Читать книгу Przepisy Kulinarne Pewnego Bankowca - Marco Pingitore - Страница 3

Gotowanie samo w sobie jest w zasadzie nauką i to od kucharza zależy czy stanie się sztuką. „Sztuka podąża za ewolucją własnych czasów, ponieważ stanowi wierny obraz inteligencji świata.” Jak podkreśla autor, jedzenie jest przede wszystkim koniecznością, a dla wielu z nas wręcz tyko tym. Są też jednak tacy dla których jedzenie stanowi środek komunikacji. Jeszcze inni postrzegają jedzenie jako sztukę. Kuchnia to ośrodek kreacji, w którym każdy może swobodnie eksperymentować, ponieważ w grę wchodzi także fantazja. Pojęcie sztuki z pewnością zmieniało się na przestrzeni wieków. Od Greków, którzy chcieli ściśle powiązać ją z technologią, aż do Renesansu - epoki w której nastąpiła eksplozja geniuszu i oryginalności nieograniczonej żadnymi regułami. Nawet pomimo, że ocena tego co uważane jest za sztukę nieustannie podlega zmianom, pewne jest, że sztuka zawsze była swego rodzaju manifestacją wartości wyznawanych w danej epoce. Jedzenie niezaprzeczalnie odzwierciedla społeczeństwo, jego przekonania i etykę. Dlatego też, jak niektórzy twierdzą, dzisiaj kuchnia jest wręcz obarczona „odpowiedzialnością”, ponieważ poprzez swoje potrawy przekazuje wiadomości podobnie jak sztuka. Z pewnością to nikłe podobieństwo i powiązania między sztuką i jedzeniem nie wystarczą same w sobie, ale zdecydowanie stanowią dobry punkt wyjścia. Przykładowo, dzisiejsza kuchnia to bardziej niż kiedykolwiek kopalnia pomysłów. Prawdziwe dzieło sztuki, bardziej niż na technice wykonania i wartościach, oparte jest na ideach. „Kuchnia sprawia, że pomysły stają się jadalne, ponieważ sztuka czyni je dostrzegalnymi i namacalnymi”. Sztuka sprawia, że niewidzialne staje się widzialne i to samo próbuje zrobić potrawa. Za dziełem sztuki stoi chęć zmiany, zamiar przekształcenia tego, co zostało wcześniej stworzone. Umiejętność przekształcania zwyczajnego przedmiotu w dzieło sztuki to świetny pomysł, wielkie wyzwanie, a także prowokacja. W takim przypadku danie staje się wynikiem procesu twórczego, a szef kuchni wynalazcą lub artystą, który wykorzystuje jedzenie, nie tylko traktując je jako środek, lecz również narzędzie do tworzenia sztuki.

Cóż, sztuka czy też nie, jedzenie, oprócz nieodzownej konieczności, pozostaje dla wielu niekłamaną przyjemnością, a kuchnia - rozumiana tutaj jako gotowanie - jest ich pasją. Pasją dla tych, którzy wychwalają znaczenie zdrowej diety, tych, którzy chcą gotować dla siebie i dla tych których kochają. Są też tacy, którzy twierdzą, że jedzenie to kultura - czy można ich za to winić? Warto pamiętać, że każdy składnik kuchenny ma swoją historię, a tajemnica niezwykłej różnorodności kuchni europejskich, ich niesłychanej głębi kulturowej którą Europa była w stanie wyrazić na przestrzeni wieków, wynika z krzyżowania się różnych doświadczeń i tradycji. Europa, zbudowana na zderzeniu różnych kultur, rozwinęła począwszy od średniowiecza szczególnie bogatą i interesującą tożsamość kulinarną i gastronomiczną. U początku historii każdego dania, każdego przepisu, znajdziemy odległe terytoria i różne kultury. Kuchnia jest zatem świetną mapą do weryfikacji aspektów kultury. Innymi słowy, gotowanie to ważny instrument tożsamości kulturowej, który ją wyraża i przekazuje dalej.

Mimo to jedzenie i kuchnia są o wiele ważniejsze i jest wiele innych rzeczy, o które można by się tu spierać. Dość już jednak gadania. Książka pełna sztuki i kultury czeka na lekturę, w której autor przypomina nam o znaczeniu naszych relacji z jedzeniem i podsuwa swoje ulubione przepisy prezentując je na wesoło i opatrując zdjęciami, a także dostarcza cenne porady i ciekawostki na temat ich pochodzenia.

Cóż, pozostaje nam tylko zacząć lekturę.