Читать книгу Κύκλωψ - Euripides - Страница 4

ΧΟΡΟΣ ΣΑΤΥΡΩΝ

                                              ευγενικό βλαστάρι

                                              ευγενικών γονέων,

                                 τι τρέχεις μέσ' στους βράχους;

                                           Εδώ γλυκό δεν θαύρης

                                             και δροσερό αεράκι

                                         και κρύσταλλα νεράκια.

                                             Γυρίσετε στη στάνη

                  στου Κύκλωπα το άντρον που τα μικρά βελάζουν.

                                          Ψιτ! θάρθης από δώθε;

                                         Τάχα μπορείς ν' αφήσης

                                            τη δροσερή ραχούλα;

                                          Ε! άκου, θα σ' αρχίσω

                                      στης πέτραις, να γυρίσης.

                                             Γύρισε πίσω, τράγε

                                           με τα μεγάλα κέρατα,

                                         στου Κύκλωπα τη στάνη.

                                        Και συ, κατσίκα, στάσου

                                          ν' αρμέξω τα μαστάρια

                                         που είναι γεμάτα γάλα.

                                          Δόσε τα στα μικρά σου

                                             που όλην την ημέρα

                                      στη στάνη τους κοιμούνται

                                         και νάρθης περιμένουν.

                                           Πότε τ' ωραίο λιβάδι

                                       θ' αφήσης και στα βράχια

                                         της Αίτνας θα γυρίσης;

                                         Εδώ δεν είναι ο Βάκχος

                                          ούτε χοροί με θύρσους

                                           ούτε τυμπάνων κρότοι

                                      κοντά στης κρύαις βρύσαις

                                             ούτε γλυκό κρασάκι

                                       και συντροφιές Νεράιδων.

                                            Το Βακχικό τραγούδι

                                            της Αφροδίτης ψάλλω

                                          και τρέχω να την εύρω

                                      με συντροφιές της Βάκχαις

                                       πούχουνε τ' άσπρα πόδια.

                                             Ω Βάκχε, αγαπημένε

                                            που τάχα να γυρίζης

                                             τινάζοντας μονάχος

                                        τα ολόξανθα μαλλιά σου,

                                           ενώ εγώ ο πιστός σου

                                           στον Κύκλωπα δουλεύω

                                         με το πετσί του τράγου

                                          στην πλάτη για μανδύα

                                      μακρυά από σένα, ω Βάκχε;

ΣΕΙΛΗΝΟΣ

  Παιδιά μου, σιωπήσατε· και ειπέτε εις τους δούλους

  γρήγορα τα κοπάδια τους στο σπήλαιο να μαζέψουν.

ΧΟΡΟΣ

  Ε! σεις, πηγαίνετε μπροστά.

                                        Τι βιάζεσαι, πατέρα;

ΣΕΙΛΗΝΟΣ

  Βλέπω εκεί κάτω χαμηλά κατά το ακρογιάλι

  ένα καράβι Ελληνικό και ναύταις που πηγαίνουν

  πίσω από έναν αρχηγό. Προς τη σπηληά τραβούνε

  και φέρνουν στο κεφάλι τους άδεια δοχεία και στάμναις.

  Βέβαια δεν θα ξέρουνε ο αφέντης μας τι είναι,

  γι' αυτό εδώ μας έρχονται να πέσουνε στα δόντια

  του ανθρωποφάγου Κύκλωπα. Αλλ' όμως ησυχάστε

  να μάθωμε οι ανθρώποι πώς βρέθηκαν στην Αίτνα.