Читать книгу Özgə ağrısı - Sədaqət Kərimova - Страница 8

Bu gün səhərdən qanım elə qaradır ki, heç cür özümə yer tapa bilmirəm. Üç il yarım birlikdə sevinib-qəmləndiyin tələbə yoldaşlarından ayrılmaq zarafatdır bəyəm? Amma neyləməli? Vəziyyət elədir ki, gərək mütləq yığışıb rayona qayıdam. Bu gün sonuncu dərs günümdür, gecə evə yola düşürəm. Mən auditoriyaya daxil olanda «təntənəli iclas» başlanır. Sən demə, hamı məni gözləyirmiş. İclasbaz Akif iclası açmaq üçün sözü özünə verir. Sonra isə boğazını arıtlayıb giriş sözü deyir: