Читать книгу Stulecie przemocy - Lavie Tidhar - Страница 9

Żadna powieść nie istnieje w próżni. Po pierwsze, winien jestem podziękowania Kate Myres, która jako pierwsza skierowała mnie ku Oblivionowi: bez Ciebie ta książka nie zaistniałaby w ogóle.

Dziękuję Nicoli Sinclair, przyjaciółce i muzie, za to, że dawała mi kuksańca zawsze, kiedy tego potrzebowałem.

Dziękuję rodzicom, za nieustającą obecność i zapewnienie miejsca, w którym napisałem pierwszą wersję „Stulecia przemocy”.

Richardowi Kunzmannowi za przyjaźń i pomoc udzieloną w chwili największej potrzeby.

Marcusowi Rauchfussowi za korygowanie mojej niemczyzny, Jekatierinie Sedii za pomoc dotyczącą Swierchliudiej. Ewentualne błędy biorę w całości na siebie.

Belli Pagan i Shimonowi Adafowi, którzy czytali wczesny rękopis i wspomogli mnie konstruktywną krytyką. Dziekuję Wam.

Shimonowi dziękuję także za inspirację, a Nirowi Yanivowi za cierpliwe wysłuchiwanie.

Mojemu agentowi i przyjacielowi, Johnowi Berlyne, za wiarę we mnie.

I jak zawsze dziękuję Elizabeth.