Читать книгу Porady duchowe Ojca Pio - Joanna Świątkiewicz - Страница 7

Nie trać odwagi, jeśli czujesz duchową oschłość. Nie oznacza ona, że Pan Cię opuścił, do czego chciałby przekonać Cię wstrętny diabeł. Twoja osoba jest zbyt miła sercu Pana, a wszystko, co w Tobie się dzieje, jest wyszukanym przejawem miłości Jezusa. On pragnie Ciebie tylko dla siebie. Chce, byś złożyła całą swą ufność i uczucie tylko w Nim. Dlatego też posyła Tobie oschłości duchowe. Czyni to, aby zjednoczyć Cię jeszcze bardziej ze sobą, aby oddalić od Ciebie pewne słabości, których dusza nie uznaje za takie. Przeciwnie, wielu z nich człowiek ani nie rozpoznaje, ani nie zauważa.

Wiem, że stan duszy znajdującej się w takim niedostatku jest opłakany. Rzeczywiście, wydaje się, że wszystko się skończyło, a Pan ostatecznie oddalił się, gdyż jest zmęczony tolerowaniem nas. Tymczasem sprawy mają się inaczej! Pan nigdy nie jest z nas tak zadowolony, jak właśnie w tym czasie. Wtedy jest zawsze blisko. Więcej – jest w nas i pomaga w walce. Bądź zatem spokojna, bo Pan będzie walczył za Ciebie i nigdy się od Ciebie nie oddali.

W czasie, gdy Jezus pragnie poddać próbie Twoją wierność, powinnaś zabiegać nieustannie o wypełnianie swoich obowiązków, nie opuszczając żadnej z praktyk, jakie podejmujesz w czasie pociechy i zadowolenia. Nie zważaj na to, że nic nie odczuwasz, gdyż jest to mało istotne, a niekiedy nawet zgubne dla duszy. Służba Bogu bez odczuwania nawet niewielkiej pociechy jest w przypadku pobożności zasadnicza i prawdziwa. Oznacza służenie Bogu i kochanie Go z miłości do Niego samego.

Pietrelcina, 14 lipca 1914 roku