Читать книгу Natuurkunde in de Huiskamer: ongeveer 100 proeven met huishoudelijke voorwerpen - Том Тит - Страница 22

De duivel in de champagneflesch.

Inhoudsopgave

Aan het einde van een vroolijk feestmaal, als de champagne in de glazen parelt, en de vreugde en de wijn de gemoederen hebben opgewekt, moet ge uwen gasten eens voorstellen den duivel op te roepen, en dat wel zonder de tooverformules der geestenbezweerders en toovenaars der middeleeuwen: de volgende eenvoudige aanwijzingen zijn daartoe voldoende.

Snijd van het bristolpapier van een der menu’s een strookje af ter breedte van omstreeks 2 cM., waaraan ge aan een der uiteinden een rechthoekig stukje moet laten zitten, om een min of meer artistiek duiveltje uit te snijden. Prik die strook met eene speld tegen de kurk van eene flesch. Hierdoor hebt ge een hefboom verkregen, waarvan de arm, waarop het duiveltje staat, de langste moet zijn.

Neem nu van een dessertschaaltje eene rozijn, die goed droog is, hang haar met een draadje aan het uiteinde van den anderen arm des hefbooms en laat haar op den bodem van uw glas champagne vallen. De draad moet zoo lang zijn, dat de hefboom nu horizontaal staat.

Zet voor de geheele inrichting een paar flesschen en hang daar een servet over, zoodat alleen het duiveltje zichtbaar is, en de toeschouwers niet zien kunnen hoe eenvoudig de zaak is.

De bellen koolzuurgas, die zich uit den champagne ontwikkelen, hechten zich aan de rozijn, welke daardoor lichter wordt en na eenige seconden tot aan het oppervlak der vloeistof wordt opgestuwd. Daar de draad niet meer gespannen is, zal de hefboom door het gewicht van het poppetje overhellen, en de duivel verdwijnt achter het servet. Deze mag dus niet grooter zijn dan de hoogte van den wijn in het glas. Is de rozijn aan de oppervlakte gekomen, dan barsten de koolzuurbellen, en daar zij nu niet meer door die broze drijvers gedragen wordt, zinkt ze weder in den wijn, trekt aan het draadje en de duivel komt weer te voorschijn. Dit rijzen en dalen van de rozijn duurt meer dan tien minuten, onverschillig of men zich van champagne, dan wel van Victoria-, Selzer- of kunstmineraalwater bedient.

Zijn sommige onzer proeven misschien wat moeielijk, bij deze zullen onze lezers daaromtrent niet te klagen hebben, en de kleintjes, aan wie deze proef is opgedragen, zullen zeker van pret “kiekeboe!” roepen.