Читать книгу Jak fotografować cyfrowo - Czesław Czapliński - Страница 5

Najkrócej: o robieniu lepszych zdjęć i pasji fotografowania, która dla mnie stała się sposobem życia. Stwierdzenie, że człowiek uczy się przez całe życie, jest banałem. Ale mimo że 40 lat zajmuję się profesjonalną fotografią, ciągle się czegoś uczę. W moim życiu zmieniła się technologia z analogowej na cyfrową, ciągle pojawiają się nowości, które trzeba śledzić. Gdy zobaczę fantastyczne zdjęcie, pytam: JAK było zrobione?

Na pytaniu JAK zbudowałem całą książkę. Każdego dnia jestem zasypywany pytaniami: JAK wybrać aparat? JAK zrobić ostre zdjęcie? JAK komponować krajobraz? aby wymienić kilka. Postanowiłem na niektóre, najważniejsze z nich odpowiedzieć, wykorzystując całe swoje doświadczenie.

Sam często pytając, wiem, że jeśli na zadane pytanie dostaniemy odpowiedź w prostej, bezpośredniej formie, to idziemy do przodu. Jeśli odpowiedź jest niejasna lub musimy szukać jej w opasłych tomach, z całymi rozdziałami teorii, to pewnie się zniechęcimy. Nauka wymaga skupienia, ale nie musi być nudna i zawiła.

Nie będę nudził. Niejednokrotnie podam, JAK coś zrobić, nie tłumacząc dlaczego, gdyż jest to zawiłe i nie przydaje się praktycznie, np. cała teoria wyostrzania zdjęć – a ostatecznie chodzi nam o to, aby zdjęcia były ostre. Czy to, że wiemy, jak zbudowany jest silnik naszego samochodu, wpływa na to, jak jeździmy? Nie. W fotografii jest podobnie. Różne teorie w fotografii często tworzą ci, którzy sami nie potrafią robić zdjęć. Jeśli ktoś prostymi słowami nie potrafi wytłumaczyć problemu, to znaczy, że go nie rozumie. Najwięksi o najtrudniejszych sprawach mówią w sposób prosty, zrozumiały dla wszystkich. Sam nieraz łapię się na tym, że mówię, aby zrobić to zdjęcie, trzeba użyć „specjalnego obiektywu“. „Specjalny“, to znaczy jaki? W mojej książce nie ma pytań bez konkretnych odpowiedzi wynikających z praktyki.

Konstrukcja książki odzwierciedla kolejność pracy nad zdjęciem w sposób intuicyjny. Najpierw musimy mieć aparat, którym będziemy fotografować – portret, krajobraz czy reportaż, potem poddajemy zdjęcie obróbce w „ciemni cyfrowej“, a następnie drukujemy czy udostępniamy w Internecie.

Czym człowiek więcej wie, tym ma więcej pokory, zdając sobie sprawę z ograniczeń. Postanowiłem zatem również zapytać kilku moich przyjaciół, wybitnych fotografów, o ważne w ich dziedzinach sprawy.

„…Jak masz rzemiosło, możesz eksperymentować. A młodzi ludzie wcale nie chcą warsztatu. Światło potrzebne jest im tylko po to, żeby było jasno. Biorą do ręki cyfrówkę, niemiłosiernie trzęsą kamerą i co – od razu powstanie genialny film?...“ – powiedział Janusz Kamiński, zdobywca dwóch Oscarów za zdjęcia do filmów Stevena Spielberga Lista Schindlera (1994) i Szeregowiec Ryan (1999). Nic dodać, nic ująć; to, co mówi o tworzeniu obrazu w filmie Kamiński, dotyczy również fotografii. Rzemiosło, a bardziej po ludzku doświadczenie i ciągłe doskonalenie prowadzi do mistrzostwa, niezależnie, czy to jest film, fotografia, malarstwo... A to, co robimy, dostarcza nam przyjemności i podziwiane jest przez innych.

Czesław Czapliński

Nowy Jork