Читать книгу Katechizm libertyński - Mademoiselle Theroigne - Страница 4

KATECHIZM LIBERTYŃSKI

Оглавление

PYTANIE

Kto to jest ladacznica?

ODPOWIEDŹ

To dziewczyna, która – wyzbywszy się wszelkiej pruderii – nie wstydzi się oddawać zmysłowym i cielesnym rozkoszom z mężczyznami.

PYTANIE

Jakie zalety powinna mieć ladacznica?

ODPOWIEDŹ

Trzy najważniejsze zalety.

PYTANIE

Jakież to?

ODPOWIEDŹ

Bezwstydność, uprzejmość i umiejętność przeobrażania się.

PYTANIE

Co oznacza bezwstydność?


Dziewka, która oddaje się rozpuście, nie może się wstydzić niczego…


ODPOWIEDŹ

Mam na myśli to, że dziewka, która oddaje się rozpustnemu obcowaniu, nie może się wstydzić niczego. Wszystkie części jej ciała powinny być dla mężczyzn tym, czym są dla niej samej – to znaczy, że jej cycuszki, kępka, pupa powinny być jej tak samo obojętne w obecności nieznajomego mężczyzny, którego zabawia, jak obojętna jest cnotliwej kobiecie wewnętrzna strona jej dłoni, której nie wstydzi się pokazywać.

PYTANIE

Czym jest uprzejmość ladacznicy?

ODPOWIEDŹ

Jest to przynęta, dzięki której potrafi ona zatrzymać przygodnego mężczyznę, czyniąc użytek ze swej naturalnej łagodności i poddając się bez skrępowania jego rozmaitym pragnieniom; tym sposobem zatrzymuje go niczym w sieci i zmusza, wbrew jemu samemu, by wracał do tej, która tak dobrze zaspokoiła jego namiętność.

PYTANIE

Co zaś należy rozumieć przez umiejętność przeobrażania się?

ODPOWIEDŹ

Mam na myśli to, że prawdziwa ladacznica powinna być jak Proteusz – umieć przybierać wszystkie postacie oraz zmieniać rozkoszne pozycje zależnie od czasu, okoliczności i natury temperamentów. Wytrawna i zaprawiona w bojach ladacznica powinna uważnie zgłębiać arkana swej sztuki, które dostarczają mężczyznom większej rozkoszy – bo czym innym jest zabawiać mężczyznę zimnego i blondyna, a czym innym mężczyznę owłosionego i bruneta; podniecać gołowąsa, a podniecać zmysłowego starca; natura, gwałtowniejsza u jednych, a bardziej umiarkowana u drugich, wymaga przeto różnych podniet, sytuacji bardziej lubieżnych, pieszczot bardziej pikantnych i bardziej wyuzdanych. Ladacznica, która odsłaniając jeno tyłek przed młodym Ganimedem, sprawiłaby, że trysnąłby on aż do krwi, wywołałaby tylko zwykłe doznanie u kogo innego; o ile lubieżne kręcenie tyłkiem pogrążyłoby mężczyznę obdarzonego dużym temperamentem w potoku rozkoszy, o tyle uśmierciłoby jebliwego Narcyza i zgrzybiałego rozpustnika.

PYTANIE

Po jakich charakterystycznych znakach odróżnia się ladacznicę od tej, która nią nie jest?

ODPOWIEDŹ

Jej prześwitujący strój, jej nonszalanckie pozy, jej swobodne gesty, jej nadto wesoły i nazbyt wyuzdany sposób rozmawiania, jej stanowcze spojrzenie i bezczelny chód to widoczne znaki, po których się ją rozpoznaje. Musi jednak we własnym interesie tak postępować, gdyż są mężczyźni do tego stopnia nieśmiali w obecności kobiet, że gdyby któraś ladacznica udawała przy nich cnotkę, to owi prawiczkowie nie śmieliby jej złożyć żadnej propozycji, a przez to traciłaby okazję do zrobienia dobrego interesu, udając źle rozumianą skromność.

PYTANIE

Ale czy nie jest rzeczą możliwą, by ladacznica naśladowała pod każdym względem przyzwoitość i powściągliwość cnotliwej kobiety?

ODPOWIEDŹ

Owszem, a te, które zachowują się w ten sposób, są najbardziej wyrafinowane; tak oto nęcą gamonia, którego chcą nabrać; wydają się spłoszone jego propozycjami, ale tylko po to, by mocniej go spętać. A iluż daje się złapać w potrzask i wyobraża sobie, że zerwą bezpiecznie różę, podczas gdy kolec tkwi w niej mocno! Tego rodzaju ladacznice czerpią z takiego sposobu obcowania wiele korzyści, ale też przystoi on jedynie tym, które potrafią odgrywać taką udawaną postać.

PYTANIE

Czy wszystkie kobiety mają wyraźną skłonność do kurewstwa?

ODPOWIEDŹ

Wszystkie takie są lub pragną być; większość z nich powstrzymują jedy-nie konwenanse i zasady przyzwoitości, lecz każda panna, która ulegnie choćby raz, sam na sam, jest już od pierwszego kroku zdecydowaną ladacznicą; kiedy raz podniesie koszulę, to jest tak oswojona ze swym tyłkiem jak ta, która grała nim przez dziesięć lat.


Wszystkie kobiety mają wyraźną skłonność do kurewstwa…


PYTANIE

Czy ladacznica, która dostarcza rozkoszy mężczyźnie, może się jej oddawać ze wszystkimi, nie narażając się na popsucie własnego temperamentu?

ODPOWIEDŹ

We wszystkim potrzebny jest umiar. Nieroztropną rzeczą byłoby dla ladacznicy przesadne oddawanie się rozkoszy dupczenia – owocem tego nieporządku stałoby się wkrótce obwisłe i miękkie ciało. Dlatego zręczna ladacznica musi czynić użytek z wyrafinowanych sposobów dawania rozkoszy. Jakieś słowo, jakiś gest, jakaś dobrze dobrana pieszczota daje mężczyźnie złudzenie przyjemnych doznań; bierze on wówczas cień rozkoszy za samą rozkosz; a ponieważ serce jest niezgłębioną otchłanią, ladacznica spełnia często udawaną namiętnością lubieżne oczekiwania mężczyzny, który zadowala się pozorami. Ponieważ kobiety są bardziej biegłe w tym rodzaju fechtunku, to od nich tylko zależy, czy omamią mężczyznę.

PYTANIE

Czy ladacznica powinna zapewniać tyle samo przyjemności dymaczowi za dwadzieścia cztery su i temu, który wynagradza ją hojnie?

ODPOWIEDŹ

Jest rzeczą pewną, że skoro ladacznica musi wyżyć ze swego zawodu, a sperma nie jest substancją, która mogłaby służyć za pożywienie, to musi ona postąpić z owym pierwszym dymaczem tak, jak z ojcem Zorobabelem, i rzec mu: „Ja żyję z piczy tak, jak ty z ołtarza”.

Wielka umiejętność ladacznicy, która chce sobie wyrobić nazwisko, nie zawsze polega jednak na skubaniu złowionych mężczyzn. Niektórzy z nich są wrażliwi na taką delikatność i – wzruszeni bezinteresownością okazywaną im przez ladacznicę – wyobrażają sobie, że owa przygodna Lais jest zachwycona i zaślepiona ich powierzchownością o wiele bardziej niż gotówką; taka słabość łechce ich miłość własną. Rozkosz, której – jak im się wydaje – nie trzeba kupować, odczuwają mocniej; wbija ona swą szpilkę głębiej i czasem ladacznica wiele na tym fortelu korzysta; zresztą sama musi rozróżniać i wypróbowywać swoje sposoby. Głupia ladacznica nigdy nie dorobi się fortuny; przebiegła może raz czy drugi dać się oszukać, by dwadzieścia razy powetować sobie na innych.

Pewne jest też, że cherlawy starzec nie ma prawa wymagać, aby młoda i świeża ladacznica męczyła się z jego lichym fiutem za marne wynagrodzenie; Herkules i Psyche mogą czasem wejść do niej, by zadać zdradziecki cios; lecz jeśli chodzi

O tego kowala przecherę,

Co ze swej jaskini ciemności,

Kulawy przybył na Cyterę

Popsuć tam nastrój wesołości,

Wenery przepaskę powalać,

Rozkosze spłoszyć, przyjemności,

I łoże zielone pokalać,

Które jest tam tronem Piękności,


to nie widzę w nim żadnego uroku, który kazałby go przyjąć gratis; musi opłacić złotem przyjemność, po którą przychodzi – to cena za jego szpetotę. Niech zatem ladacznica go oskubie, trzymając za nogę i skrzydło – oto sekret jej sztuki. Winien jest jej bez wątpienia ten okup za zniewagi, jakie co dzień wyrządza rozkoszy.

Katechizm libertyński

Подняться наверх