Читать книгу Alan Turing. Enigma - Andrew Hodges - Страница 10

Nie jest moim zamiarem stworzenie tu kompletnego katalogu źródeł obejmujących wszystkie przytaczane stwierdzenia. Przypisy obejmują jedynie: (1) źródła bezpośrednich cytatów, (2) określenie dokumentów i publikacji wymienionych w tekście, (3) stosunkowo pełną listę znanych dokumentów z informacjami o AMT z pierwszej ręki oraz (4) uwagi krytyczne odnoszące się do źródeł, a także inne, wymagające omówienia poza ramami głównego tekstu. Nie podaję tu źródeł, których pełne dane zawarte są w samym tekście, uznałem też, że nie wszystkie listy AMT do domu (przechowywane w archiwum King’s College) wymagają pełnego opisu. Nie stosuję tu akademickiego zwrotu „prywatna informacja”, by wskazać na materiały uzyskane drogą wywiadu; nie wnosi to nic pożytecznego, a w każdym przypadku czytelnik i tak musi zaufać nowym materiałom biograficznym, które przedstawiam tu w charakterze dziennikarza historii. Przypisy muszą także posłużyć jako niezbyt adekwatna bibliografia; pełne omówienie literatury otaczającej pracę AMT wykraczałoby daleko poza zakres tej książki. To samo dotyczy „dalszej lektury”, choć tu czynię wyjątek dla Mathematics Today (ed. L.A. Steen, Springer Verlag, 1978) [wyd. pol.: Matematyka współczesna (WNT, Warszawa 1983)].

Wszędzie poniżej używam następujących skrótów:

EST: Biografia Alan M. Turing, Sara Turing (Heffers, Cambridge 1959).

KCC: Archiwum listów i innych dokumentów dotyczących AMT, przechowywane w bibliotece King’s College w Cambridge.

Esprit de corps

¹ The Lay of the Turings, ułożony około 1850 roku przez wielebnego Henry’ego Mackenziego, biskupa Nottingham i zięcia siódmego baroneta. Grafomania doskonała. Mniej romantyczną genealogię można znaleźć w (1.2) księdze baronetów Burke’a.

² Penelope Turing, córka H.D. Turinga, napisała autobiografię Lance Free (1968).

³ Akta służby Juliusa Turinga znajdują się w India Office Library w Londynie.

⁴ Genealogię rodziny Stoneyów podaje Burke w Irish Family Records.

⁵ The Road to Wigan Pier, cz. II (Gollancz, 1937) [wyd. pol. Droga na molo w Wigan, cz. II (Bellona, Warszawa 2005)].

⁶ W nieopublikowanej autobiografii The Half Was Not Told Me.

⁷ Cytowane w EST na podstawie listu adresowanego do pani Turing po śmierci AMT.

⁸ Oryginalne wydanie nosiło tytuł A Child’s Guide to Living Things (Doubleday, Page & Co., New York 1912).

⁹ Pani Turing zdeponowała w KCC 16 listów wysłanych przez AMT z Hazelhurst i 6 listów z Sherborne. Pierwsze dwa, cytowane tutaj, nie miały w dacie roku 1923, tak je jednak datowała pani Turing w swoich przypisach i jest to zgodne z tym, iż, jak się wydaje, w Hazelhurst niedziela była dniem pisania listów.

¹⁰ Patrz przypis 6 rozdział 1.

¹¹ Własne słowa pani Turing, wzięte z EST.

¹² A.B. Gourlay: A History of Sherborne School (Sawtells, Sherborne 1971).

¹³ „The Western Gazette”, 14 maja 1926.

¹⁴ Alec Waugh: The Loom of Youth (Richards Press, 1917). Alec Waugh przebywał w Sherborne od roku 1911 do 1915.

¹⁵ Nowell Charles Smith: Members of One Another (Chapman & Hall, 1913). Książka kazań na lata 1911–1913. Cytowanie książki z lat przedwojennych może wydawać się anachronizmem, ale wszystko wskazuje na to, że w roku 1926 niewiele się zmieniło.

¹⁶ Poczynając od tego miejsca, cytaty pochodzą ze szkolnych sprawozdań o postępach AMT. Pani Turing ofiarowała je bibliotece Sherborne School.