Читать книгу Pałac zdrady - Jason Matthews - Страница 7

Pisanie powieści jest samotniczą pracą. Pisarskie pustkowie pomogło mi pokonać wielu ludzi, którzy doradzali, wspierali, przeglądali, sugerowali, poprawiali i recenzowali, przyczyniając się do powstania produktu ostatecznego.

Dziękuję mojemu agentowi literackiemu Sloanowi Harrisowi z International Creative Management, który jak zwykle był nieomylnym probierzem smaku, klasy i wdzięku na wszystkich etapach powstawania tej powieści. Jego mądrość i rady były i są bezcenne. Dziękuję Josie Freedman z Los Angeles, która umie tłumaczyć pismo klinowe tabletów hollywoodzkiego Babilonu, Heather Bushong, która potrafi dać odpór atakującym hordom, i Heather Karpas za niekończące się wsparcie.

Moim redaktorem w wydawnictwie Scribner jest Colin Harrison, najfajniejszy gość w galaktyce. Wyprowadził mnie za rękę z wilgotnej piwnicy, jaką była pierwsza wersja powieści, nieustannie sugerując i zachęcając, będąc kimś dużo więcej niż redaktorem czy korektorem. Przeczytał tę książkę wiele razy, zastanawiając się tak nad historyczną spuścizną współczesnej Rosji, jak nad problemami związanymi ze wzbogacaniem uranu i tłumacząc mi różnicę między „błotem” a „szlamem”. Bez niego nic by z tego nie wyszło.

Dziękuję także mojej wielkiej rodzinie u Scribnera oraz Simona & Schustera, w tym Carolyn Reidy, Susan Moldow, Nan Graham, Roz Lippel, Brianowi Belfiglio, Katie Monaghan, Kyle’owi Radlerowi, Ricie Madrigal i Benjaminowi Holmesowi. Wyjątkowe podziękowania składam Katrinie Diaz za liczoną w setkach godzin pomoc. Bardzo doceniam wsparcie, jakiego doświadczyłem w trakcie przedłużającego się procesu koordynacji.

Muszę także wspomnieć o kolegach z Komisji Kontroli Publikacji CIA i podziękować im za pomoc w uzyskaniu wszelkiego rodzaju pozwoleń i zatwierdzeń.

Mój brat i szwagierka, William i Sharon Matthews, przeczytali pierwszy szkic powieści i zasugerowali szereg zmian i poprawek. William sprzedaje nieruchomości, wykłada ekonomię na uniwersytecie i jakimś cudem wie, jaka jest różnica między satelitą szpiegowskim krążącym na niskiej orbicie i satelitą krążącym na orbicie geostacjonarnej. Co zupełnie niewytłumaczalne, wie także, jak skand oddziałuje na aluminium. Wykorzystana w powieści łatwopalna posadzka antysejsmiczna jest jego wynalazkiem. Zachęcał mnie do pracy, omawiając ze mną sprawy wielkiej i małej wagi. I to właśnie jemu dedykuję tę książkę. CAJW byłby dumny.

Serdeczne podziękowania składam BB, weteranowi zimnej wojny, który przejrzał powieść, wnosząc dziesiątki poprawek do użytych w niej rosyjskich słów i zwrotów. BB jest znakomitym oficerem operacyjnym, naukowcem i legendarnym lingwistą. Dzięki jego krytycznym uwagom lepiej poznałem zachowanie współczesnych Rosjan. Dziękuję mu za pomoc i oddaję mu cześć.

Moje córki, Alexandra i Sophia, doradzały mi cierpliwie i wesoło w sprawach muzyki popularnej, mody oraz kina.

Mimo tak wielkiej pomocy ze strony tak dużej liczby osób spieszę nadmienić, że wszelkie błędy faktograficzne, językowe czy naukowe są wyłącznie moim dziełem.

Na koniec pragnę podziękować mojej żonie Suzanne za to, że przeczytała szkic powieści aż dwa razy, czyli dwa razy więcej, niż powinna. Suzanne, dziękuję Ci za wprawne oko, pewną rękę i doświadczenie, jakiego nabyłaś podczas trzydziestoletniej pracy w CIA. Niektóre z rzeczy opisanych w tej książce robiliśmy naprawdę, dlatego Suzanne dobrze wie, co jest fikcją, a co nie. Dziękuję jej za entuzjazm i cierpliwość.