okazały się bezcenne.

Obraz życia w Puerto de Orotava, taką bowiem nazwę nosiło miasto w owym czasie, zaczerpnąłem ze znakomitej publikacji El turismo en la historia del Puerto de la Cruz autorstwa Nicolása Gonzáleza Lemusa oraz Melecio Hernándeza Péreza (Escuela Universitaria de Turismo Iriarte, 2010), Tenerife, fin de trayecto Any J. Hernández (Ediciones Idea, 1995) oraz Misters: Britanicos en Tenerife Austina Baillona (Ediciones Idea, 1995). Szczegóły dotyczące cywilizacji Guanczów oraz procesu mumifikacji zwłok znalazłem w Guanches: Legend and Reality pióra J.P. Camacho (Weston, 2012) oraz Tierras de Momias: La técnica de eternizar en Egipto y Canarias Milagrosa Álvareza Sosy i Irene Morfini (Ediciones ad Aegyptum, 2014).

W zbieraniu informacji w samym Puerto de la Cruz na północy Teneryfy oraz okolicach ogromnie pomogli mi Ana E. Castillo, Ramón Michán, Hortensia Hernández oraz cały zespół CIT, który organizuje odbywający się co dwa lata festiwal Agathy Christie.

Życie na transatlantykach w złotym wieku podróży przybliżyła mi książka nieżyjącego już Johna Maxtone-Grahama, The Only Way to Cross (Macmillan, 1978).

Bardzo wiele osób niestrudzenie pracowało za kulisami, by pomóc w powstaniu tej książki, ale kilka z nich chciałbym szczególnie wyróżnić.

Pragnę podziękować mojej fantastycznej agentce i przyjaciółce Clare Alexander, jak również całemu zespołowi Aitken Alexander Associates, zwłaszcza Lisie Baker, Lesley Thorne, Leah Middleton, Nishcie Hurry, Nicoli Chang, Annie Watkins i Benowi Quarshie.

Chciałbym wyrazić swoją wdzięczność genialnemu Ianowi Chapmanowi oraz mojej fantastycznej redaktorce Suzanne Baboneau z wydawnictwa Simon & Schuster w Wielkiej Brytanii. Oboje wspierali mnie w trakcie pisania tego cyklu powieści. Dodatkowo pragnę podziękować Jo Dickinson, Carli Josephson, Ane Perry, Maisie Lawrence, adiustatorce tekstu Sally Partington, Justine Gold oraz działowi marketingu, Emmie Harrow, Jess Barratt, Harriett Collins, Gemmie Conley-Smith, jak również wszystkim osobom z działu reklamy, Gill Richardson, Claire Bennett, Richardowi Hawtonowi oraz superentuzjastycznemu personelowi działu sprzedaży. Okładkę książki zilustrował Mark Smith, a zaprojektowała Pip Watkins.

W USA pragnę podziękować wspaniałej załodze Atrii, zwłaszcza Judith Curr, mojemu redaktorowi Peterowi Borlandowi, redaktorce technicznej Isolde Sauer oraz adiustatorce Nancy Inglis, Albertowi Tangowi za projekt okładki oraz ilustratorowi Markowi Smithowi za sugestywny obraz na okładce.

Dziękuję także wszystkim miłośnikom Agathy, badaczom i naukowcom, którzy życzliwie przyjęli serię, przede wszystkim doktorowi Johnowi Curranowi, Mike’owi Linane, doktorowi Jamiemu Bernthalowi, Scottowi Wallace’owi Bakerowi, Tinie Hodgkinson, Emily i Audrey z blogu The Year of Agatha oraz wielu innym.

Na koniec chciałbym podziękować całej rodzinie, przyjaciołom oraz – co najważniejsze – mojemu wspólnikowi w zbrodni i całej reszcie, Marcusowi Fieldowi.