Читать книгу АСАРЛАР (III жилд) - - Страница 114

Устоз чинорлардан қанча дарс олдим,

Улар токи борлар –

Мен ҳам ўлмайман.

Ёзувчилар боғидан кўп қарз бўлдим,

Сиз хижолат бўлманг,

Ўзим тўлайман.

Кўклам чоғларида оқ тунлар аро,

Оппоқ ўрик янглиғ ичдан гуллайман.

Мен ўз тоғларимдан қарзман бир дарё,

Сиз хижолат бўлманг,

Ўзим тўлайман.

Ҳануз ёд айласам – бағрим бўлар хун,

Ҳинд ё Кобул десам – жунжикар бадан.

Эй, сен дунёйи дун,

Эй, сен даҳри дун,

Ҳазрати Бобурдан қарзсан бир Ватан.

Сен ҳам барчамизга юз йиллик дарссан,

Шу миллат ҳурмати,

Сўзнинг хотири,

ХХ аср, сен биздан қарзсан

Бир Чўлпон, бир Фитрат ва бир Қодирий.

Ҳар бир яхшиликни дилдан қўллайман,

Осмон, варақларинг бунчалар мовий.

Шоирлик қарзимни ўзим тўлайман,

Пушкин тўламайди ва ё Навоий.