Читать книгу Introwertyczna mama - Jamie C. Martin - Страница 7

Jeśli kiedykolwiek ukryłaś zapas czekolady

na najwyższej półce w łazience,

być może jesteś introwertyczną mamą.

Jeśli czasem masz potrzebę, by powiedzieć komuś:

„Marsz do swojego pokoju!”, a tym kimś jesteś ty sama,

być może jesteś introwertyczną mamą.

Jeśli wcześnie wstajesz, a późno się kładziesz

tylko po to, by chłonąć ciszę,

być może jesteś introwertyczną mamą.

Jeśli kiedykolwiek zdarzyło ci się błagać męża,

by położył dzieci spać pod koniec długiego dnia,

być może jesteś introwertyczną mamą.

Jeśli wiesz, że musisz znaleźć czas na wyciszenie

po każdym spotkaniu w sali zabaw,

być może jesteś introwertyczną mamą.

Jeśli kiedykolwiek zdarzyło ci się nosić w uszach słuchawki

w czasie, który spędzasz z własnymi dziećmi,

być może jesteś introwertyczną mamą.

Jeśli w skrytości ducha czujesz ulgę,

kiedy wspólne wyjście zostaje odwołane,

być może jesteś introwertyczną mamą.

Jeśli odwozisz dziecko na lekcję i czujesz się szczęśliwa,

że możesz sama posiedzieć w aucie,

być może jesteś introwertyczną mamą.

Jeśli czasami chciałabyś zrobić więcej, ale

twoje ciało, umysł i dusza mówią ci, że nie możesz,

być może jesteś introwertyczną mamą.

Jeśli kiedykolwiek poprosiłaś, żeby ktoś inny

zabrał dzieci na głośne przyjęcie urodzinowe,

być może jesteś introwertyczną mamą.

Jeśli twoja wizja idealnego wieczoru

to gorąca kąpiel i dobra książka,

być może jesteś introwertyczną mamą.

Jeśli kiedykolwiek czułaś się winna, dlatego że

pozwoliłaś dzieciom siedzieć przed ekranem,

żebyś ty mogła się wyciszyć,

być może jesteś introwertyczną mamą.

Jeśli pogawędki o niczym cię męczą, ale uwielbiasz

głębokie rozmowy z bliską osobą,

być może jesteś introwertyczną mamą.

Jeśli kiedykolwiek schowałaś się za drzwiami sypialni

i płakałaś z bezsilności,

być może jesteś introwertyczną mamą.

Jeśli nie odbierasz telefonu,

o ile sprawa nie jest nagląca,

być może jesteś introwertyczną mamą.

Jeśli wygospodarowałaś dla siebie obowiązkową godzinę

lub więcej czasu na wyciszenie się po południu,

być może jesteś introwertyczną mamą.

Jeśli swój pamiętnik uważasz za jednego

ze swoich najważniejszych towarzyszy,

być może jesteś introwertyczną mamą.

Jeśli zastanawiałaś się, dlaczego zwykły

dzień potrafi cię kompletnie wycieńczyć,

być może jesteś introwertyczną mamą.

Jeśli jesteś empatyczna, wrażliwa

i z całych sił kochasz swoją rodzinę,

być może jesteś introwertyczną mamą.

Jeśli wierzysz, że spokojny dom

to najlepsze miejsce na świecie,

być może jesteś introwertyczną mamą.

A jeśli jesteś introwertyczną mamą,

ta książka jest dla ciebie.

Zastanawiasz się czasami, czy jesteś jedyną mamą, która tak się czuje? Jakby nikt cię nie rozumiał? Czy sposób, w jaki macierzyństwo na ciebie wpływa, oznacza, że nie jesteś stworzona do tej roli wymagającej stałej obecności?

Podejdź bliżej, zdradzę ci pewien sekret: twoja osobowość to nie przypadek. Tak naprawdę masz wszelkie cechy potrzebne do tego, by być najlepszą i wyjątkową mamą dla swoich wyjątkowych dzieci. Możesz jednak czuć się oderwana od swojego prawdziwego „ja”, ponieważ żyjesz w wiecznym pędzie, w świecie, który bezustannie krzyczy, że głośniej i więcej znaczy lepiej. W świecie, który cię nie docenia, jeśli zamiast bez przerwy mówić i działać w szaleńczym tempie, uważnie słuchasz i oddajesz się refleksyjnym rozważaniom.

Ta książka wyjaśnia to nieporozumienie. Mówi o zrzuceniu z siebie brzemienia winy, którego nikt nie kazał ci dźwigać, o tym, jak zapewnić sobie ciszę, której tak bardzo potrzebujemy, o definiowaniu i odkrywaniu na nowo dobrego życia. Żyjemy w trudnych czasach – to jedno jest pewne. Bycie rodzicem w epoce technologii jest wyzwaniem, z jakim żadne wcześniejsze pokolenie nie musiało się mierzyć, a zachowanie równowagi, kiedy trzeba przez cały czas żonglować licznymi zobowiązaniami i negatywnymi doniesieniami mediów, wymaga odwagi. Jednak gdy wszystko coraz szybciej pędzi, światu i naszym rodzinom potrzebne są niezastąpione dary, które tylko my, introwertycy, możemy im dać. Potrzebna jest nasza wiara. Potrzebna jest nasza stałość. Potrzebna jest nasza obecność. Potrzebny jest nasz spokój. My jesteśmy potrzebni.

Szczegóły, które nas dotyczą, ogromnie się od siebie różnią: być może jesteś mamą pracującą poza domem, a może w domu. Twoje dzieci być może uczą się w domu, a może w szkole publicznej. Być może „mamo” mówi do ciebie kilkoro dzieci, a może tylko jedno. Być może nieoczekiwanie zostałaś sama, a może świętujesz właśnie dwudziestą piątą rocznicę ślubu. Być może masz biologiczne dzieci, a może twoja rodzina powiększyła się dzięki adopcji albo masz dzieci biologiczne i adoptowane, tak jak ja. Szczegóły mogą nas różnić, ale łączy nas introwersja.

Wróć na chwilę do początku tego wstępu. Policz, ile razy utożsamiłaś się z opisem „introwertycznej mamy”. Dziesięć? Więcej razy? Jeśli tak, witaj w klubie[1]. Poczujesz ulgę, kiedy się dowiesz, że nie wiążą się z tym żadne głoś­ne imprezy. Będziemy tylko siedzieć obok siebie i czytać, wdzięczne, że ktoś wreszcie nas zrozumiał. Członkostwo jest bezterminowe, więc zapraszam. Bardzo się cieszę, że tu jesteś.