Читать книгу Miłość ci nic nie wybaczy - Alek Rogoziński - Страница 7

Karolina Kocikowska – szczęśliwa (do czasu) żona, której wydawało się, że jej małżeństwo spokojnie dotrwa do dębowych godów, nawet jeśli wówczas nie będzie już za bardzo pamiętała, koło kogo budzi się co rano.

Marcin Kocikowski – nieszczęśliwy (do czasu) mąż, który wziął ślub tylko dlatego, że chciał być miły i mniej więcej z tegoż samego powodu tkwiący dzielnie u boku swojej małżonki już od trzech lat.

Barbara Mazurkiewicz – mama Karoliny, artystka malarka, uważająca (do czasu) swojego zięcia za wzór cnót wszelakich.

Janusz Mazurkiewicz – tata Karoliny, wzięty lekarz, biznesmen i wschodzący gwiazdor polityki, chwalący się (do czasu), że „jego ręce zawsze są czyste”.

Gracjan Mazurkiewicz – brat Karoliny, wyjątkowo sympatyczny młodzieniec, spędzający rodzicom i siostrze sen z powiek swoim nieodpowiedzialnym zachowaniem i powolnym, acz konsekwentnym (do czasu) staczaniem się na moralne dno.

Pascal Słowik – francuski marszand polskiego pochodzenia, mający nadzieję (do czasu), że znajomość z Barbarą zmieni jego życie.

Marek Bliziński – wspólnik Janusza, uwikłany w nieczyste interesy i uważający się (do czasu) za najsprytniejszego oszusta wszech czasów, u którego nawet i Bernard Madoff mógłby brać korepetycje.

Ewa Hejmo – kochanka Marka, kombinatorka, działająca na kilka frontów i przekonana (do czasu), że cokolwiek się stanie, ona niczym kotka zawsze spadnie na cztery łapy.

Donata Gawłowska – posłanka, konkurująca w kampanii wyborczej z ojcem Karoliny i pewna (do czasu), że bez trudu uda jej się zadekować w parlamencie na kolejne cztery lata.

Wiktor Cieślak – minister kultury, który uważał (do czasu), że wystarczy jedno jego słowo, aby cały świat zaczął tańczyć tak, jak on sobie życzy.

Wiesiek Mastalerz – paparazzi, cieszący się (do czasu) z tego, że wpadł na trop niezłej afery i skrzętnie liczący, ile na niej zarobi, i już planujący, co za tę kasę kupi.

Marzenka Karpiniuk, Dzidka Jagłowska – przyjaciółki Karoliny, zazdroszczące jej (do czasu) udanego związku i kombinujące (do czasu), jak się dorobić podobnego.

Róża Krull – pisarka, odczuwająca (do czasu) psychopatyczne zadowolenie, że znowu trafiła jej się okazja udziału w mrożącej krew w żyłach akcji kryminalnej, ale i lekki niepokój, wynikający z niepewności, ile razy można bezkarnie łgać i podpadać policji.

Krzysztof Darski – komisarz policji, który czuł ulgę, że tym razem wyjątkowo nie trafiła mu się sprawa morderstwa kogoś z show-biznesu, (do czasu) aż się zorientował, że we wszystko jest też zamieszana Róża Krull, najcięższy krzyż, jaki przyszło mu dźwigać w tym żywocie.

W powieści występuje też kilka postaci drugo- i trzecioplanowych, ale ponieważ pojawiają się one jedynie na chwilę, można spokojnie pominąć je w niniejszym spisie.