Читать книгу АСАРЛАР (III жилд) - - Страница 21

Келаверар карвонлар,

Кетаверар карвонлар.

Қадим Ипак йўлдир бу –

Ҳам севинч, ҳам армонлар.

Йигирма бир асрдир,

Бардошу ҳам сабрдир.

Халқлар қурган қасрдир –

Гоҳ созу гоҳ вайронлар.

Бунчалар кенг бу очун,

Бир томони Чин-Мочин.

Инсон ёзса қулочин,

Ғурур бўлган осмонлар.

Чўлмас кўкларга етган,

Ўлмас эркларга етган,

Улуғбеклардан кетган

Юлдузларга унвонлар.

Оврупоми, Осиё –

Бир қуёш, бир ой – зиё,

Адолатга, эй дунё,

Бағринг бўлсин айвонлар.

Инсоният, маконинг –

Ўт ҳам сув тўрт томонинг.

Маърифат ҳам имонинг

Сенга бўлсин қалқонлар.

Биз оламга тикилдик,

Гоҳ туриб, гоҳ йиқилдик.

Қаддимизни тик қилдик,

Келди давру давронлар.

Кунчиқардан чиққан кун

Сурхонда тунар ҳар кун.

Ёпонча сўйлар бугун

Термиздаги қўрғонлар.

Буюк Ипак йўлдир бу,

Минг миллат, бир тилдир бу.

Аждодлардан қўлдир бу

Авлодларга томонлар.

Шанхайдан бошланган тонг

Тошкентда отса не тонг?

Олти султон – бир қўрғон,

Эзгуликка сарбонлар.

Дунё, сен солгин назар,

Манзилларинг бўлгай зар.

Абадиятга қадар

Тўхтамас бу карвонлар.