Читать книгу Raz, dwa, trzy… giniesz Ty! - Alek Rogoziński - Страница 6

Spis bohaterów i podziękowania to tradycja, z którą w moich książkach nie zamierzam zrywać. Tym bardziej że kilku osobom należy się choć parę miłych słów:

– Piotrowi Sternalowi – dziękuję za to, że dzięki niemu stałem się częścią #Team Pocisk, mam nadzieję, że się tu zadomowię na dłużej;

– Rafałowi Bielskiemu – składam pokłon za to, że dał mi szansę (właściwie w ciemno) i mam nadzieję, że go nie zawiodę;

– Ani Kasiuk – kłaniam się za to, że po każdej naszej rozmowie czuję się trochę lepszym człowiekiem, niż naprawdę jestem;

– Zosi Filipiuk – za stalowe nerwy, kiedy pewnego dnia złapała nas policja, i za to, że po tym wszystkim chce się jeszcze ze mną spotykać i nawet sprawia wrażenie, że mnie lubi;

– Marcinowi Brzostkowi – za wspólną miłość do Beaty Kozidrak;

– Beacie Kozidrak – za to, że nadal daje nam się kochać;

– Edycie Pietrzak-Waś – za drzwi, które ma dla mnie otwarte przez dwadzieścia cztery godziny na dobę;

– Tomkowi Ciachorowskiemu – za nieustający entuzjazm i cierpliwość

oraz

– mojej Mamie, która ostatnio budzi mnie informacjami: „W Empiku awansowałeś o dwie pozycje, a w Świecie Książki spadłeś o jedną. Resztę zaraz sprawdzę”. :)

To, że dziękuję moim Czytelniczkom i Czytelnikom, jest oczywistością. Kocham Was i mam nadzieję, że uściskamy się kiedyś na jednym z moich spotkań! Do zobaczenia.