Читать книгу Poeci angielscy - Antologia - Страница 7

KRZYSZTOF MARLOWE.

O dwa miesiące młodszy od Szekspira, urodzony w Canterbury w lutym 1564 r., syn szewca, bakałarz i magister nauk wyzwolonych na wszechnicy w Cambridge, największy, obok twórcy Hamleta, dramatopisarz angielski, jest autorem pięciu dramatów, z których «Faust» najbardziej jest znany. Przez purytańskich teologów okrzyczany za ateistę, zginął młodo (w czerwcu 1595) od sztyletu współzawodnika w miłości.

Pierwszy w dramacie scenicznym użył białego wiersza (w «Tamburlain the Great» Tamerlan Wielki), oświadczywszy w przedmowie, że porzucając «puste rymotwórstwo», chce wprowadzić «czynnik bohaterski».

Bodźcem do «Tragicznej historyi» doktora Fausta (napisanej r. 1588 lub 89), był mu angielski przekład dzieła niemca dra Jana Spiessa o Fauście (wyd. w Frankfurcie 1587).

Prócz dwóch powyższych napisał «Żyd z Malty» (1589 lub 90) «Rzeź w Paryżu» (The massacre ot Paris 1592), do czego posłużyła mu za temat noc św. Bartłomieja w Paryżu, «Edward II» (1592 lub 93).

Wiersz biały stał się od czasów Marlowe’a wyłączną niemal formą w dramacie angielskim.

Z lirycznych utworów najładniejszy jest «The passionate sheperd to his mistress», który w poniższym podaję przekładzie.

ZAKOCHANY PASTERZ DO SWOJEJ PANI.

(THE PASSIONATE SHEPPERD TO HIS MISTRESS).

Chodź, kochaj mnie, o chodź, żyj ze mną,

Rozkosz będziemy pić wzajemną —..............................