Читать книгу K jak Klara 18 - Nieprzyjaciółka na zawsze - Line Kyed Knudsen - Страница 5

Kiedy przychodzi czas na lunch, Klara udaje się do kafejki z przyjaciółkami.

Laura siedzi z dziewczynami ze swojej klasy przy stoliku obok.

– Błe, to jedzenie jest ohydne! – Laura krzyczy i macha miską.

Wszyscy się śmieją.

– Och! – Róża jest zirytowana, kiedy Laura rzuca kawałkiem makaronu na drugi koniec stołu.

Klara widzi, że Laura celuje w jednego z chłopaków, ale nie trafia. Makaron leci dalej i uderza Różę w plecy.

– Możesz się uspokoić, proszę? – Róża posyła Laurze wściekłe spojrzenie.

– Nieee! – Laura śmieje się i rzuca następnym kawałkiem makaronu. Tym razem jednak trafia w stół.

Po lunchu idą do klasy. Laura biegnie za nimi. Wpada na Różę, która prawie się przewraca.

– Ups – wydysza Laura. – To znaczy przepraszam – chichocze i biegnie dalej.

– Ona jest naprawdę zła – mówi Malou i wyciąga telefon, jakby chciała sfilmować Laurę. Ale Laura już zniknęła za drzwiami swojej klasy.

Następnego dnia Klara ze swoją filmową grupą idą zrobić wywiad z młodszymi chłopcami. Nakręcą go iPadem Klary.

Później Nanna opowiada, jak wybrać odpowiednie kadry, dodać muzykę i włożyć to wszystko do zamkniętej grupy online, tak żeby każdy z ich roku mógł to obejrzeć.

Podczas przerwy Klara udaje się do swojej klasy, żeby spędzić trochę czasu z Różą i Julią. Nagle do ich sali wchodzi Laura z dwiema innymi dziewczynami.

– Gdzie jest ta złodziejka? – śmieje się Laura i patrzy na każdą z nich, ale omija wzrokiem Różę.

– Kogo masz na myśli? – pyta Róża i idzie w kierunku Laury. Julia i Klara robią to samo.

Klara uważa, że Róża jest bardzo odważna. Chciałaby zrobić coś, żeby podtrzymać ją na duchu.