Читать книгу Fascia Training voor meer flexibiliteit, souplesse en vitaliteit - Logan J. Davisson - Страница 5

De fascie kan om verschillende redenen aan elkaar kleven. Ze hebben genoeg beweging nodig om elastisch en stabiel te blijven. Ze kleven samen bij gebrek aan beweging, maar ook bij overbelasting, omdat dit hun zweefvermogen vermindert.

Spierpijn kan dus ook het gevolg zijn van een verstoorde fascie, omdat overbelasting fijne scheurtjes in het weefsel veroorzaakt, die vervolgens een ontsteking veroorzaken. Zoals gezegd passeren niet alleen bloedvaten de fascie, maar ook lymfevaten, omdat de vloeistof de belangrijke voedingsstoffen transporteert. Daarom is ons lymfatisch systeem ook afhankelijk van lichaamsbeweging.

Als de spieren gespannen blijven, is er geen voldoende toevoer van voedingsstoffen meer in de pijnlijke gebieden zoals rug of nek. Fibrinogeen speelt ook een belangrijke rol in de fascie. Dit is een bloedstollingsfactor die zich ophoopt in het weefsel wanneer er een lymfecongestie is en wordt omgezet in fibrine.

Fibrine is echter verantwoordelijk voor de wondgenezing, omdat het onze wonden als een lijm sluit. Als er echter geen wonden of verwondingen in ons weefsel zitten, wordt het omringende weefsel aan elkaar geplakt door de fibrine. Plakfascie kan onverklaarbare pijn veroorzaken en daarom is dit onderwerp ook heel belangrijk.

Het bindweefsel kan niet alleen aan elkaar kleven, maar ook hard worden. Dit is het geval bij een laag vochtgehalte, zoals dat bijvoorbeeld vaak voorkomt bij ouderen. Door het verlies van vocht verschuift de balans tussen waterige en vezelige stoffen.

De fascie van ouderen is veel moeilijker omdat ze bestaat uit inflexibele en sterke vezels die aan elkaar vervilt raken. Dit beperkt natuurlijk ook in aanzienlijke mate de bewegingsmogelijkheden. Hoe meer ons gezichtsweefsel verhardt, des te pijnlijker worden de bewegingen op natuurlijke wijze.

Ons hele organisme is echter als een net omgeven door gezichtsweefsel. Na verloop van tijd kunnen onze hersenen en alle organen ook worden beïnvloed door verharde en verstopte fascie. Dit leidt tot een gebrek aan zuurstof en bloedtoevoer.

Dus alles is verbonden door de fascie. Dit is ook de reden waarom het bindweefsel in geval van een ontsteking of een blessure sterk verandert. Bij nierontsteking kunnen bijvoorbeeld ook de spieren van de lendenwervels worden aangedaan, omdat de fascie van de nieren bij klachten van spanning verandert.

Deze informatie laat duidelijk zien hoe belangrijk de fascie is voor ons organisme. Positief is echter dat het bindweefsel door gerichte training langzaam maar zeker getraind kan worden om verhardingen en bestaande hechtingen los te maken.