Читать книгу Święta siostra - Mark Lawrence - Страница 6

Tym, którzy musieli długo czekać na tę książkę, przedstawiam tu skrót wydarzeń z poprzednich tomów, by mogli odświeżyć je sobie w pamięci. Dzięki temu mogę uniknąć niezręcznej sytuacji, w której postacie dla wygody czytelnika mówią sobie nawzajem rzeczy, o których już wiedzą.

Podaję tu wyłącznie fakty istotne dla poniższej opowieści.

W dalszej części tekstu piszę więcej o ludziach i miejscach wspomnianych w krótkim streszczeniu, od którego zaczynam, jeśli więc następny akapit nic dla was nie znaczy, możecie go na razie pominąć, by wrócić do niego później.

Pod koniec Szarej Siostry Nona, mająca około piętnastu lat, uciekła z pałacu Sherzal ścigana przez żołnierzy. Towarzyszyła jej grupa przyjaciół, między innymi Zole, Ara, Regol, ksieni Szkło, siostra Imbryk, a także inni, którym udało się przeżyć. Zole miała ze sobą statkowe serce Noi-Guin, skradzione z kwatery głównej skrytobójców ukrytej pod pałacem. Clera pomogła Nonie w ucieczce, ale potem wróciła na służbę Sherzal. Joeli Namsis, przeciwniczka Nony z klasztoru, nadal przebywała w pałacu. Jej poczynania doprowadziły do śmierci przyjaciółki Nony, Darli, która zginęła podczas ucieczki. Nona i jej towarzysze znajdują się w górach na granicy ze Scithrowlem, daleko od klasztoru. Opowieść nie zaczyna się od tej sceny, ale wkrótce do niej wróci.

Abeth jest planetą krążącą wokół umierającego czerwonego słońca. Niemal całą jego powierzchnię pokrywa lód. Zdecydowana większość mieszkańców żyje w szerokim na pięćdziesiąt mil równikowym korytarzu między dwiema ścianami lodu.

Sztuczny księżyc, wielkie orbitalne lustro, chroni korytarz przed lodem, co noc kierując na jego przestrzeń promienie słońca.

Gdy przed tysiącleciami cztery plemiona ludzi przybyły z gwiazd na Abeth, znalazły tam ruiny pozostawione przez tajemniczy lud zwany Zaginionymi.

Cesarstwo na wschodzie graniczy z ziemiami Scithrowlan, na zachodzie zaś z morzem Marn. Drugim brzegiem morza władają Durnijczycy. Pod koniec Szarej Siostry hordy Scithrowlan pod dowództwem ich wojennej królowej, Adomy, gromadziły się po swojej stronie granicznego łańcucha górskiego.

Siostra cesarza, Sherzal, dowodząca obroną przed najazdem Scithrowlan, mieszka w górskim pałacu nieopodal granicy. Sherzal zamierzała zdradzić cesarstwo i przepuścić wojska Adomy przez Wielki Wąwóz. W skład umowy wchodziło połączenie statkowego serca znajdującego się w posiadaniu skrytobójców Noi-Guin oraz tego, które ukradła z klasztoru Słodkiej Łaski kobieta z plemion znana jako Yisht, z dwoma statkowymi sercami królowej Adomy. W ten sposób skompletowano by kwartet serc, potrzebny ponoć, by otworzyć Arkę. Ukrytą pod cesarskim pałacem Arkę zbudowali albo Zaginieni, albo pierwsi ludzie na Abethu. Uważa się, że pozwala ona zapanować nad księżycem.

Statkowe serca są obiektami o niepewnym pochodzeniu. Być może służyły jako napęd dla statków, które przywiozły na Abeth plemiona ludzi. Serca wzmacniają naturalne talenty magiczne osób, które się do nich zbliżą. Jeśli jednak ktoś podejdzie za blisko, moc statkowych serc zaczyna rozszarpywać jego umysł. Niepożądane elementy osobowości, takie jak gniew, chciwość albo złośliwość, stają się świadomymi odłamkami znanymi jako diabły, co pozwala im wywierać silniejszy wpływ na zachowanie danej osoby.

W miarę jak słońce słabnie, lód posuwa się powoli naprzód, pomimo ciepła przynoszonego co noc przez księżyc w ognisku. Korytarz staje się coraz węższy i państwa zwracają się przeciwko sobie w poszukiwaniu nowych terytoriów.

Szlachtą cesarstwa są Sisowie. Przyrostek „sis” dodaje się do nazwiska uszlachconych rodów, takich jak Tacsisowie, Jotsisowie i tak dalej.

Czterema plemionami, które przybyły na Abeth, byli gerantowie, hunskowie, marjale i quantale. Ich krew czasami ujawnia się u współczesnych ludzi, dając im niezwykłe moce. Gerantowie wyrastają bardzo wysocy, hunskowie są niewiarygodnie szybcy, marjale potrafią przywoływać wszelkie postacie mniejszej i średniej magii, takie jak tkanie cieni, pisanie symboli i panowanie nad żywiołami. Quantale mogą przywołać nagą moc Drogi i manipulować nićmi, z których utkana jest rzeczywistość.

Po Zaginionych pozostały budowle zwane Arkami. Na obszarze Korytarza znajdują się trzy Arki. Wokół jednej z nich zbudowano cesarski pałac. Nie istnieją wiarygodne świadectwa mówiące, by komukolwiek udało się otworzyć jedną z nich, ale sfingowane proroctwo zapowiada nadejście Wybranej, która dokona tej sztuki. Inni uważają, że Arkę można otworzyć dzięki czterem statkowym sercom użytym jednocześnie.

Nona Grey jest chłopskim dzieckiem wywodzącym się z bezimiennej wioski. Oddano ją handlarzowi dzieci Giljohnowi, który sprzedał ją w Caltess – miejscu, gdzie szkoli się walczących na ringu. Później Nona trafiła do Klasztoru Słodkiej Łaski, gdzie nowicjuszki uczą się służby Przodkowi. Po ukończeniu nauk składają śluby, dokonując wyboru, by zostać mniszką jednego z czterech rodzajów: Święte Siostry (czysto religijne obowiązki), Szare Siostry/Siostry Dyskrecji (uczone skrytobójstwa i podstępów), Czerwone Siostry/Siostry Wojowniczki (uczone walki) albo Święte Czarownice/Mistyczne Siostry (uczone kroczenia po Drodze).

Okazało się, że Nona ma trzy krwi, co zdarza się niewiarygodnie rzadko. Posiada talenty hunsków, marjali i quantali. Nona ma też całkowicie czarne oczy, co jest skutkiem ubocznym przyjęcia niebezpiecznego antidotum. Nie rzuca również cienia, ponieważ odcięła go podczas walki z Yisht.

Yisht jest kobietą z plemion lodu, pozostającą na usługach siostry cesarza, Sherzal. Ukradła statkowe serce ze Słodkiej Łaski i zabiła przyjaciółkę Nony, Hessę.

Nony nienawidzi Lano Tacsis, ponieważ zabiła jego brata oraz porzuciła jego ojca, lorda Thurana Tacsisa przywiązanego do narzędzia tortur, które należało do niego.

Joeli Namsis jest córką lorda blisko związanego z rodziną Tacsisów. Ma talent do quantalskiej pracy z nićmi i do trucicielstwa. W klasztorze stała się wrogiem Nony.

Podczas próby kradzieży statkowego serca Nonę zdradziła druga nowicjuszka, Clera Ghomal, która była wcześniej jej przyjaciółką. Do przyjaciółek, które jej nie porzuciły, zaliczają się nowicjuszki Ara, Zole, Ruli i Jula. Arabella Jotsis wywodzi się z potężnej rodziny i ma dwie krwi, co zdarza się rzadko. Posiada talenty hunsków i quantali. Ruli włada mniejszą magią marjali. Jula jest bardzo pilna i pragnie zostać Świętą Siostrą.

Ważną nowicjuszką jest Zole. Pochodzi z plemion lodu i przybyła do klasztoru na prośbę Sherzal, która bez jej wiedzy wykorzystała ją celem odwrócenia uwagi od próby kradzieży statkowego serca. To jedyna znana osoba mająca cztery krwi i obdarzona talentami wszystkich plemion, które przybyły na Abeth z gwiazd. Wielu uważa ją za Wybraną, o której mówi proroctwo. Według niego Zole miałaby być Argathą, a Nona jej Tarczą.

Konwentem Słodkiej Łaski kieruje ksieni Szkło, kobieta mająca nadspodziewanie szerokie kontakty w Kościele i poza nim.

Najwyższą rangę wśród mniszek mają siostry przełożone – Koło i Róża. Siostra Koło prowadzi lekcje Ducha, a siostra Róża kieruje sanatorium. Do ważnych mniszek zaliczają się też siostra Łój, ucząca Miecza, oraz siostra Jabłko, prowadząca lekcje Cienia. Siostra Imbryk jest Szarą Siostrą rezydującą w klasztorze. Imbryk i Jabłko są kochankami.

Są cztery klasy albo etapy, przez które muszą przejść nowicjuszki, nim złożą święte śluby mniszek – Klasa Czerwona, Szara, Mistyczna i Święta. Pod koniec Szarej Siostry Nona była w Klasie Mistycznej.

Gdy nowicjuszki zostają mniszkami, wybierają sobie nowe imiona. Nona zostanie siostrą Klatką, a Ara siostrą Cierń.