Читать книгу Գրչի հանաքներ - იაკობ ცურტაველი - Страница 13

Թո՜ւղթ ու կավի՜ճ, սեղա՜ն կանաչ,

Անքո՜ւն գիշեր, կռի՜վ ու վե՜ճ —

Ահա՛ նոր քայլ դեպի առաջ,

Նո՛ր գործի սեր ազգի մեջ…

Թուղթ են խաղում հարուստ, անփող,

Տերտեր, ուսյալ և անուս,

Նույնիսկ հայ կին, հայ ուսանող…

Ցնծա՜, հա՛յ ազգ, աչքըդ լո՜ւյս…