Читать книгу Pirouette - Aniel Botha - Страница 6

Daardie aand voor die opwasbak

het die geërfde Noritake-bord

uit my onbeholpe hande gegly.

Hy was lankal gekraak – dié bord.

Die duisend stukkies op die vloer

bloot ’n kwessie van tyd.

Haastig, voor jy tuis kom, het ek

die bewyse opgevee, toegeknoop

in ’n plastieksak en weggesmyt . . .

Toe self geval en gebreek, dié keer

die skerwe net daar gelos vir jóú

om in ’n plastieksak toe te knoop.