Читать книгу Укрощение бури (сборник) - Протоиерей Олег Штельман - Страница 8

Раніцай ўстану яще да світання,

Гоманам птушкі абудзяць мяне,

Зорка падміргне на развітанне,

Босым, бадзёрым пайду па расе.

Прыпеў:

Выйду прайсціся ў ружовым усходзе,

Краем радзімым якім ганаруся,

Бачыць як ходзіць у палей карагодзе,

Любая Маці мая Беларусь.

Прыпеў.

Складна ў сукенцы яна васільковой,

Ў жытнім палетку збірае махры,

Тут гаспадыняй снуе паспяховай,

Ў поле бульбяным згартае бурты.

Прыпеў.

Вось заплятае ў палетку пшанічным,

Золатам косы трымая ў стагі,

Песня пальецца вадою крынічнай,

Сумам у небе гукнуць журавы.

Прыпеў.

Пойдзе далей пакланіцца магілам,

Тым дзе сыночкі у вайну поляглі,

Ціха подыдзе з малітваю-гімнам:

Вечная памяць, вам, дзеткі зямлі!

Прыпеў.