Читать книгу Dyktator - Robert Harris - Страница 9

AFRANIUSZ LUCJUSZ – sojusznik Pompejusza z jego rodzinnego regionu Picenum, jeden z dowódców armii w wojnie z Mitrydatesem, konsul w 60 roku p.n.e.

AGRYPA MAREK WIPSANIUSZ – najbliższy współpracownik Oktawiana, dwudziestolatek.

AHENOBARBUS LUCJUSZ DOMICJUSZ – senator i patrycjusz, pretor w 58 roku p.n.e., mąż siostry Katona; zaciekły wróg Cezara.

ANTONIUSZ MAREK – pod dowództwem Cezara w Galii zyskał sławę jako dzielny i przedsiębiorczy żołnierz; wnuk słynnego mówcy i konsula, pasierb jednego ze spiskowców Katyliny, straconego na rozkaz Cycerona.

ATTYK TYTUS POMPONIUSZ – najbliższy przyjaciel Cycerona, ekwita, epikurejczyk, niezmiernie bogaty; ożeniony z Pomponią, siostrą Kwintusa Cycerona.

BALBUS LUCJUSZ KORNELIUSZ – bogaty Hiszpan, początkowo popierający Pompejusza, a potem Cezara, którego interesy reprezentował w Rzymie.

BIBULUS MAREK KALPURNIUSZ – konsularny kolega Cezara w 59 roku p.n.e. i jego zawzięty oponent.

BRUTUS MAREK JUNIUSZ – potomek w linii prostej Brutusa, który w VI wieku p.n.e. wypędził królów z Rzymu i ustanowił republikę; syn Serwilii, siostrzeniec Katona, jeden z głównych rzymskich konstytucjonalistów.

CEZAR GAJUSZ JULIUSZ – były konsul, członek „triumwiratu”, który stworzył wraz z Pompejuszem i Krassusem; namiestnik trzech rzymskich prowincji: Galii Przedalpejskiej, Galii Zaalpejskiej oraz Bitynii; o sześć lat młodszy od Cycerona; ożeniony z Kalpurnią, córką Lucjusza Kalpurniusza Pizona.

CYCERO KWINTUS TULIUSZ – młodszy brat Cycerona, senator i żołnierz; ożeniony z Pomponią, siostrą Attyka; w latach 61–58 p.n.e. namiestnik Azji.

CYCERO KWINTUS TULIUSZ JUNIOR – bratanek Cycerona.

CYCERO MAREK TULIUSZ JUNIOR – syn Cycerona.

DECYMUS – właściwe nazwisko: BRUTUS DECYMUS JUNIUSZ ALBINUS, nie mylić z BRUTUSEM (powyżej); wybitnie uzdolniony młody dowódca w Galii; protegowany Cezara.

DOLABELLA PUBLIUSZ KORNELIUSZ – trzeci mąż Tulii, jeden z najbliższych podwładnych Cezara – młody, czarujący, ambitny, lubieżny i brutalny.

FILIPPUS LUCJUSZ MARCJUSZ – wkrótce po powrocie Cycerona z zesłania wybrano go na konsula; ożenił się z siostrzenicą Cezara, Acją, i został ojczymem Oktawiana; jego willa sąsiadowała z domem Cycerona nad Zatoką Neapolitańską.

FILOTYMUS – zarządca majątku Terencji, człowiek o wątpliwej uczciwości.

FULWIA – żona Klodiusza; później wyszła za Marka Antoniusza.

HIRCJUSZ AULUS – jeden z oficerów sztabowych Cezara w Galii, przygotowywany do kariery politycznej; słynny smakosz; pomagał Cezarowi pisać jego Komentarze.

HORTENSJUSZ HORTALUS KWINTUS – były konsul, przez wiele lat, póki jego miejsca nie zajął Cycero, czołowy adwokat w rzymskiej palestrze; przywódca stronnictwa patrycjuszy, niezmiernie bogaty; podobnie jak Cycero polityk, a nie żołnierz.

KALENUS KWINTUS FUFIUSZ – stary komiliton Klodiusza i Antoniusza, poplecznik Cezara i wróg Cycerona, teść Pansy.

KASJUSZ GAJUSZ LONGINUS – senator i utalentowany żołnierz; ożeniony z córką Serwilii, Junią Tercją, przez co stał się szwagrem Brutusa.

KATON MAREK PORCJUSZ – przyrodni brat Serwilii, wuj Brutusa, stoik i surowy obrońca tradycyjnych wartości republikańskich.

KLODIA – potomkini jednego z najznakomitszych rodów rzymskich, Klaudiuszów Appiuszów, siostra Klodiusza, wdowa po Metellusie Celerze.

KLODIUSZ PULCHER PUBLIUSZ – potomek patrycjuszowskiej dynastii Klaudiuszów Appiuszów, były szwagier Lucjusza Lukullusa, brat Klodii, z którą podobno łączył go związek kazirodczy; na wytoczonym mu procesie o świętokradztwo Cycero zeznawał przeciwko niemu; na wniosek Cezara przeszedł do stanu plebejskiego i został wybrany na trybuna.

KORNUTUS MAREK – jeden z oficerów Cezara, w 44 roku p.n.e mianowany trybunem miejskim.

KRASSIPES FURIUSZ – drugi mąż Tulii, senator, przyjaciel Krassusa.

KRASSUS MAREK LICYNIUSZ – były konsul, członek „triumwiratu”; brutalnie stłumił bunt niewolników pod wodzą Spartakusa; najbogatszy człowiek w Rzymie, zawzięty rywal Pompejusza.

KRASSUS PUBLIUSZ – syn triumwira Krassusa, dowódca konnicy w armii Cezara w Galii, wielbiciel Cycerona.

LABIENUS TYTUS – żołnierz i były trybun z Picenum, rodzinnego regionu Pompejusza, jeden z najzdolniejszych dowódców Cezara w Galii.

LEPIDUS MAREK EMILIUSZ – senator ze stronnictwa patrycjuszów, ożeniony z córką Serwilii, członek Kolegium Kapłanów.

MILON TYTUS ANNIUSZ – zahartowany w ulicznych bojach polityk, właściciel szkoły gladiatorów.

NEPOS KWINTUS CECYLIUSZ METELLUS – pełnił urząd konsula, gdy Cycero wrócił z wygnania.

OKTAWIAN GAJUSZ JULIUSZ CEZAR – wnuk wujeczny Cezara i jego spadkobierca.

PANSA GAJUSZ WIBIUSZ – jeden z dowódców Cezara w Galii.

PIZO LUCJUSZ KALPURNIUSZ – konsul w okresie, gdy Cycero przebywał na wygnaniu, i z tego względu jego wróg; teść Cezara.

PLANCJUSZ GNEJUSZ – kwestor Macedonii; jego rodzina pochodziła z tego samego regionu Italii co Cyceronowie i była z nimi zaprzyjaźniona.

POMPEJUSZ GNEJUSZ WIELKI – urodził się w tym samym roku co Cycero; przez wiele lat najpotężniejszy człowiek w Rzymie, były konsul i zwycięski dowódca, który dwukrotnie odprawił triumf; członek „triumwiratu” wraz z Cezarem i Krassusem; ożeniony z córką Cezara, Julią.

RUFUS MAREK CELIUSZ – były uczeń Cycerona, najmłodszy senator w Rzymie, błyskotliwy, ambitny, nieobliczalny.

SERWILIA – ambitna i obeznana w polityce przyrodnia siostra Katona; była bardzo długo kochanką Cezara; urodziła trzy córki i syna Brutusa; ojcem tego ostatniego był jej pierwszy mąż.

SERWIUSZ SULPICJUSZ RUFUS – rówieśnik i stary przyjaciel Cycerona, uznawany za jednego z największych prawniczych ekspertów w Rzymie; mąż Postumii, kochanki Cezara.

SPINTHER PUBLIUSZ KORNELIUSZ LENTULUS – pełnił urząd konsula, gdy Cycero powrócił z wygnania; wróg Klodiusza i przyjaciel Cycerona.

TERENCJA – żona Cycerona; dziesięć lat młodsza od męża, bogatsza i pochodząca z bardziej arystokratycznej rodziny; słabo wykształcona dewotka o konserwatywnych poglądach politycznych; matka dwojga dzieci Cycerona, Tulii i Marka.

TIRON – związany blisko z Cyceronem prywatny sekretarz domowy niewolnik; trzy lata młodszy od swojego pana; wynalazca stenografii.

TULIA – córka Cycerona.

WATIA PUBLIUSZ SERWILIUSZ IZAURYKUS – patrycjusz, syn jednego z najznamienitszych dawnych senatorów, który mimo to poparł Cezara; wybrany na pretora w 54 roku p.n.e.

WATYNIUSZ PUBLIUSZ – senator i żołnierz, słynny ze swojej brzydoty, bliski sojusznik Cezara.