Читать книгу Jilg‘a navolari - - Страница 4

Umr derlar oqar suv,

Zumda o‘tib ketarkan.

Kimdir ekib ketsa gul,

Birov payhon etarkan.

Hayot o‘zi shundaydir,

Kimga qayg‘u, kimga baxt.

Hadya etgan kimgadir

Ulkan boylik hamda taxt.

Kimdir axtarib rizqin

Uzolmaydi tandirdan,

Topolmayin o‘z o‘rnin

Nolishadi taqdirdan.

Yaratganim kimnidir

Omad bilan siylagan.

Boshqasiga berib dard,

Irodasin sinagan.

Baxt so‘zini kimlardir

Qorishtirar nafsiga

Nafs balosi bermas dur,

Har kim tortar nasliga.

Qo‘lda bo‘lsa hunaring,

Urma o‘zingni har yon.

Chin maqsaddan unaring

Dilga solmas g‘alayon.

Boshmga tushsa g‘am-g‘avg‘o,

Bilginki men seni deyman.

Qilsalar ham ming bor ig‘vo,

Umrim oddiy kuni deyman.

Seni deyman, ey barno qiz,

Solsang azobu kulfatlar.

Telba desa, o‘girib yuz

Ketsa mendan do‘st-ulfatlar.

Ravo ko‘rsang gar sen menga

Azobning tikonzorlarin,

Hadya etardim men senga

Olamning bor gulzorlarin.

Sendan ko‘rsam sitam-u g‘am,

Vujudim kuydirsa olov,

Seni deb ko‘rsam-da alam,

Demagin sen meni birov.

Rozi bo‘lib men tushardim

Jahannamning cho‘g’pariga,

Ko‘ksimni qalqon tutardim

G‘animlarning o‘qlariga.

Sochlarimga tushib qirov,

Xazoniga yetsa umrim.

Yurak-bag‘rim bo‘liib olov,

Seni derdim, seni derdim…

Borligingiz mening baxtim,

Olam uzra ulug‘ shonim.

Ham boyligim, toj-u tahtim,

Munis, mushfiq onajonim.

Uyimning siz nur chirog‘i,

Qalb qo‘rimning dur ardog‘i,

Ta’rifingiz yo‘q adog’i,

Mehribonim onajonim.

Siz borsizki obod uyim,

Saramjon-u sarishtam siz.

Fayzli o‘tar siz-la to‘yim,

Nurday oppoq farishtam siz.

Siz – suyangan ulkan tog‘im,

Ham muqaddas sajdagohim.

Men sig‘ingan ulug‘ zotim,

Mehribonim onajonim.

Izlaringiz tavob aylab,

Madh etayin dunyo bo‘ylab,

Nevaramga ertak so’ylab

Yashayvering mehribonim.

Xizmatingiz qilay doim,

Siz ko‘kdagi tanho oyim.

Soir bolam degan oyim,

Mushfiqqina onajonim.

Ota-ona mo‘tabar zotdir,

Yaratgandan u bir inoyat.

Duolari har nega qodir,

Ammo biling, u ham hidoyat.

Ikki jonni dildan ardoqlab,

Imkon qadar qo‘lin silaylik.

Har tong kulib, holin so‘roqlab,

Izlarin to‘tiyo qilaylik.

Bu hayotning tashvishlaridan,

Mayli, cho‘l-u sahro kezaylik.

Qalqib turgan ko‘z yoshlaridan

Mehr suvin qonib ichaylik.

Ular andak horiganida,

Belga kuch-u quvvat bo‘laylik.

To‘qson yoshda qariganida,

Ko‘ziga nur, savlat bo‘laylik.

Ota-ona hayotligi ham,

Ey do‘stlarim, biling, g‘animat.

Shu borada tebratdim qalam,

Bu dunyoga hamma omonat.

Ha, do‘stlarim, dunyo omonat,

Omonatdir hatto mol-davlat.

Gar bilsangiz bu ham saxovat,

Ota-ona bizga inoyat.

Avvalo aytay uzrim

Kelin, singil, qizimga,

Og‘ir botsa gar so‘zim

Aytavering yuzimga.

Maslahatim, singiljon,

Begingiz aziz biling.

Shirin til bilan har on

Doim hurmatin qiling.

Desangiz ahil turmush,

Yor ko‘ngliga yo‘l toping.

Bo‘lmaydi janjal, urush,

Aybin xaspo‘shlab yoping.

Yoddan chiqmasin har on

O‘zingizga zeb berish.

Farang atrin sepibon

Kamon qilib qosh terish.

Yarashadi sizlarga,

Mayli siz kimhob kiying.

Maslahatim har qizga,

Faqat siz tilni tiying.

Ko‘p narsa so‘ramaymiz,

Faqat sizdan iltimos:

Shirin so‘z, odobingiz

Ra’nolarga bo‘lsin xos.

Siz bilsangiz, erkakka

Biroz kerak e’tibor.

Yo‘l topsangiz yurakka,

Bo‘lamiz biz xizmatkor.

Der ayol bersa mehrin,

Tosh ham erib ketadi.

Sochib tirsa gar zahrin,

Yolg‘iz bo‘lib o’tadi.

Jafo qilib erkakka

Obro‘yingiz ketkazmang,

Gap tortishib ermakka

Umrin zoye o‘tkazmang.

Tildan tomsa bolingiz,

Oyni yulib beramiz.

But qilib ro‘zg‘oringiz,

Boshda olib yuramiz.

Har biringiz uyimiz

Bo‘ling aziz bekasi.

Joy olib qalb to‘rimiz,

Yuring bo‘lib erkasi.

Boldan ham shirin so‘zginasi,

Misli ohudir ko‘zginasi.

O‘sha jannatda ta’riflangan

Farishtalarning o‘zginasi.

Momolarin kimligin so‘rang,

Go‘zalligin ana bir qarang,

Liboslari yarashgan biram,

Yuzlari naqsh olma tarang.

Sarv qomatiga yana qarang,

Atlasi tovlanar tovus rang,

Dur-gavhardan ham azizdurlar,

Sho‘xliklari shalola ohang.

Boqsang hushing oluvchi qizlar,

Qoshlari kamon, bodom ko‘zlar.

Ajdodlar qoni o‘tib sizga ham,

Shundanmi baringiz suluvsizlar.

Ko‘pin momo eli Nakboysoy

Hamda jannatmakon Ko‘rpasoy.

Olloh in’om etgan sizlarga

Kelishgan qad-qomat, chiroy.

Nomus-orda tog‘day baland,

Ishq-u vafoda bermaydi pand.

Bir qizga mingi shaydo bo‘lib,

Ostonasi sovchiga tirband.

Ilmga chanqoq har birlari,

Mehnatda ilg‘or barilari.

Zehni o‘tkir-u ham bilimdon

Olmaliq shahrinng hurlari.

Sizda kuchli nomus, hayo, or,

Necha yigitlar oshiq, xumor.

Ko‘z tegmasin sizlarga, qizlar,

Hamisha yo‘ldosh bo‘lsin tumor.

Uchratmaysiz Toshkent, Qo‘qonda,

Go‘zal Samarqand-u Surxonda.

Otni qamchilang, hov yigitlar,

Qolib ketmang tag‘in armonda.

Kundan-kunga gullayotgan

Sen go‘zal shahrim, Olmaliq.

Aylanayin men nomingdan,

G‘ururim, faxrim Olmaliq.

Tuprog‘ing zar ma’danga boy,

Har zarra qum, har bir toshing.

Ertang porloq, ochding chiroy

Ayni qirchillama yoshing.

Tuning yorug‘, yo‘ling ravon,

Jannatmakon bog‘-rog‘laring.

To‘kin-sochindir dasturxon,

Boylikka kondur tog‘laring.

Bag‘ringda ko‘p ilmgohlar,

O‘rta mahsus ta’limgohlar,

Soya-salqin oromgohlar,

Zamonaviy sihatgohlar.

Har qadamda yangilanish,

Bunyodkorlik ham yosharish.

Xalqim uchun qilinmoqda

Juda ko‘plab savobli ish.

Boqib to‘ymay quvonaman

O‘sayotgan kamolingga.

Gul g‘unchasidek ochilgan

O‘ta ko‘rkam jamolingga.

Bir yonim azim Chotqol

Bobotog‘imdur manim.

Bir yon keksa Qurama,

Gulshan-bog‘imdir manim.

Ko‘p sog‘inib yashayman

Dala-dasht, o‘rmonlaring.

Ko‘zga qilgum to‘tiyo

Har bitta giyohlaring.

Tanga davo havongdan

To‘yib nafas olaman,

Qaynarbuloq chamandan

Shimib sarhush bo‘laman.

Ko‘rmay qolsam gar seni

Zumda qo‘msab qolaman.

Ohu kabi qizlarining

Go’zalligin tan olaman.

Sevaman o‘rmonga boy

Moviy rang tog‘laringni,

Bulbularga makon joy

Sho‘x Kandirsoylaringni.

Cho‘lpon chalgan navodan

Yayrab bahra olaman,

Qushlarning xonishidan

Sehrlanib qolaman.

Bag‘ring yam-yashil o‘tloq,

Gul-qizg‘aldog‘im manim.

Ovjaz atalmish tuproq

Aziz qarog‘nim manim.

Qurama qizlariga havasim keldi biram,

Hay-hay, bo‘lmasa buncha maftunkor, yana ko’rkam.

O‘xshashi yo‘q hech yerda, ana siz ham bir qarang,

Yuzlari naqsh olma kabi taram-u taram.

Yozida ham qori ketmas anov tog‘laridan,

Anbarlar ifori taralur gul bog‘laridan,

Quramaning qizlari, bu Quramaning qizlari

Go‘zallikni olgan lolaqizg‘aldoqlaridan.

Boqib lol bo‘lasan misli jayron ko‘zlariga,

Diling yayrar jon olguvchi shirin so‘zlariga.

Xushro‘ylik, ibo-hayo, mujassam bo‘lib bari,

Nomussizlikni or deb bilishar o‘zlariga.

Mahliyo etib sarv, xushbichim bo‘ylariga,

Sehrlandim momomeros lapar-u kuylariga.

“Dilxiroj”, “Tanovor” xiromiga ko‘zim quvnab,

Qoyil qoldim men o‘lansiz o‘tmas to‘ylariga.

Faqat suqlanib boqmang o‘smali qoshlariga,

Milliy do‘ppi yarashgan shu aziz boshlariga.

Siz ham mendek havas-la besh keting, ey do‘stlarim,

O‘zlaridek sohibjamol o‘shal izdoshlariga.

Yurti jannatmakon o‘zbegimning hurlariga,

Osuda osmon, ham baxt tilayman har birlariga.

O‘z sevgisiga sodiq mard o‘glonlar yor bo‘lsin

Sharqning sizlardek vafodor nozik gullariga.

Bir ko‘rganda qalbing oladi,

Dillarga ishq o‘tin soladi.

Aziza qiz, bu sho‘x Aziza,

Etding meni darvesh sen qiz-a!

Mayda qadam tashlab o‘tasan,

Yurakka o‘t solib ketasan.

Meni buncha qiynab netasan,

Aziza qiz, jonim Aziza.

Chiroyingga men lol-u hayron,

Etding jonim sen dilim vayron.

Yo‘llaringda bo‘dim ko‘p sarson,

Azizam, jonim sen Aziza.

Halovatim sen olib ketding,

Ishq balosiga solib ketding.

Aziza qiz, jon qiz Aziza,

Etding meni darvesh sen qiz-a!

Bir ko‘rmoqqa etding meni zor,

Sog‘inib seni bo‘ldim xumor.

Senga aytar ko‘p so‘zlarim bor,

Kuydirma sen, kelaqol, dildor.

Kelsang zar to‘shayin yo‘lingga,

Dasta gullar tutay qo‘lingga,

Sadoqatli bo‘lay men senga,

Kelgin tezroq, kel, jon Aziza.