Читать книгу Byłam tu - Gayle Forman - Страница 7

Dostałam tę wiadomość w dniu, w którym umarła Meg.

Z przykrością Was informuję, że musiałam odebrać sobie życie. Długo się nad tym zastanawiałam. Ta decyzja jest wyłącznie moja.

Wiem, że Was tym zranię, i przepraszam za to. Pamiętajcie, proszę, że zrobiłam to, by przerwać własny ból.

To nie ma nic wspólnego z Wami. To moja sprawa. To nie Wasza wina.

Meg

Wysłała kopie wiadomości do swoich rodziców, do mnie i na komisariat policji w Tacomie. Dołączyła notatkę z adresem motelu i numerem pokoju. Nazwą trucizny, którą połknęła. Instrukcją, jak bezpiecznie obejść się z ciałem.

Na poduszce w pokoju motelowym zostawiła kolejną notatkę. Poprosiła sprzątaczkę, by nie dotykała niczego i wezwała odpowiednie służby. Do listu przypięty był napiwek: pięćdziesięciodolarowy banknot.

Nadała te mejle z czasowym opóźnieniem, żebyśmy odebrali je, gdy jej już nie będzie.

Nie wiedziałam tego wszystkiego, nie wtedy. Przeczytałam mejla od Meg na bibliotecznym komputerze i pomyślałam: to musi być żart. Jakaś ściema. Zadzwoniłam do niej. Nie odbierała, więc zadzwoniłam do jej rodziców.

– Dostaliście mejla od Meg? – spytałam.

– Jakiego mejla?