Читать книгу Excepción - Elizabeth Duval - Страница 6

οὐ γάρ τί μοι Ζεὺζ ν ὁ κηρύξας τάδε,

οὐδ᾽ ἡ ξύνοικος τν κάτω θεν Δίκη

τοιούσδ᾽ ἐν ἀνθρώποισιν ὥρισεν νόμους.

οὐδὲ σθένειν τοσοτον ᾠόμην τὰ σὰ

κηρύγμαθ᾽, ὥστ᾽ ἄγραπτα κἀσφαλ θεν

νόμιμα δύνασθαι θνητὸν ὄνθ᾽ ὑπερδραμεν.

οὐ γάρ τι νν γε κἀχθές, ἀλλ᾽ ἀεί ποτε

ζ τατα, κοὐδεὶς οδεν ἐξ ὅτου ‘φάνη.

τούτων ἐγὼ οὐκ ἔμελλον, ἀνδρὸς οὐδενὸς

φρόνημα δείσασ᾽, ἐν θεοσι τὴν δίκην

δώσειν: θανουμένη γὰρ ἐξῄδη, τί δ᾽ οὔ;

κεἰ μὴ σὺ προὐκήρυξας. εἰ δὲ το χρόνου

πρόσθεν θανομαι, κέρδος αὔτ᾽ ἐγὼ λέγω.

ὅστις γὰρ ἐν πολλοσιν ὡς ἐγὼ κακος

ζ, πς ὅδ᾽ Οὐχὶ κατθανὼν κέρδος φέρει;

οὕτως ἔμοιγε τοδε το μόρου τυχεν

παρ᾽ οὐδὲν ἄλγος: ἀλλ᾽ ἄν, εἰ τὸν ἐξ ἐμς

μητρὸς θανόντ᾽ ἄθαπτον ἠνσχόμην νέκυν,

κείνοις ἂν ἤλγουν: τοσδε δ᾽ οὐκ ἀλγύνομαι.

σοὶ δ᾽ εἰ δοκ νν μρα δρσα τυγχάνειν,

σχεδόν τι μώρῳ μωρίαν ὀφλισκάνω.