Stories van Bergplaas

Оглавление

Alba Bouwer. Stories van Bergplaas

VOORWOORD

Отрывок из книги

Alba Bouwer

STORIES VAN BERGPLAAS

.....

Bramie glip om die hoek van die kraalmuur en staan ’n rukkie stil. Waar sal Grietjie nou nie soek nie? Agter die hoop fynhout in die kraal, tussen die kalkblikke agter die kelder, in die slangbos anderkant die akkerboom – Bramie staan stil en net sy oë gaan heen en weer, heen en weer, en toe, skielik, sien hy die ou bruin deurtjie met die oorslag en die pennetjie: Hans Boesman, die skaapwagter, se kamer. Bramie korrel na die son – Hans sal nog lank nie met sy trop van die berg af kom nie, en in hierdie kamertjie in die hoek waar die kraalmuur teen die waenhuis se agterkant vasloop, sal niemand soek nie, want niemand sal dink hy kan dit waag om daar in te gaan nie. Almal op die bergplaas is vir Hans Boesman so bang soos vir Antjie Somers of oom Giel Bewersfontein se bul.

“… dertig, een-en-dertig, tween-dertig, drien-dertig …” tel Grietjie. Bramie loop tot by die skewe deur, trek die pennetjie stadig uit, maak die deur versigtig oop en loer net so ’n klein bietjie in. Teen die een muur onderkant die venstertjie met die kakiegordyntjie voor, staan Hans se ou uitgesakte ysterkatel en langsaan die ou voerkis. Dit ruik na pypolie en ou koffie en dis so skemerdonker. Bramie mik ’n slag en staan agteruit, maar toe hou hy sy asem op, stap in en trek die deur saggies agter hom toe. Hy staan op die bokvelletjie voor die bed en kyk rond. Die voerkis! Dalk is dit leeg. Versigtig tel hy die breë oorslag op, lig die deksel en loer in. Die strepie lig wat langs die gordyntjie deurkruip, val skuins oor die kis en Bramie sien ’n klein bondeltjie klere en los twakkrummels in die kis lê. Daar trek net so ’n klein koue grilletjie teen sy rug af en hy staan weer effens tru, maar toe dink hy aan Grietjie wat hom nooit sal kry nie en hy klim gou in, wikkel hom vas in die een hoek in en laat die deksel stadig sak. Hy kan amper regop sit en in die middel van die deksel is ’n klein trippensgaatjie wat ’n ligspikkel in die kis maak. Dit ruik na twak en skaapvel en oulyf in die kis en Bramie skuif ’n slag rond en probeer sy asem ophou, maar dit voel meteens of sy asem te dik en te min is.

.....