Читать книгу Dakilang Asal - Aurelio Tolentino - Страница 1

O kabinataang bagong sumisibol,

itong abang lagda sa iyo'y patunkol.

Pakatandaan mo itong m~ga hatol

na dan~gal at buhay n~g lahat n~g dunong.

Ang pagpipitaga't pakikipagkapua

ay siyang sagisag n~g pagka-dakila;

kapág sa sinuman ito ay nawala,

iyan ay di dapat, humarap sa madla.

Di sukat ang ganda, di sukat ang yaman,

di sukat ang dunong at lahat n~g inam;

kapag ang sagisag na aking tinuran

ay siyang nawala, ang lahat ay kulang.

Ang pagkamabaít, ang pagka-mahinhin,

ang pagka-matapat at anyong butihin

ay siyang palamuting sa tuina'y dadalhin,

ang iyong ugali upang magluningning.

Sapul pa n~g ikaw ay batang maliit

may tungkulin ka n~g lubhang mahihigpit,

gaya n~g huag bigyan n~g munting ligalig

ang kawawang inang sa iyo'y ninibig.

Ikaw ay lumaki at lumaki naman

ang iyong tungkuling akin n~g tinuran:

n~g una'y ang iyong mundo ay kandun~gan

n~g inang malugod, n~gayon ay ang bayan.