Читать книгу Czerwone niebo - Simon Sebag Montefiore - Страница 6

Оглавление

„Moje imię Nic, nazwisko Nikt”.

Powiedzenie więźniów Gułagu

Rozkaz nr 227

„Pora skończyć z wycofywaniem się. Ani kroku wstecz!... Z panikarzami i tchórzami należy rozprawiać się na miejscu!... Taki jest nakaz naszej ojczyzny... Rozkazuję: Sformować w obrębie każdego frontu od jednego do trzech batalionów karnych po ośmiuset ludzi. Oficerowie i żołnierze winni złamania dyscypliny lub szerzenia paniki zostaną wcieleni do tych batalionów i skierowani na najtrudniejsze odcinki frontu, aby odkupić krwią swoje winy wobec ojczyzny...”

Iosif Stalin, ludowy komisarz obrony

Moskwa, 28 lipca 1942

Pojechał raz Kozak do obcej krainy

Na dobrym swym koniu, czarniejszym niż kruk,

Na wieki zostawić miał chutor rodzinny,

Już nigdy nie wróci na ojców swych próg.

Pieśń kozacka[1]

Czerwone niebo

Подняться наверх