Читать книгу De Wereld volgens Daan - Len van der Hoeven - Страница 7

Het bezoek

Vandaag ging Daan op bezoek bij Freek, zijn neef die aan de rand van het bos woont. Freek heeft zijn huis niet hoog in een boom, maar tussen de boomwortels die door zandverstuivingen vrijgekomen zijn en zo een natuurlijke woning vormen.

Freek wil niet hoog in een boom wonen. Je zal toch op een onbewaakt ogenblik met het verkeerde been uit je bed het huis uitstappen en pardoes naar beneden tuimelen! Nee, zo hoog wonen is niets voor Freek, roept hij altijd. En ook al heeft hij bij hevige regenval soms natte voeten; hij blijft zitten waar hij zit.

Freek is nogal een eenling. Hij woont afgelegen en bemoeit zich niet met het komen en gaan van alle bewoners in het bos en misschien daarom bemoeit het bos zich ook niet zo met hem.

Freek valt eerlijk gezegd een beetje onder de klagers. Je ziet het aan zijn puntmuts, die op een ingezakte pudding lijkt. Hij heeft regelmatig het idee dat hij iets mankeert en anders zijn het wel dieren of bomen waar iets mis mee is.

Omdat Daan met hem te doen heeft, bezoekt hij zijn neef af en toe en luistert dan geduldig naar zijn klaagzang. Op gezette tijden knikt hij meelevend en zegt dat het niet mee zal vallen om Freek te zijn. Freek begint dan na een poosje wat tegen te sputteren en uiteindelijk zegt hij dat Daan zijn situatie wel erg somber inziet. Dat hij best wel tevreden is met zijn leventje aan de rand van het bos. Na een bezoek van Daan is Freek altijd een stuk vrolijker.

Daan ging vroeg op pad, want het is een flink eind lopen naar Freek. Een paar dagen eerder had Daan een bericht gestuurd of het uitkwam dat hij hem bezocht. Veel mensen denken dat kabouters maar bij elkaar langsgaan wanneer het ze uitkomt, maar het tegendeel is waar. Kabouters hebben zo hun bezigheden. Zelfs Freek.

Freek valt eerlijk gezegd een beetje onder de klagers. Je ziet het aan zijn puntmuts, die op een ingezakte pudding lijkt.