Читать книгу Pokusa czerni - Carter Wilson - Страница 12

Książkę tę dedykuję mojej cudownej agentce, Pam Ahearn. Twoje rady, niestrudzone wysiłki, a przede wszystkim Twoja wiara w moje pisanie są niezastąpione. Dziękuję także Pat Gussin, Bobowi Gussinowi, Frankowi Troncale’owi i całemu zespołowi w Oceanview za przeczytanie tej książki oraz jej przyjęcie.

Doceniam wszelkie sugestie nieustępliwych krytyków mojej twórczości. Edzie, Dirku, Seanie i Lindo, to do was.

Ilio i Sawyerze, tej książki również nie wolno wam czytać. Ale dziękuję za to, że jesteście moimi zachwycającymi dziećmi, których obecność dodaje mi skrzydeł. Kocham was bezgranicznie. Ale przestańcie wykradać moje książki w poszukiwaniu brzydkich słów.

Jessico, jesteś pod każdym względem fantastyczna. Stanowimy dobry zespół. Bez ciebie po prostu nic bym nie zdziałał. Henry, dziękuję za to, że mnie przyprawiasz o uśmiech i jesteś dobrym dzieckiem.

Mamo, jestem ci jak zawsze wdzięczny za wnikliwe przeczytanie szkicu powieści. Sole, ta powieść przeraziłaby cię tak jak poprzednie, dlatego ofiaruję ci ją kiedyś w streszczeniu. Miło z twojej strony, że podajesz mi tequilę.

Tato, nie ma dnia, żebym o Tobie nie myślał i w moich książkach zawsze jesteś w jakiś sposób obecny.

I wreszcie dziękuję wszystkim moim czytelnikom, towarzyszącym mi od pierwszej powieści. Mam nadzieję, że i ta nie zawiedzie waszych oczekiwań. Autor, który wie, że ludzie kupują jego książki i czytają wymyślone przez niego historie, czuje się jak w raju. Starajmy się, by nasz związek trwał jak najdłużej.