Читать книгу Powieść Era o życiu zagrobowym - Платон - Страница 4

Jak wiadomo, poświęcił p. Dr. A. Małecki jedną z godzin wykładowych estetyczno-krytycznemu rozbiorowi Króla-Ducha Juliusza Słowackiego. Mglisty ten poemat, znany publiczności tylko z jednego rapsodu, — (dalszych kilka umieści szanowny profesor w wydaniu pism pośmiertnych Juliusza) dotychczas mało był rozumiany, dlatego sądziłem, że przekład opowiadania Era [Er — nie Her; w oryginale wyraźnie jest spiritus lenis Ἦρ-Ἠρός], którym Plato „Rzeczpospolitą” kończy, będzie pożądanym tak szerszej polskiej publiczności, interesującej się dziełami jednego z najpotężniejszych geniuszów europejskich i naszych, a nie mogącej zajrzeć do źródła, jak i tym słuchaczom uniwersytetu, którzy by nie chcieli czytać tej powieści w oryginale, a znają ją tylko ze streszczenia szanownego Profesora.

Że nieznający tej powieści pełnej tajemnic, — poematu Słowackiego rozumieć nie może, dowiódł nie tylko p. Dr. Małecki, ale i poeta, odwołując się do niej w przypisku.

W tym dorywczym przekładzie nie starałem się o ścisłość i dokładność, jakiej by wymagali filologowie z powołania, ale o wierne oddanie myśli oryginału w języku ojczystym, choć wyznać muszę, że tu i owdzie bodaj z braku ćwiczenia w podobnych tłumaczeniach nie ominąłem greckich zwrotów.

Trzymałem się tekstu Schneidera (Lipsk 1833), który miał pod ręką najlepsze rękopisy czeskie, wiedeńskie i porównał je z tak zwanym Parisinus A; dlatego też Krüger, autor najlepszej gramatyki greckiej, najwyżej ceni jego wydanie.

Tłumacz