Stan Lee. Człowiek-Marvel

Отрывок из книги

Dla mojego serca i duszy, mojej córki (początkującej autorki)

Kassandry Dylan.

.....

Kiedy Celia sprzątała mieszkanie albo krzątała się przy ciasnej kuchni, Jacob przeglądał drobne ogłoszenia, nie potrafiąc zamaskować swojej coraz głębszej rozpaczy. Jako młody chłopiec Stanley obserwował, jak jego ojciec codziennie udaje się do miasta w poszukiwaniu pracy. Każdej nocy przychodził do domu wyczerpany i mentalnie pobity, coraz bardziej zdesperowany i smutny. Jak opowiadał potem jego syn, Jacob siadywał przy kuchennym stole i gapił się przed siebie, tym bardziej zrozpaczony, im bliżej jego rodzinie było do przepaści. Czasem namawiał żonę, aby zabrali syna do parku na spacer. „Nienawidziła tego – mówił Lee. – Nigdy się nie dogadywali”.

Nie mając wyjścia, Celia często zwracała się o pieniądze do sióstr. Próbując jakoś uratować topniejące fundusze, po narodzinach Larry’ego, młodszego brata Stanleya, Lieberowie przeprowadzili się do mniejszego lokum na Bronksie. Starszy chłopiec spał na kanapie w salonie mieszczącym się, jak w większości tanich mieszkań w mieście, z tyłu budynku. Okno wychodziło bezpośrednio na inny, stojący obok budynek. Ciasnota i kolejna gęba do wyżywienia jeszcze bardziej pogorszyły nastroje. Jak mówił sam Stanley: „Mogłem sobie popatrzeć jedynie na ceglany mur kamienicy naprzeciwko. Dlatego nigdy nie widywałem na ulicach żadnych bawiących się czy grających w podwórkowego baseballa dzieci, do których mógłbym dołączyć”.

.....