Читать книгу Dwunastu sprawiedliwych - Andrzej Wójcik - Страница 10

Kiedy przystępowałem do pisania tej książki, wiele spraw wydawało mi się dość proste. Z kilkoma Sprawiedliwymi miałem kontakt wcześniej, istnieją: Polskie Towarzystwo Sprawiedliwych wśród Narodów Świata i Muzeum Historii Żydów Polskich „Polin”, listy Sprawiedliwych są publikowane w Internecie i poświęconych im publikacjach. Założyłem zatem, że znalezienie dwunastu osób, które zgodzą się opowiedzieć nie tylko o wydarzeniach okresu II wojny światowej, lecz także o swoich rodzinach i swoim życiu przed tragicznymm okresem okupacji i po nim, nie powinno nastręczać specjalnych trudności. Tymczasem rzeczywistość okazała się daleka od ideału.

Dotarcie do wielu osób okazało się wprost niemożliwe. Oficjalne dane, którymi dysponuje stowarzyszenie, nie są na bieżąco aktualizowane. Nie wszystkie osoby, do których zgłaszałem się z prośbą o rozmowę, miały ochotę opowiadać o losach swoich i swoich najbliższych. Informacje zamieszczane w Internecie i publikowanych dotychczas materiałach zawierają wiele przekłamań. W tej sytuacji tym większe podziękowania należą się wszystkim, którzy zechcieli poświęcić mi swój czas na rozmowy oraz weryfikację pamięci przez odszukanie i lekturę rodzinnych dokumentów, a przede wszystkim obdarzyli mnie zaufaniem, opowiadając o wydarzeniach i przemyśleniach, którymi nie dzielili się dotąd z nikim, kto opisywał ich wojenne dokonania.

Szczególne podziękowania kieruję do Pana Pułkownika Witolda Lisowskiego, niestrudzonego kronikarza dziejów Sprawiedliwych, który umożliwił mi kontakty z kilkoma niezwykłymi ludźmi i namówił ich do poważnej, szczerej rozmowy, dalece odbiegającej od powielanych dotychczas schematów. Bez jego życzliwej pomocy nie byłoby tej książki.