Читать книгу Encyklopedia diagonalna. Biblia Сzasu - Rem Wоrd - Страница 4

Drodzy przyjaciele! Wszyscy oczywiście wiemy, że lekcji historii nie można pominąć. Ale są tacy, którzy wierzą, że już doskonale wiedzą wszystko w swojej głowie. Bez korzystania ze sprawdzonych i ogólnie rzecz biorąc, przynajmniej jakichkolwiek źródeł. Musimy umieć ich wychowywać w rozsądny sposób. Aby wygrać kolejną wojnę (niestety bez nich pokój jest niemożliwy), musimy pamiętać wszystko o naszych przeszłych zwycięstwach i porażkach. Szczegółowo analizujemy jedną z pierwszych bitew morskich wojny rosyjsko-japońskiej z 1905 roku. Znowu – krążownik «Varyag», bohater piosenki o tym samym tytule, która później stała się marszem rosyjskich, radzieckich i ponownie rosyjskich sił morskich. Zdjęcie powyżej to opancerzony krążownik Varyag. Wyporność 6600 ton, długość 129 metrów, szerokość 16. Pancerz pokładu 38—76 mm. Prędkość 24, 5 węzłów (35 km. H) Zasięg rejsu 10 000 km. Załoga: 550 marynarzy i podoficerów, 20 oficerów. Główne uzbrojenie: dwanaście 152 mm., Dwanaście 75 mm. działa, sześć wyrzutni minowych. Kolorowa, początkowo czarno-biała fotografia – «Wariag» w Zatoce Czemulpo, 1904. Kolor rur jest wiarygodny i zgodnie z «tradycjami floty rosyjskiej» niezrozumiałymi przez admirałów Imperium Rosyjskiego (RI), nie przyczynia się w ogóle do ukrywania okrętów wojennych.

W zasadzie w przededniu wojny Korea jest protektoratem Rosji. Kilka lat temu Imperium Rosyjskie zażądało od Japonii powrotu do Chin ziem Państwa Środka, które podbiła podczas wojny 1895 roku. Samuraj posłuchał, ale żywił urazę. Podczas gdy armia i marynarka wojenna Kraju Kwitnącej Wiśni były modernizowane, a ich personel wyczerpał się ćwiczeniami, oficerowie carscy uważali manewry za niegodne ich wielkości za «grę wojenną». Tak więc w zatoce Chemulpo znajdują się dwa okręty wojenne RI. … Wiadomo o ultimatum Japonii skierowanym do rosyjskiego rządu. Główny punkt: zostawić Koreę (w końcu Koryo, ojczyznę samurajów) w spokoju. Stan niepewności. Komunikacja tylko przez telegraf sterowany przez Japończyków. W cztery dni, 8 lutego 1904 r., Kanonierka «Koreets» opuszcza zatokę, aby wysłać raport do Port Arthur. Japońskie niszczyciele (delikatnie mówiąc) atakują statek dwoma torpedami, ale chybiają. «Koreets» oddali kilka strzałów z 37. mm. armaty i wracają do portu. Wygląda na to, że to już wojna. Wieczorem tego samego 8 lutego japońskie okręty wojenne i transportowe wysiadają na brzegach zatoki. «Korean» i «Varyag» nie próbują temu zapobiec. Są trzy powody. Po pierwsze. pomimo tych wszystkich jednoznacznych torped, wypowiedzeń wojennych i rozkazów naczelnego dowództwa Republiki Inguszetii, by prowadzić działania wojenne. Po drugie, można wziąć pod uwagę, że w zasadzie zgodnie z jakimś prawem międzynarodowym Japończycy nadal mają prawo wylądować na lądzie. Varyag «działa i wyrzutnie torpedowe japońskich krążowników. Dowódca krążownika, kapitan Rudnev, gra na czas, rozmawia z oficerami brytyjskiego okrętu wojennego stojącymi na redzie i układa notatkę protestacyjną. wykorzystując ciemną porę dnia do nitowania łańcuchów, szybko odzwyczaić się od kotwicy i rozpuścić w nocy. Prędkość «Varyag» – 24,5 węzłów (czyli 45 kilometrów na godzinę), o 2—3 węzły przewyższa te same cechy najlepszych «Japończyków». Noc mija i nadchodzi niemiły poranek 9 lutego. Teraz wreszcie kapitan Rudnev czeka na oficjalne wypowiedzenie wojny, a jednocześnie na ultimatum ze strony japońskiego admirała Uriu. Propozycja jest następująca. Opuść zatokę o 12 w południe. W przeciwnym razie japońska eskadra zaatakuje rosyjskie okręty prosto pod Chemulpo. Zdjęcie – «Varyag» i «Korean» idą do walki. 9 lutego 1904 rano.

Japoński krążownik Asama, główny przeciwnik Varyaga. Wyporność 9700 ton, pas pancerny 88—178 mm., Prędkość 21,5 węzłów, uzbrojenie cztery 203 mm., Czternaście 152 mm. działa, pięć wyrzutni torped. Załoga 726 osób

Japończycy mają sześć krążowników (dwa opancerzone, cztery opancerzone) i trzy niszczyciele. Czy naprawdę chcą zaatakować rosyjskie statki w zatoce? Oprócz wielu statków transportowych z różnych krajów, port Chemulpo jest domem dla brytyjskich, francuskich, włoskich krążowników, a także jednej amerykańskiej kanonierki. Chodźcie Japończycy, zacznijcie rozrzucać pociski, na oczach całego świata będą wyglądać jak żądni krwi agresorzy. Co powie na to «Mistress of the Seas» i jej potężny sojusznik zza oceanu?… Kontradmirał Sotokichi Uriu po prostu nie może uwierzyć własnym oczom, kiedy Warjag i Koreańczyk o godzinie 11 po południu posłusznie, jak kaczor i kaczor, opuszczają zatokę. Niedługo wcześniej Rudnev nawet nie raczył zaprosić kapitana Koriejeca na zebranie oficerów. Dowódca kanonierki, desperacko próbując zrozumieć intencje starszego, przyczepia się za krążownikiem. Prędkość jego statku to zaledwie 12 węzłów. W takiej parze nie da się skutecznie działać. Zdjęcie – «Varyag» i «Korean» zaraz po wyjściu z bitwy

…Możesz sobie wyobrazić, jak powinno być… Oto kapitanowie «Warjaga» i «Korejeca», otoczeni przez oficerów marynarki. «Vsevolod Fedorovich (Rudnev), spotkamy wroga tutaj, u podstawy toru wodnego. Będą wchodzić do zatoki pojedynczo i zostaną poddani krzyżowemu ogniu naszych dział i torped ”-„ Tak, Grigorij Pawłowicz (Belyaev), zrobimy to. Cóż, jeśli bitwa nie będzie na naszą korzyść, dam taki a taki warunkowy sygnał. Czy nagrałeś? Do tego czasu na pewno będzie wieczór lub noc. W każdym razie, jeśli widzisz, że daję pełną prędkość naprzód, wybierz wolny kurs na przełom, najlepiej z dala ode mnie. W ten sposób rozproszymy ich moce. W przypadku zniszczenia układu napędowego, oficjalnie upoważniam do poddania się… Oczywiście po wstępnym zalaniu twojego statku. "Opcja. Oba statki ciągną gumę do zmroku. Sami Japończycy tego potrzebują… Następnie udają się do przełomu w różnych kierunkach, najpierw tak cicho, jak to tylko możliwe, po wykryciu – rozpraszając pociski torpedowe wokół. Następnie pojawia się wiele dodatkowych pytań, rozgrywane są scenariusze przyszłej bitwy… Nic z tego się nie wydarzyłoZdjęcie – «Varyag» i «Korean» wycofują się z bitwy

Jak było naprawdę? «Varyag» płynie wzdłuż toru wodnego i natrafia na skoncentrowany ogień z dwóch japońskich krążowników. Dalmierz nosowy zostaje prawie natychmiast zniszczony. Jednak nawet z tym urządzeniem, w idealnych warunkach do strzelania, strzelcy «Wariaga» podczas treningu strzeleckiego rok wcześniej nie osiągnęli ani jednego trafienia pociskami głównego kalibru w tarczę tarczy. W sumie ze 145 pocisków tylko 3 trafiły w cel, o czym oficerom rosyjskiej floty bardzo mało zależy. W tym samym czasie artylerzyści japońskiej marynarki wojennej, według niektórych źródeł, strzelają z dwóch luf, dopóki nie zostaną całkowicie zużyte, a w każdym razie zostaną uznani za bohaterów swojego kraju. Ponadto «Varyag» strzela pociskami przeciwpancernymi, a Japończycy – pociskami odłamkowo-burzącymi. Zawartość wybuchowa w pierwszym jest minimalna. A najbardziej ofensywne jest to, że strzelając z dużych odległości, uderzając w wodę lub słabo opancerzony kadłub, po prostu nie pękają. Zerowanie w takich warunkach jest niemożliwe. Dym z japońskich pocisków, nawet eksplodujący w wodzie w znacznej odległości od rosyjskich statków, przesłania urządzenia obserwacyjne i celowniki. Shrapnel, fala uderzeniowa, niszczy różne mechanizmy, wyłącza lub zdemoralizuje załogę. … Układ napędowy Varyaga jest sprawny. Przełom jest nadal możliwy. Niemniej jednak, ku zaskoczeniu Japończyków, statek płynie na przeciwnym kursie. Po nim następuje «koreański». … Zdjęcie – «Varyag» nie działa po trafieniu ośmiu lub dziesięciu 152 mm. muszle. Pożar w przedziale rufowym wkrótce zostanie ugaszony

«Koreańczyk» przed bitwą z odciętymi masztami utrudniającymi celowanie. Prędkość 13,5 węzłów (25 km. H), załoga 12 oficerów 162 marynarzy, broń (dość solidna) dwie 203 mm. działa, jedna 152 mm, cztery 37 mm, jedna wyrzutnia torpedowa

Z jakiegoś powodu «Koreańczyk» jest w bardziej korzystnej sytuacji. Latają nad nim pociski z japońskich statków. Własne pociski – nie docieraj do wroga. Wystarczająco umiejętnie ustawiona zasłona dymna, połączona z odrobiną szczęścia, chroni Koreańczyka przed poważnymi uszkodzeniami i utratą życia. Niemniej jednak o czwartej po południu oba statki wracają do zatoki. Japończycy czekają na swój czas. Pomimo tego, że większość dział Varyag jest w porządku, Rudnev odmawia kontynuowania walki w bardziej sprzyjających warunkach. Nie rozważa się również opcji drugiego przełomu, teraz w środku nocy. Kapitan drugiego stopnia Belyaev musi być posłuszny. Podpala swojego «Koreańczyka» i w dobrej wierze wysadza w powietrze w pewnej odległości od wybrzeża.

«Koreański». Tak przeklęty

Rosyjski parowiec cywilny «Sungari» znajduje się również w zatoce Chemulpo. Jest zalany w płytkiej wodzie. Później Japończycy go podniosą i uruchomią.

«Varyag» ewakuuje drużynę (zdjęcie). Na statku pozostają ciała trzydziestu zabitych (choć istnieje możliwość pochowania ich na lądzie). Nie usuwa się sztandarów Andreeva i różnego rodzaju dokumentów marynarki wojennej. Później wszystkie te instrukcje-instrukcje pomagają Japończykom w jak najszybszym uruchomieniu krążownika. Kapitan Rudnev i jego oficerowie nie zwracają uwagi na wyłączenie broni i wiele cennych mechanizmów. W porozumieniu z japońskim dowództwem (które ma przynajmniej pewne doświadczenie bojowe), rosyjscy marynarze swobodnie wyjeżdżają do Rosji. Odtąd mogą swobodnie służyć we wszystkich flotach z wyjątkiem Pacyfiku. Zastanawiające jest, dlaczego do tego konieczne jest pozwolenie japońskiego dowództwa, skoro marynarze stacjonują na statkach krajów neutralnych. Jaka jest różnica między takim stanem rzeczy a tym, jak po prostu by się poddali? Uhonorowanie ich, obiady z cesarzem Mikołajem II, deszcz rozkazów wywołuje ferment zarówno wśród oficerów, jak i niższych rang. To jest nagroda za porażkę. Żeglarze Koreyets, którzy również walczyli w bitwie, ale zręcznie manewrowali i nie dopuścili do strat w swojej załodze, są wykluczeni z tej listy. I wkrótce, zgodnie z ukształtowanym wzorcem samobójczym – honorem za przegraną, nie rozumiejąc opcji prowadzących do zwycięstwa, Druga Eskadra Pacyfiku admirała Rozhdestvenskiego przeniesie się do Cuszimy. Sam los daje szansę wykorzystania błędu przeciwnika na obie strony. Rosyjski dowódca, kapitan Rudnev, nie pozwala przeciwnikom na wykonanie ich bardzo złego ruchu. Z drugiej strony samuraje toczą szaloną bitwę między eskadrą Rozhdestvensky’ego a angielskimi trawlerami w Dogger Bank, czekając na rozwiązanie konfliktu, cały miesiąc pod obserwacją brytyjskich pancerników i zdobywając Port Arthur na czas. Druga, teraz prawdziwa, oszałamiająca porażka, całkiem naturalna, bez uwzględnienia błędów pierwszych bitew, spycha Imperium Rosyjskie na skraj przepaści

Japończycy uruchomili Varyag. Najnowszy krążownik wyprodukowany w Stanach Zjednoczonych wzbudza duże zainteresowanie techniczne. Na płytkich wodach, blisko wybrzeża, nie jest to takie trudne. Dodaj jeszcze dziesięć do piętnastu metrów – a podnoszenie sprzętu z tamtych czasów byłoby niemożliwe.

Podniesiony i naprawiony Sungari jak japoński Matsui. Wyporność 3000 ton, prędkość 10 węzłów, załoga 45 osób

«Varyag» jako «Soya». Zamiast pięknej kanarkowo-pomarańczowej rury i śnieżnobiałego kadłuba, statek jest teraz chroniony stalową szarością bojową. Przyjaciele! Nie ma filmów o tej zapomnianej wojnie, od słowa «w ogóle», nie ma prawdziwego, popularnego przedstawienia przyczyn naszych wielkich porażek. A zatem – czy mamy prawo liczyć na przyszłe wielkie zwycięstwa?

Filmy, które jestem gotowy do obejrzenia po raz drugi i trzeci? Nie ma ich tak wielu.Na przykład słynny i wcale nie zapomniany przez fanów fantastyczny, surrealistyczny «Lexx». To może być trochę podshofe, autor często sięga po ukochane słowo w wyszukiwarce. Aby po raz kolejny zanurzyć się w świecie gwiezdnych arcy-heretyków, oszałamiających dziewcząt-jaszczurek (a nawet roślin), wyreedukowanych przystojnych zabójców i tchórzliwych kapitanów kosmosu. Spośród poważnych filmów ta lista obejmuje teraz «Midway», 2019. Nie mylcie tylko z taśmą «Battle for Midway», z tego samego roku, przyjaciele. W tym samym duchu, ale ponury po rosyjsku.

W Midway uwielbiam to, że wszystko jest na swoim miejscu. W rosyjskich taśmach wojskowych często nie jest jasne, co, gdzie, dlaczego, gdzie i gdzie. Albo jakieś uroczyste zdjęcia oficerów z twardego kamienia pochylonych nad mapą. Oto jest – dzieło myśli, analityka, postaci przywódców wojskowych i zwykłych robotników wojennych. Postacie. Jasne dialogi. Rozwój bohaterów. I – akcja. Wkrótce znajdziesz się w kokpicie Dontless, lecąc z zimnych chmur do gorącej wody. Niewiele wiemy o wojnie na Pacyfiku. A było tego dużo. Dziesiątki zatopionych lotniskowców, gigantyczne pancerniki. Duże i miniaturowe łodzie podwodne. Bombowce torpedowe i bombowce nurkujące. Powietrze, ogień i woda. Polecam – na ten wieczór

Przyjaciele! Napiszę list otwarty do typowego rosyjskiego reżysera. Znacie go (drodzy Rosjanie) … Więc …Drogi Fedorze Siergiejewiczu! Piszę do Was pod wrażeniem niedawno oglądanej reklamy gry komputerowej. Ty też kiedyś zacząłeś od czegoś takiego? Byłeś całkiem dobrym reżyserem teledysków. Zrobiłeś to, czego chcieli klienci. Czasami poprawiali swoją pracę. Bez urazy. W rezultacie otrzymaliśmy pieniądze. I na tej fali pojawił się pomysł – stworzyć pełnowymiarowy film fabularny. Konsultowałeś się z przyjaciółmi, zastanawiałeś się, co może spodobać się widzowi. I – nakręcił dobry film «Dziewiąta kompania». Echo amerykańskiego plutonu. Pierwsza głupia część gospodarstwa domowego mogła zostać natychmiast wyrzucona do kosza. Obraz tylko na tym skorzysta. Drugi odcinek to coś podobnego do prawdy życia i, jak mówią, działania. Lubiliśmy. Ale potem… potem poważnie zachorowałeś. Jak mówią, schwytana gwiazda. I zaczęli nitować filmy według własnego uznania, bez względu na opinię nas, zwykłych ludzi. Najważniejsze, że «mistrzowie» są zadowoleni. Na przykład pisarz science fiction Boris Strugatsky. Tak powstał mem Inhabited Island.

Potem film «Atrakcja». To tutaj Moskale zaczęli naciskać kijami bejsbolowymi na kosmitów, którzy wylądowali w środku miasta na 300-metrowym krążowniku kosmicznym. On i burmistrz Moskwy, notoryczny miłośnik burzenia wszystkiego i tworzenia nowych rzeczy za ogromne pieniądze z budżetu, nie mogą nic zrobić… jacy są kosmici?… To po prostu zabawne. Słusznie powiedział jeden z komentatorów: «Mogło wymyślić tylko dziesięcioletnie dziecko». Ale wtedy zaczął się «Stalingrad». Oznacza to, że nie jest to już śmiech, ale oburzenie na pamięć historyczną. Czy spojrzałeś na niemiecką wersję 1993? Wstydzę się za ciebie Co znowu, «mistrz wie lepiej»? Och, autor książki, według której wyreżyserowano scenariusz – to Wasilij Grossman! Jaka jest taka wspólna dla naszych «mistrzów kina» próba ukazania Wielkiej Wojny przez pryzmat «truskawek»? Nie, to bardziej «truskawka» na tle działań wojennych… I te wszystkie wasze dziwne «reżyserskie ustalenia»… Jakby prawda historyczna, prawda samego życia nie mogła nas interesować. O wiele więcej można o tym powiedzieć, obraźliwe, zgodne z prawdą. Ale przejdźmy do rzeczy. Wydaje mi się, że jesteś osobą, która wciąż może się rozwijać. Wróć do dialogu z ludźmi. Zacząć od nowa. Poza mieszanką błędów, dumy i snobizmu.

…klipy reklamowe. Nasz. Jesteś znajomy. Więc przypadkowo obejrzałem krótką reklamę i byłem pod wrażeniem. Patrzymy na zrzuty ekranu z rzędu:

Gdzieś na Oceanie Spokojnym. Strona amerykańska. Nowicjusz wpada do piekła

Stalowi giganci, woda i powietrze w zaciętej walce

Japoński pilot kieruje uszkodzony bombowiec w stronę amerykańskiego statku

Rekrut, który przeżył w burzy ognia, rozkłada pozostawione bez kalkulacji działo przeciwlotnicze i kieruje je do samolotu

W wyniku trafień silnik bombowca odpada, samolot zostaje zabrany ze statku. … Wszystkie filmy https://www.youtube.com/watch?v=ZXchnjkOnWMKażdy przeżyje. Zarówno pilot, jak i żeglarz zostają uratowani. Spotykają się z rodzinami. Przy akompaniamencie wspaniałych wierszy Konstantina Simonowa «Czekaj na mnie»

Zróbcie to, współcześni rosyjscy reżyserzy, bo trudno wam emocjonalnie pojąć przeszłość. Weźmy na przykład książkę Artema Drabkina z serii «Walczyłem w T-34», «Walczyłem w Ił-2», «Fighters» i innych, według wspomnień weteranów wojennych. Odtwórz te historie jeden do jednego na ekranie. Żadnego reżyserskiego knebla. I już wystarczy, aby obniżyć budżet państwa…

Wszystko jest takie, jakie jest. Jeden na jednego. Jeśli czegoś nie rozumiesz, skonsultuj się z ludźmi