Читать книгу This Carting Life - Rustum Kozain - Страница 3

Nog eenmaal wil ek in die skemeraand

weer op ons dorp en by ons dorpsdam staan,

weer met my rek óp in die donker skiet,

en luister, en al word ek seer en dof,

hoe die klein klippie ver weg in die riet

uit donker in die donker water plof.

– N.P. van Wyk Louw, Nuwe verse

[Once more I’d like to stand at twilight

in our town and at our town’s dam,

aim my catapult once more up into the dark,

and listen, and even as I grow dull and ache,

how, far away in distant reeds,

the pebble drops from dark into the darkening water.]